Οι Ιρακινοί προσέρχονται σήμερα στις κάλπες για την εκλογή νέου κοινοβουλίου, σε μια διαδικασία που δεν αναμένεται να αλλάξει δραστικά το πολιτικό σκηνικό, αλλά παρακολουθείται στενά από την Τεχεράνη και την Ουάσινγκτον
Μετά από δεκαετίες πολέμου, εισβολών και αυταρχισμού, η χώρα απολαμβάνει μια σχετική σταθερότητα, όμως εξακολουθεί να πλήττεται από τεράστιες ελλείψεις στις υποδομές, δυσλειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών και βαθιά ριζωμένη διαφθορά
Για πολλούς πολίτες, η σημερινή ψηφοφορία μοιάζει περισσότερο με μια διαδικασία που εξυπηρετεί τις πολιτικές ελίτ και τις περιφερειακές δυνάμεις παρά την καθημερινότητά τους
Περισσότεροι από 21,4 εκατομμύρια ψηφοφόροι καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα σε 7.700 υποψηφίους για τις 329 έδρες του κοινοβουλίου, με σχεδόν το ένα τρίτο των υποψηφίων να είναι γυναίκες, ενώ προβλέπεται ποσοστώσεις για να καταλάβουν τουλάχιστον το ένα τέταρτο των εδρών
Μόνο 75 ανεξάρτητοι κατεβαίνουν στις εκλογές, καθώς ο εκλογικός νόμος ευνοεί τα μεγάλα κόμματα, με τους ψηφοφόρους να εκφράζουν απογοήτευση ότι δεν εμφανίζονται νέες πολιτικές προσωπικότητες που θα μπορούσαν να φέρουν αλλαγή
Οι κάλπες θα παραμείνουν ανοιχτές μέχρι τις 18:00, με τα πρώτα αποτελέσματα να αναμένονται μέσα σε μία ημέρα από την ολοκλήρωση της διαδικασίας
Το αποτέλεσμα θα ανοίξει τον δρόμο για τον σχηματισμό κυβέρνησης, την εκλογή νέου προέδρου, μια θέση που παραδοσιακά καταλαμβάνεται από Κούρδο και νέου πρωθυπουργού, ο οποίος προέρχεται από τη σιιτική κοινότητα
Ο νυν πρωθυπουργός Μοχάμεντ Σία αλ Σουντάνι επιδιώκει δεύτερη θητεία, στηριζόμενος από συμμαχία σιιτικών κομμάτων που διατηρούν στενούς δεσμούς με το Ιράν
Οι σουνιτικές παρατάξεις κατεβαίνουν χωριστά, με φαβορί τον πρώην πρόεδρο του κοινοβουλίου Μοχάμεντ αλ Χαλμπουσί
Στο Ιρακινό Κουρδιστάν, η σύγκρουση επιρροής μεταξύ του PDK και του UPK παραμένει έντονη, προμηνύοντας νέες πολιτικές τριβές στο εσωτερικό της αυτόνομης περιοχής
Η συμμετοχή αποτελεί κρίσιμο παράγοντα, καθώς υπάρχει φόβος ότι μπορεί να πέσει ακόμη και κάτω από το 41% του 2021, κάτι που θα ενισχύσει την αίσθηση αδυναμίας του πολιτικού συστήματος να εμπνεύσει εμπιστοσύνη στους πολίτες
