Η Τζένη Μπαλατσινού, συγκίνησε το κοινό της με μια επιστολή που έγραψε στο site της, με αποδέκτη την κόρη της Αμαλία που σήμερα γίνεται 20 ετών.
Η Αμαλία έχει γενέθλια και επειδή σπουδάζει στην Αμερική λείπει πολύ στη μητέρα της. Της λείπουν τα απλά καθημερινά πράγματα που λέει και κάνει μια μαμά με την κόρη της.
Διάβαστε ένα απόσπασμα:
«Και σήμερα είσαι είκοσι..
Και εγώ ως άτομο της "νεωτερικής εποχής" , που είμαι υποχρεωμένη να αξιολογήσω τον εαυτό μου, ξεκινάω πάλι τον εσωτερικό απολογισμό. Αν σε όλα αυτά που χρειαζόταν και δεν χρειαζόταν να σου δώσω μπόρεσα να είμαι συνεπής.
Και τώρα που ο ρόλος μου ως μάνα θα είναι σε "επικουρικό" πλαίσιο, αναρωτιέμαι τι άλλο μπορώ να σου πω, γιατί δεν έχω άλλο χρόνο.. Δεν σε βλέπω να ξυπνάς και να κοιμάσαι, δεν σε βλέπω για να ξέρω τι σε χάλασε και τι σε έκανε χαρούμενη, δεν σε βλέπω για να ξέρω τι φοβάσαι και τι σε κάνει δυνατή.
Οπότε μόνο να σου πω, μπορώ..
Πως μπήκες στη δεκαετία που μπορείς να μεταβάλλεις την ευφορία σου σε ενέργεια, που η λογική και η διάκριση είναι απαραίτητες, για να διαμορφώσουν στόχους, πως κάθε βελτίωση έχει περισσότερες απαιτήσεις, και πως η συνειδητοποίηση του εαυτού μας έρχεται πάντα μέσα από πράγματα που μας ξεπερνάνε.
Πως σε οποιοδήποτε πλαίσιο εργασίας κι αν βρεθείς θα κινείσαι πάντα μέσα σε αμφιβολία και ανησυχία, αλλά να μην ξεχνάς, πως όσο κι αν αυτό είναι εξαντλητικό, είναι μία ορθή διανοητική στάση.
Πως το χειρότερο συναίσθημα του ανθρώπου είναι ο φόβος και ο φόβος αντιμετωπίζεται με την αλήθεια.
Πως η ελευθερία θέλει επιλογές και υπέρβαση των φόβων μας, ώστε να μην περάσεις τη ζωή σου εγκλωβισμένη στον κομφορμισμό.
Πως χρειάζεται να έχουμε συνέπεια με την συνείδησή μας, γιατί η συνέπεια είναι λυτρωτική και διάφανη.
Πως δεν υπάρχουν δαίμονες που κρύβονται μέσα στο σκοτάδι, παρά ο εγωισμός του ανθρώπου.
Πως ο κόσμος φαίνεται τρελός, μόνο αν δεν έχεις καταφέρει να βρεις τη ισορροπία μέσα σου.
Πως όσο τυχερές ή άτυχες είναι οι συνθήκες της ζωής σου, όλοι μας κουβαλάμε ένα βάρος στους ώμους, ένα σταυρό αν θες. Γεννιόμαστε με αυτό και οι πράξεις μας αντανακλούν την παρουσία του, αλλά να μην ξεχάσεις ποτέ, πως δεν μας πλάθει το περιβάλλον, αλλά εμείς»..
