Είναι πρόδηλον ότι η ιδεοληψία της εν αποδρομή κυβερνήσεως αποτυπώνεται εν πολλοίς και εις τη ριζική αναμόρφωση του Ποινικού Κώδικος και Ποινικής Δικονομίας, μόλις προ της υπογραφής του προεδρικού διατάγματος διά την επικείμενη διεξαγωγή των εκλογών στις 7/7/2019.

Ο λόγος είναι ιδίως διά ένα ακανθώδες ζήτημα το οποίο διέλαθε την προσοχή πολλών, πέραν της μετατροπής βαρέων κακουργημάτων κατ’ ουσίαν σε πλημμελήματα εκ της ελαφρύνσεως των επιβληθησομένων ποινών, και αφορά την ολοσχερή κατάργηση κορυφαίων πλημμεληματικών εγκλημάτων τα οποία περιλαμβάνονταν του εβδόμου κεφαλαίου και άπτονταν περί της «επιβουλής θρησκευτικής ειρήνης».

Ειδικότερον, όπως γράφει ο  Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδάς στο , κατεργήθησαν άνευ ετέρου τινός το άρθρο 198 Π.Κ., που κόλαζε ποινικά, δηλονότι την κακόβουλη βλασφημία προς τον Θεό (τη δημόσια και κακόβουλη ύβρη καθοιονδήποτε τρόπο, καθώς και την διά δημόσιας βλασφημίας εκδήλωση απαξίας προς τον Θεό), το άρθρο 199 περί καθύβρισης θρησκευμάτων, καθώς και το άρθρο 201 περί της περιύβρισης των νεκρών, μέρος όμως του τελευταίου άρθρου προσετέθη, υποβαθμισμένο ασφαλώς, εις την παράγραφο 2 του άρθρου 191Α περί προσβολής συμβόλων ή τόπων ιδιαίτερης εθνικής ή θρησκευτικής σημασίας, με την κόλουρη και αόριστη αιτιολογία περιέχουσα εις την έωλη αιτιολογική έκθεση,« γίνεται γενικώς δεκτό ότι δεν προσβάλλουν κανένα υπαρκτό κοινωνικό μέγεθος και επομένως δεν συνιστούν αξιόποινες πράξεις».

Ο ολετήρας της κυβερνήσεως και η εμπάθεια την οποία εκδηλώνει διά την πίστη αλλά και διά το θρησκευτικό συναίσθημα των πολιτών καθίσταται πλέον σαφές, δηλών τοιουτοτρόπως την ολοκληρωτική ιδεολογική καταγωγή του από τον ερυθρό ολοκληρωτισμό του Σιδηρού Παραπετάσματος, με εμπνευστές του τον Λένιν και τον Στάλιν, που εξαπέλυαν απηνείς διωγμούς προς την Ορθόδοξη παράδοση, διότι τη θεωρούσαν εν τοις πράγμασι αφυπνιστικό παράγοντα διά τις αγελαίες μάζες, επί των οποίων βούλονταν να επιβληθούν βιαίως και να τις χειραγωγούν βοσκηματωδώς, εις το διηνεκές, μολονότι προέβαλλαν δημοσίως, πλην όμως εν γνώσει τους ψευδώς, το αλυσιτελές και απατηλό επιχείρημα ότι η θρησκεία είναι δήθεν το όπιο του λαού.

Η κυβέρνηση μεν έχει αποδείξει το πρόσωπό της επί της θητείας της, την εμπάθειά της έναντι της Ορθοδοξίας και την υποστήριξή της υπέρ του Ισλάμ, το δε αξιοπερίεργο είναι διατί τηρείται σιγή ιχθύος εκ της επισήμου Εκκλησίας, παρεκτός ορισμένων μητροπολιτών, οι οποίοι υψώνουν στεντόρεια φωνή, διατί δεν αντέδρασε σύσσωμη και συντεταγμένα η επίσημη Ελλαδική Εκκλησία, η οποία θα έδει να πρωτοστατούσε, γρηγορούσα, προκειμένου να αφυπνίσει τους απλούς πολίτες και ουχί να ποιείται την νήσσαν