Τον Μάρτιο του 1938, ο Άγγελος Τανάγρας, Πρόεδρος της Εταιρίας Ψυχικών Ερευνών, είχε μεταβεί στη Θάσο, όπου εξέταζε περίεργα και μυστηριώδη τηλεκινητικά φαινόμενα, τα οποία συνέβαιναν το τελευταίο δίμηνο στο όμορφο αυτό νησί του Βορείου Αιγαίου, αναστατώνοντας τους κατοίκους του.

Ο Τανάγρας είχε κληθεί από τους ίδιους τους νησιώτες, ώστε να ερευνήσει την αλλοπρόσαλλη αυτή κατάσταση και να ρίξει άπλετο φως στο σκοτάδι του τρόμου, που είχε εξαπλωθεί σ’ ολόκληρο το νησί.

Η υπόθεση είχε ως εξής: Δυο μήνες νωρίτερα, στην οικία ενός κυρίου Γιαννάκη, κατοίκου του λιμένος Θάσου, είχαν ξεκινήσει παράξενοι λιθοβολισμοί. Οι ριπτόμενοι λίθοι έπεφταν στη στέγη του ορνιθώνα της οικίας Γιαννάκη, πάντοτε τα μεσάνυχτα, κάνοντας μεγάλο θόρυβο, για λίγα μόλις λεπτά της ώρας.

Ο ιδιοκτήτης πίστεψε αρχικά πως κάποιος κακόβουλος άνθρωπος τον είχε στοχοποιήσει, γι’ αυτό και κατήγγειλε το γεγονός στην Αστυνομία, η οποία ενήργησε ανακρίσεις. Μα, ουδέποτε ανακαλύφθηκε κάποιος ένοχος, αλλά ούτε και τίποτε άλλο παρουσιάστηκε. Φυσικά, με την ανάμειξη της Αστυνομίας, η είδηση διαδόθηκε παντού.

Έκτοτε, οι ανεξήγητοι και θορυβώδεις λιθοβολισμοί, όπως και τα παράξενα τηλεκινητικά φαινόμενα, που τους συνόδευαν, είχαν μονοπωλήσει τις συζητήσεις των πανικόβλητων νησιωτών. Ανάμεσα στους ψιθύρους που κυκλοφορούσαν, αναπηδούσε πάντα ένα όνομα. Το όνομα της Σεβαστής.

Η Σεβαστή ήταν η υπηρέτρια του κυρίου Γιαννάκη και οι Θάσιοι υποστήριζαν ότι ήταν ένα πανίσχυρο μέντιουμ, που όταν ξυπνούσε τα μεσάνυχτα, προκαλούσε τους αινιγματικούς λιθοβολισμούς και όλα τα παράδοξα, που τους ακολουθούσαν, όπως μετακινήσεις και θραύσεις αντικειμένων.

Έτσι, η Αστυνομία, μετά από όλες αυτές τις διαδόσεις και τη γενική αναστάτωση των κατοίκων, παρέπεμψε τον ιδιοκτήτη στο Πταισματοδικείο, το οποίο, μάλιστα, καταδίκασε τον ίδιο, τη σύζυγό του και την υπηρέτριά τους, τη Σεβαστή, σε 25ήμερον φυλάκιση, για διατάραξη της κοινής ησυχίας.

Αλλά, και μετά την καταδίκη τους, τα τηλεκινητικά φαινόμενα συνεχίστηκαν αμείωτα, πυροδοτώντας νέες συζητήσεις, εικασίες και θεωρίες. Επομένως, μερικοί νησιώτες πήραν την πρωτοβουλία να καλέσουν τον διακεκριμένο Άγγελο Τανάγρα στο νησί τους, ώστε να εξιχνιάσει το φοβερό μυστήριο, που τους είχε παραλύσει.

Έτσι, ο Πρόεδρος της Εταιρίας Ψυχικών Ερευνών βρέθηκε στη Θάσο στις 15 Μαρτίου. Στην ακτή του νησιού, πολλοί ήταν οι αναστατωμένοι κάτοικοι, που τον υποδέχτηκαν με αγωνία, αλλά και με ανακούφιση και άρχισαν αμέσως να του εξιστορούν τα καθέκαστα.

Ο Τανάγρας μετέβη στην οικία Γιαννάκη, όπου συναντήθηκε με την υπηρέτρια, τη Σεβαστή. Η όλη εμφάνισή της, η ωχρότητά της, η ευθιξία των νεύρων της, το απλανές βλέμμα της, η αδυναμία του σώματός της, αποδείκνυαν ότι ο οργανισμός της δε λειτουργούσε φυσιολογικώς.

Στις πρώτες ερωτήσεις του Τανάγρα, η Σεβαστή απαντούσε σαν αφηρημένη. Κατόπιν, εξέτασε τον ορνιθώνα, πάνω στη στέγη του οποίου υπήρχαν συσσωρευμένες οι πέτρες, που επί είκοσι συνεχόμενες νύχτες έπεφταν μυστηριωδώς, καλύπτοντας όλο τον χώρο.

Όταν αντίκρισε τον σωρό των λίθων, ο Τανάγρας συνοφρυώθηκε. Εισήλθε, στη συνέχεια, στο εσωτερικό της οικίας Γιαννάκη, όπου όλα τα εύθραυστα αντικείμενα ήταν θρυμματισμένα. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του ιδιοκτήτη, τα πάντα είχαν σπάσει και διαλυθεί, όταν βρισκόταν κοντά η Σεβαστή.

Ο Τανάγρας κάλεσε σ’ ένα δωμάτιο την υπηρέτρια, παρουσία άλλων, και τη διέταξε να ρίξει κάτω ένα «κόκαλο», από αυτά που χρησιμοποιούνταν για να διευκολύνουν την τοποθέτηση των παπουτσιών στα πόδια. Η Σεβαστή υπάκουσε στη διαταγή και μόλις στράφηκε να κοιτάξει το αντικείμενο, που ήταν κρεμασμένο στον τοίχο, αυτό έπεσε από μόνο του στο πάτωμα, χωρίς, φυσικά, να το αγγίξει κανείς. Οι παρακολουθούντες το πείραμα σταυροκοπήθηκαν. Μετά απ’ αυτό, η Σεβαστή έμεινε σαν απολιθωμένη, με τα μάτια της ημίκλειστα.

Ύστερα, ο Άγγελος Τανάγρας της παρουσίασε μια φάκα, μέσα στην οποία βρίσκονταν τέσσερα ποντικάκια και τα άφησε ελεύθερα σε απόσταση δύο μέτρων από τη θέση της. Τα ποντικάκια, σαν υπνωτισμένα, κατευθύνθηκαν προς το μέρος της, έφτασαν μπροστά στα πόδια της κι εκεί, σταμάτησαν υποτακτικά. Οι παριστάμενοι έκαναν ξανά τον σταυρό τους και σιγομουρμούριζαν προσευχές.

Σε λίγο ο Πρόεδρος της Εταιρίας Ψυχικών Ερευνών σταμάτησε τα πειράματα, φοβούμενος μήπως εξαντληθεί ο ήδη αδύναμος οργανισμός της υπηρέτριας.

Τα δύο αυτά πειράματα έγιναν γνωστά απ’ άκρη σ’ άκρη στο νησί της Θάσου. Σε άλλους προκάλεσαν θυμηδία ασυγκράτητη και σε άλλους, έκπληξη και δέος. Μεταξύ των τελευταίων, μάλιστα, πολλοί ήταν εκείνοι που βεβαίωναν πως η Σεβαστή στο παρελθόν είχε γίνει η αιτία καταστροφών και μυρίων κακών. Κάποτε, δηλαδή, η υπηρέτρια είχε μπει σ’ ένα παντοπωλείο και τα προϊόντα άρχισαν να πέφτουν μόνα τους από τα ράφια, μέχρι που άδειασαν. Άλλη μια φορά, μόλις μπήκε σε μια οικία, έπεσε η αναμμένη λάμπα καταγής, προκαλώντας μεγάλη πυρκαγιά.

Ο Άγγελος Τανάγρας σκόπευε να συνεχίσει τα πειράματά του, παραμένοντας στη Θάσο για τρεις επιπλέον μέρες. Για τη 19χρονη Σεβαστή είπε ότι τα μυστηριώδη φαινόμενα αποδίδονταν σε αυτήν, λόγω της ειδικής λειτουργίας του οργανισμού της, όπου παρουσίαζε ανωμαλία στην εκδήλωση των φυσιολογικών φαινομένων της ηλικίας της.

Επιστημονικώς, ο Τανάγρας απέδιδε τα τηλεκινητικά φαινόμενα στην εσωτερική νοσηρή αναστάτωση του οργανισμού της Σεβαστής, η οποία «ανέδιδε ένα είδος ψυχικής ραδιενέργειας, που λειτουργούσε επί τη βάσει ανομολόγητων συναισθημάτων».

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ», στις 18/03/1938…