Η ανθρωπότητα μπροστά στην απειλή μιας τρομακτικής επισιτιστικής κρίσης. 

Στα μέσα του 2007, η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS) δημοσίευσε μια εκτίμηση που προέβλεπε μια επικείμενη «Μεγάλη Ύφεση» που θα προκληθεί από την κατάρρευση της πιστωτικής αγοράς.

Την ίδια χρονιά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δημοσίευε επίσης προειδοποιήσεις για «υψηλό κίνδυνο» που οδηγούσαν σε ευρύτερες οικονομικές διαμάχες.

Αυτό συνέβη πριν από 16 χρόνια, τόσοι πολλοί άνθρωποι που τις διάβασαν μπορεί να μην τις θυμούνται καν, αλλά το 2007 υπήρχαν φωνές που προειδοποιούσαν για ένα επικείμενο αποπληθωριστικό κραχ στις αγορές και τη στεγαστική αγορά των ΗΠΑ.

«Λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα, οι πρώτες εταιρείες που κατακλύζονταν από παράγωγα άρχισαν να ανακοινώνουν ότι βρίσκονταν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και τα πάντα είχαν βαλτώσει. Αγνοήθηκε το γεγονός ότι η BIS και το ΔΝΤ είχαν δημοσιεύσει τις δικές τους προβλέψεις πολύ πριν από το κραχ.

Γιατί αγνοήθηκαν αυτές οι προβλέψεις;» διερωτάται ο αρθρογράφος Brandon Smith σε άρθρο του στον ιστότοπο Noqreport.co,

Θεωρία συνωμοσίας και γεγονός

H ιδέα ότι οι υπέρμαχοι της παγκοσμιοποίησης δημιουργούν τεχνητά γεγονότα οικονομικής κατάρρευσης φυσικά θα επικριθεί ως «θεωρία συνωμοσίας», αλλά είναι γεγονός.

Η ατζέντα Great Reset που πρότεινε ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) Klaus Schwab είναι μόνο ένα παράδειγμα από τις πολλές συζητήσεις που κρύβονται σε… κοινή θέα από τους θιασώτες της παγκοσμιοποίησης σχετικά με τα σχέδιά τους να χρησιμοποιήσουν την οικονομική και κοινωνική παρακμή ως «ευκαιρία» για να εγκαθιδρύσουν γρήγορα ένα νέο ενιαίο παγκόσμιο σύστημα βασισμένο στην τεχνοκρατία, επισημαίνει ο Smith.

Το ΔΝΤ, η BIS, η Παγκόσμια Τράπεζα, τα Ηνωμένα Έθνη, το Ίδρυμα Rockefeller, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, η Bank of America, ακόμη και ο ίδιος ο Biden, όλα προβλέπουν μια μεγάλη επισιτιστική κρίση στο άμεσο μέλλον, και δεν είναι τυχαίο ότι οι ασκούμενες πολιτικές αποσκοπούν σε αυτό.

Δηλαδή, είναι εύκολο να προβλέψεις μια καταστροφή όταν την έχεις δημιουργήσει.

Φταίει για όλα η ρωσική εισβολή;

Ο ισχυρισμός είναι ότι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αποτελεί την κύρια αιτία, αλλά αυτό αποσπά την προσοχή από το πραγματικό ζήτημα. Ναι, οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας θα οδηγήσουν τελικά σε μικρότερη προσφορά τροφίμων, αλλά οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης και τα μέσα ενημέρωσης αγνοούν επίτηδες τη μεγαλύτερη απειλή, που είναι η απαξίωση του χρήματος και ο πληθωρισμός που δημιουργούνται από τις κεντρικές τράπεζες που σκορπούν δεκάδες τρισεκατομμύρια δολάρια σε υποτιθέμενα πακέτα τόνωσης της οικονομίας.

Μόνο το 2020, η Fed σπατάλησε πάνω από 6 τρισεκατομμύρια δολάρια και ο «αέρας» τα έριξε στην οικονομία μέσω προγραμμάτων για τον Covid.

Προσθέστε τα αυτά, στα πολλά τρισεκατομμύρια δολάρια που έχει τυπώσει η Fed από το πιστωτικό κραχ το 2008.

Ήταν ένα αδιάκοπο πάρτι καταστροφής δολαρίων και τώρα αρχίζει η πτώση. Ο πληθωρισμός έφτασε στα υψηλά 40 ετών στις ΗΠΑ πολύ πριν η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία, αλλά ας εξετάσουμε τις συνέπειες αυτού του πολέμου και πώς επηρεάζει την προσφορά τροφίμων.

Η ρωσική εισβολή σίγουρα διαταράσσει την ουκρανική παραγωγή σιτηρών, η οποία αποτελεί περίπου το 11% της συνολικής παγκόσμιας αγοράς.

Η Ρωσία διατηρεί επίσης μερίδιο 17% και μαζί αυτά τα δύο έθνη τροφοδοτούν μια μεγάλη μερίδα χωρών του τρίτου κόσμου και χώρες της Ευρώπης με το 30% των εξαγωγών σιταριού και κριθαριού και το 19% των εξαγωγών καλαμποκιού.

Ωστόσο, οι κυρώσεις στη Ρωσία είναι ένα πρόβλημα πολύ πέρα από την Ουκρανία, καθώς η Μόσχα παράγει επίσης περίπου το 20% της παγκόσμιας αμμωνίας και το 20% των παγκόσμιων αποθεμάτων ποτάσας. Αυτά είναι βασικά συστατικά για τα λιπάσματα που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανική γεωργία μεγάλης κλίμακας.

Οι αγρότες αναμένουν μια συνολική άνοδο των τιμών περίπου 10% στις αγορές τροφίμων, αλλά θεωρείται πολύ συντηρητική. Υπήρξαν ήδη αυξήσεις 20% το προηγούμενο διάστημα και πρόκειται να καταγραφούν ανατιμήσεις 30% πριν εκπνεύσει το 2022.

Με άλλα λόγια μέσες αυξήσεις 50% το 2022.

Η Κίνα

Η προσδοκία μεταξύ των ειδικών στον τομέα της γεωργίας των ΗΠΑ και άλλων χωρών είναι ότι η Κίνα θα καλύψει το κενό όπου εξαφανίζονται οι ρωσικές προμήθειες, αλλά είναι λάθος να γίνει αυτή η υπόθεση.

Η πολιτική μηδενικής ανοχής έναντι του Covid έχει φτάσει σε εξωφρενικά επίπεδα και εύλογα μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος, είναι πραγματικά τα lockdowns ή κρύβεται κάτι άλλο.

Το ποσοστό θνησιμότητας του κορωνοϊού στην Κίνα είναι αδύνατο να υπολογιστεί με ακρίβεια, επειδή δεν έχουν κυκλοφορήσει ποτέ ακριβή δεδομένα που μπορούν να επιβεβαιωθούν.

Ωστόσο, σχεδόν παντού αλλού στον κόσμο βλέπουμε ένα μέσο ποσοστό θνησιμότητας από μόλυνση 0,27% για τον Covid.

Δηλαδή, πάνω από το 99,7% των ανθρώπων στον κόσμο κατά μέσο όρο δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα όσον αφορά τον θάνατο από τον ιό. Αλλά στην Κίνα, η ηγεσία συμπεριφέρεται σαν να έχει να αντιμετωπίσει τη Μαύρη Πανούκλα. Γιατί; Τα lockdown οδήγησαν σε ελλείψεις τροφίμων σε ολόκληρη τη χώρα, καθώς οι αλυσίδες εφοδιασμού καταπονούνται και η παραγωγή παραμένει κλειστή σε πολλές περιπτώσεις.

Ο άγνωστος οικονομικός πόλεμος

Η ιστορία για την οποία πολλοί δυτικοί δεν ακούν πολλά, ωστόσο, είναι το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι οι κινεζικές εξαγωγές έχουν ουσιαστικά παγώσει.

Γιατί η Κίνα να το κάνει αυτό για έναν ιό που όλοι γνωρίζουμε ότι δεν είναι επικίνδυνος για τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων;

Γιατί να θεσπιστεί το χειρότερο lockdown στη χώρα μέχρι στιγμής και να λιμοκτονήσουν οι δικοί τους άνθρωποι, όταν η πλειονότητα των δυτικών κυβερνήσεων έχει πλέον εγκαταλείψει τον φόβο της πανδημίας και την ατζέντα του υποχρεωτικού εμβολιασμού;

Η Κίνα μπορεί ήδη να εμπλέκεται σε έναν οικονομικό πόλεμο που πολλοί Αμερικανοί και Ευρωπαίοι δεν συνειδητοποιούν καν ότι βρίσκεται σε εξέλιξη.

Αυτό μπορεί να είναι ένα τεστ για διακοπή των εξαγωγών προς τις ΗΠΑ και την Ευρώπη ή είναι ένα σταδιακό κλείσιμο που πρόκειται να γίνει μόνιμο.

Το πρόβλημα στο εμπόριο μπορεί επίσης να είναι ο πρόδρομος μιας κινεζικής εισβολής στην Ταϊβάν. Η Ταϊβάν είναι στην πραγματικότητα πιο εξαρτημένη και συνυφασμένη με την οικονομία της Κίνας από ό,τι πολλοί γνωρίζουν. Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος προορισμός των εξαγωγών της Ταϊβάν και αυτές αντιπροσωπεύουν το 10% του ΑΕΠ του νησιού.

Η Ταϊβάν έχει εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένους και επιχειρηματίες που ταξιδεύουν τακτικά στην Κίνα για να εργαστούν, ένας άλλος οικονομικός παράγοντας που τώρα πιέζεται από τα lockdown. Επιπλέον, η Ταϊβάν έχει πολλές εταιρείες που λειτουργούν τα εργοστάσιά τους στην ηπειρωτική Κίνα, οι οποίες θα μπορούσαν να κλείσουν όλες λόγω του lockdown.

Η πείνα

Ο Διευθύνων Σύμβουλος της διεθνούς εταιρείας τροφίμων Goya προειδοποίησε επίσης πρόσφατα ότι βρισκόμαστε στον γκρεμό μιας επισιτιστικής κρίσης. 

Ο πληθωρισμός οδηγεί σε κρατικούς ελέγχους των τιμών και αυτοί προκαλούν έλλειψη κινήτρων παραγωγής (κέρδος).

Η έλλειψη κερδών οδηγεί σε απώλεια παραγωγής, η απώλεια παραγωγής οδηγεί σε ελλείψεις και οι ελλείψεις οδηγούν σε κρατικό δελτίο τροφίμων.
Ο έλεγχος της προσφοράς τροφίμων είναι το κλειδί για τον έλεγχο του πληθυσμού. Ως στρατηγική ανησυχία ξεπερνιέται μόνο ο έλεγχος της ενέργειας (που θα δούμε επίσης ελλείψεις σύντομα όταν η Ευρώπη επιβάλει καθολικό εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο και αρχίσει να καταναλώνει τις προμήθειες από άλλους εξαγωγείς).

«Το θέμα των τροφίμων είναι πιο κοντά στο σπίτι, επειδή μπορούμε να δούμε τις επιπτώσεις αμέσως στα πορτοφόλια μας και στις οικογένειές μας. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για πολλούς γονείς από την προοπτική να πεινάσουν τα παιδιά τους.

Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης για άλλη μια φορά αγνοούν οποιαδήποτε πιθανή οικονομική απειλή, συγκεκριμένα αρνούνται την έννοια της έλλειψης τροφίμων ως κάτι που πρέπει να ανησυχεί.

Η έλλειψη ετοιμότητας σήμερα κοστίζει τα πάντα αύριο. Το εύκολα διαθέσιμο φαγητό ίσως να μην υπάρχει στα τέλη του 2022», καταλήγει ο αρθογράφος Brandon Smith στο Noqreport.com.