Η ζωή της είναι γνωστή ως την παραμικρή λεπτομέρεια. Οπως και το γεγονός ότι ήταν ήδη φτασμένη τραγουδίστρια όπερας και ζύγιζε 108 κιλά.
Οταν έδωσε την παράσταση Αϊντα στην Βερόνα της Ιταλίας, ο ιταλός κριτικός έγραψε ότι του «ήταν αδύνατο να βρει τη διαφορά ανάμεσα στα πόδια των ελεφάντων, που ήταν πάνω στη σκηνή και στα πόδια της «Αΐντα» την οποία έπαιζε η Κάλλας». Η Μαρία έκλαψε, όπως κάθε νεαρό κορίτσι που θα δεχόταν μια δημόσια ταπείνωση, αλλά θύμωσε τόσο που αποφάσισε να αλλάξει το παρουσιαστικό της.
Σε ηλικία 24 ετών λέει το «ναι» στην πρόταση γάμου που της κάνει ο Ιταλός βιομήχανος Τζιοβάνι Μπατίστα Μενεγκίνι, τον οποίο παντρεύτηκε στις 21 Απριλίου 1949. Ο Μενεγκίνι ορκίστηκε να την κάνει τη μεγαλύτερη τραγουδίστρια του κόσμου και το έκανε. Την υπέβαλε σε εξαντλητική δίαιτα και η Μαρία Κάλλας με τα παραπανίσια κιλά, παρότι δεν είναι όμορφη, διαθέτει έντονα χαρακτηριστικά και αυστηρό βλέμμα που την έκαναν αξεπέραστη ντίβα.
Από εκείνη τη στιγμή ζούσε με ψητά και σαλάτες. O ειδικός για τη ζωή της Κάλλας, Μπρούνο Τόζι, εξέδωσε, μάλιστα, τις χειρόγραφες συνταγές της ντίβας που αποκάλυψαν πολλά. H αγάπη της για το καλό φαγητό την ώθησε να δημιουργήσει μια πλουσιότατη συλλογή συνταγών από διάσημους μάγειρες, τις οποίες έγραφε ιδιοχείρως και τις πλαισίωνε με τις δικές της παρατηρήσεις.
Συνέλεγε συνταγές από αγαπημένα πιάτα τις οποίες έβρισκε ταξιδεύοντας σε όλον τον κόσμο. Λένε ότι «έκλεβε» διάσημες συνταγές φημισμένων ξενοδοχείων, που έγραφε αρχικά πρόχειρα σε χαρτάκια τα οποία εξαφάνιζε στην τσάντα της για να τις μεταφέρει αργότερα στο δικό της βιβλίο συνταγών. Αλλά δεν τις εκτελούσε ποτέ τις σπάνιες αυτές συνταγές, για ομελέτα με ντομάτα, μοσχαράκι αλ' οριεντάλ, μπεσαμέλ με κάπαρη, σάλτσα μουστάρδας, γλυκίσματα από σοκολάτα και το αγαπημένο της κέικ, που ήταν κρεμώδες και ιδιαίτερα γλυκό.
«Λάτρευε το φαγητό», λέει ο Μπρούνο Τόζι, που είναι και πρόεδρος της Διεθνούς Ενωσης Μαρία Κάλλας.
«Αγαπούσε ιδιαίτερα τα γλυκά και τις κρέμες, αλλά ζούσε κυρίως με ψητό κρέας και σαλάτες».
Οι κακές γλώσσες λένε ότι η Κάλλας διατήρησε τη γραμμή της καταπίνοντας επίτηδες μία ταινία και ότι υποχρεωνόταν σε θεραπεία για τα σκουλήκια ίσως επειδή της άρεσε ιδιαίτερα το ωμό φιλέτο. Εχασε βάρος, όμως, ακολουθώντας αυστηρή ιατρική δίαιτα. «Ηταν μια επικίνδυνη δίαιτα, που μπορούσε να επηρεάσει το κεντρικό νευρικό σύστημα γιατί άλλαζε τον μεταβολισμό της, αλλά ήταν επιτυχής γιατί τη μεταμόρφωσε σε έναν πανέμορφο κύκνο», λέει ο Τόζι στη βρετανική «Observer».
Η Κάλλας δεν έπινε ποτέ κρασί, ούτε έτρωγε ζυμαρικά, για να μην ξαναπάρει κιλά. Αντίθετα έπινε σαμπάνια και είχε αδυναμία στο στέικ ταρτάρ. «Οπως πολλές γυναίκες, η Κάλλας έζησε μια ζωή παλεύοντας για τη γραμμή της», λέει ο Τόζι.
Το 1950 η Κάλλας γνωρίζει την αποθέωση, όταν στη Σκάλα του Μιλάνου ερμηνεύει τον «Σικελικό Εσπερινό» του Τζουζέπε Βέρντι. Ακολουθεί η «Τραβιάτα» του Βέρντι, πάλι στη Σκάλα του Μιλάνου, ενώ το 1956 εμφανίζεται στη Μετροπόλιταν Οπερα της Νέας Υόρκης.
Τον Αύγουστο του 1957 η Μαρία Κάλλας επιστρέφει στην Αθήνα και εμφανίζεται στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού. Ακολουθούν η «Νόρμα» στην Επίδαυρο, η «Μήδεια» στο Μιλάνο, η «Τόσκα» στο Κόβεντ Γκάρντεν του Λονδίνου σε σκηνοθεσία Φράνκο Τζεφιρέλι. Θρίαμβος! Το κοινό υποκλίνεται μπροστά στη σύγχρονη Ελληνίδα θεά της όπερας
Η τελευταία δημόσια εμφάνιση της Μαρίας Κάλλας έγινε στις 8 Δεκεμβρίου 1973 στην Οπερα του Παρισιού, όπου τραγούδησε άριες. Το κοινό την κάλεσε δέκα φορές στη σκηνή... «Οι ανθοδέσμες σκέπαζαν το σανίδι, η κραυγή “Βίβα Μαρία” συγκλόνιζε την αίθουσα», όπως θα γραφτεί λίγο αργότερα στον Τύπο.
