Μεταξύ των πρωτοβουλείων του υπουργείου Υγείας που έχουν ως σκοπό την προώθηση της καινοτομίας αλλά και τη μείωση των δαπανών είναι η αποζημίωση βιοδεικτών για τον καρκίνο, η δημιουργία Ταμείου Καινοτομίας καθώς και η αναθεώρηση του μηχανισμού αξιολόγησης φαρμάκων (HTA) ώστε να εναρμονιστεί με τις ευρωπαϊκές πρακτικές.
Το 50% του ετήσιου κόστους για φάρμακα αφορά στην καινοτομία, όπως ανέφερε ο Υφυπουργός Υγείας, Μάριος Θεμιστοκλέους, μιλώντας σε στρογγυλή τράπεζα του ετησίου συνεδρίου του Economist με τίτλο «Ανοίγοντας το δρόμο για την καινοτομία στη φροντίδα».
Τονίζοντας τη σημασία της καινοτομίας για μια καλύτερη ποιότητα ζωής, ο κ. Θεμιστοκλέους δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην πρόκληση της οικονομικής σταθερότητας, παραδεχόμενος ότι απαιτείται μεγαλύτερη χρηματοδότηση.
Παράλληλα, ο κ. Θεμιστοκλέους σημείωσε ότι στην Ελλάδα όλοι οι ασθενείς έχουν πρόσβαση σε φάρμακα που χρειάζονται και αυτό, όπως είπε, είναι αδιαπραγμάτευτο. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Υφυπουργός Υγείας μίλησε για την αναδιάρθρωση της φαρμακευτικής πολιτικής και τις προσπάθειες ώστε να είναι συμβατή με τη νομοθεσία της ΕΕ. «Δημιουργούμε ένα ταμείο καινοτομίας για να μπορούν οι ασθενείς να έχουν πρόσβαση σε νέες τεχνολογίες», σημείωσε ο κ. Θεμιστοκλέους. Επιπλέον, ανέφερε ότι εναρμονίζεται το σύστημα αξιολόγησης με την αντίστοιχη ευρωπαϊκή διαδικασία και ανακοίνωσε ότι ξεκινά η αποζημίωση βιοδεικτών για τον καρκίνο.
«Ζούμε σε καιρούς δύσκολους, εάν δεν καινοτομήσουμε δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτά που έχουμε μπροστά μας. Έχουμε όμως τεχνολογικές ευκαιρίες», υπογράμμισε μιλώντας στην ίδια στρογγυλή τράπεζα ο Ansgar Hebborn, Head-Access Policy Affairs Europe της Roche, προσθέτοντας ότι η τεχνολογία δίνει πλέον τεράστιες ευκαιρίες. «Μπορούμε να δώσουμε τη δύναμη τους ασθενείς να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις τους», είπε.
Ο κ. Hebborn αναφέρθηκε στις θεραπείες για σπάνιες ασθένειες, τις γονιδιακές θεραπείες, τα φάρμακα για τον καρκίνο, την ογκολογία ακριβείας και επεσήμανε ότι η εξέλιξη ως προς όλα αυτά προϋποθέτει συνεργασία των φαρμακευτικών εταιρειών με τα δημόσια συστήματα υγείας. Επιπλέον, σημείωσε ότι η Ελλάδα έχει γεωγραφικές ιδιαιτερότητες. Η γεωγραφία της, όπως ανέφερε, αποτελεί μια «πλατφόρμα» για την ανάπτυξη καινοτόμων υπηρεσιών, όπως είναι η τηλεϊατρική.
Μίλησε, επίσης, για τη συνεχιζόμενη πρόοδο της υγειονομικής περίθαλψης, σημειώνοντας ότι: «Ζούμε σε αυτό που οι New York Times αποκαλούν «χρυσή εποχή για την ιατρική», με την τεχνολογία mRNA, τις εξατομικευμένες κυτταρικές και γονιδιακές θεραπείες και τις θεραπείες που βασίζονται στο μικροβίωμα, ως τα επόμενα όπλα στη φαρέτρα της φαρμακευτικής βιομηχανίας και των επαγγελματιών υγείας. Ταυτόχρονα, ανατρεπτικές τεχνολογίες, όπως η γενετική τεχνητή νοημοσύνη, η τεχνολογία blockchain και τα ψηφιακά εργαλεία για τη συμμόρφωση των ασθενών, αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται και παρέχεται η καινοτομία στον τομέα της υγείας».
Ο κ. Hebborn στάθηκε σε προβλήματα προσβασιμότητας σε νέα φάρμακα και στην υποχρηματοδότηση, λέγοντας ότι 160 φάρμακα που εγκρίθηκαν στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, μόνο τα μισά είναι προσβάσιμα στην Ελλάδα. Αναφέρθηκε στις καλές πρακτικές που μπορούν να φέρουν κοντά την Ευρώπη και να υπάρχει συνεργασία.
Ο Ansgar Hebborn τόνισε την ανάγκη μετασχηματισμού του συστήματος υγείας, ώστε αυτό να εστιάζει στην ευεξία, την πρόληψη και τις διάφορες μορφές συμπερίληψης των ασθενών. Ανέφερε ως παράδειγμα επιτυχημένης συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, το πιλοτικό πρόγραμμα «ΟΙΚΟΘΕΝ», του Γενικού Αντικαρκινικού-Ογκολογικού Νοσοκομείου Αθηνών, Άγιος Σάββας, όπου πάνω από 100 ασθενείς έχουν λάβει κατ’ οίκον τις ογκολογικές θεραπείες τους.
Στον τρόπο αξιοποίησης των τεχνολογιών υγείας εστίασε ο Καθηγητής Διοίκησης και Πολιτικής Υπηρεσιών Υγείας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, Νίκος Μανιαδάκης, ο οποίος από το βήμα του Economist ανέδειξε τρεις σημαντικούς πυλώνες σε ό,τι αφορά τη φαρμακοβιομηχανία, οι οποίοι πρέπει να συνδυαστούν πολύ σωστά, όπως εξήγησε: η χρηματοδότηση (financing), η αποζημίωση και η πρόσβαση στους πολίτες και ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται η τεχνολογία ώστε να μεγιστοποιείται η απόδοση της επένδυσης.
