Για την κυβέρνηση τώρα αρχίζουν τα δύσκολα καθώς η αισιοδοξία που εκφράζονταν για κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης μετατρέπεται πλέον σε πανικό με το υπουργείο Οικονομικών να ρίχνει στο τραπέζι κάθε εβδομάδα και ένα νέο μέτρο μήπως και καταφέρει να πείσει τους δανειστές να επιστρέψουν στην Ελλάδα και να ολοκληρώσουν τις διαπραγματεύσεις. Μέχρι στιγμής ωστόσο δεν υπάρχει φως και δεν είναι βέβαιο πότε και πώς θα υπάρξει.
Αν και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Τζανακόπουλος έσπευσε να διαψεύσει πώς το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης εξετάζει περαιτέρω μείωση του αφορολόγητου στα 6.800 ευρώ και αύξηση του χαμηλού συντελεστή ΦΠΑ από το 13% στο 14% αποδεικνύεται πώς αυτά όχι μόνο ισχύουν, αλλά έχουν συζητηθεί με τους δανειστές και τα έχουν απορρίψει ως μη επαρκή μέτρα.
Ζητούν δηλαδή ακόμη περισσότερα προκειμένου να καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό που υπάρχει και υπολογίζεται για την Κομισιόν (όχι για το ΔΝΤ) στα 700 εκατ. ευρώ. Αυτό το ποσό θα προέκυπτε αν ο χαμηλός συντελεστής του ΦΠΑ αυξάνονταν τουλάχιστον στο 15% αντί στο 14% που προτείνει η κυβέρνηση. Οι πολίτες αντιλαμβάνονται τι σημαίνει κάτι τέτοιο, όπως βεβαίως και η κυβέρνηση καταλαβαίνει πώς έρχεται το τέλος της με νέα μέτρα και μία νέα επώδυνη συμφωνία.
Παρά δε τις φιλότιμες προσπάθειες που κάνει ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος να κλείσει την αξιολόγηση κάνοντας τις «κόκκινες γραμμές» κουρελόχαρτο οι δανειστές δείχνουν χαρακτήρα και αρνούνται να επιστρέψουν στην Αθήνα όταν το Μέγαρο Μαξίμου «καίγεται» να κλείσει την αξιολόγηση για να πετύχει την ένταξη της χώρας στο καθεστώς της ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.
Αν αυτό δεν γίνει το επόμενο διάστημα και μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου ή αρχές Μαρτίου τότε όχι θα «καεί» η κυβέρνηση όπως είχε πει παλαιότερα ο κ. Τσακαλώτος, αλλά θα τσουρουφλιστούν τα σχέδια της και ίσως ο μόνος δρόμος που της απομένει είναι οι κάλπες για να μην φτάσει ο ΣΥΡΙΖΑ σε μονοψήφια ποσοστά.
Μέχρι τώρα η κυβέρνηση εκτιμούσε και έλεγε πώς η αξιολόγηση μπορεί να κλείσει μέσα στον Ιανουάριο, αλλά αυτό δεν φαίνεται πουθενά. Συμφωνία στο Eurogroup της 26ης Ιανουαρίου δεν προκύπτει καθώς δεν κατέστη δυνατό ούτε στη χθεσινή συνεδρίαση του Euroworking Group, να οριστεί ημερομηνία επιστροφής των τεχνικών κλιμακίων στην Αθήνα.
Ουσιαστικά επί ένα μήνα τώρα δεν υπάρχει καμία εξέλιξη στο μέτωπο των διαπραγματεύσεων, οι οποίες παραμένουν «παγωμένες». Ακόμη και ο χρόνος ενεργοποίησης των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το ελληνικό χρέος δεν έχει προσδιοριστεί, μετά το «πάγωμα» που υπήρξε εξαιτίας της έκτακτης παροχής της κυβέρνησης προς τους συνταξιούχους.
Ο πανικός στην κυβέρνηση φαίνεται και από το ότι ενώ κάνει πίσω σε πολλά θέματα, από την άλλη πλευρά δεν υπάρχει καμία θετική ανταπόκριση από τους δανειστές και αυτό ίσως έχει να κάνει με τη στάση του ΔΝΤ, το οποίο επιμένει σε νέα μέτρα ύψους 4,5 δισ. ευρώ και καθυστερεί περιμένοντας ίσως την ανάληψη της προεδρίας από τον Ντόναλντ Τραμπ.
Πρέπει επίσης να εκπονήσει τη μελέτη για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, για να κάνει τα επόμενα βήματα του όπως λένε από το Ταμείο τη στιγμή που ο Β. Σόιμπλε ξεκαθαρίζει ότι χωρίς το ΔΝΤ, τα πράγματα θα είναι εξίσου απαιτητικά για την Ελλάδα, καθώς θα χρειαστεί νέα συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους και σαφής εξασφάλιση των δεσμεύσεων από ελληνικής πλευράς.
Όλα αυτά οδηγούν πιθανόν σε ένα νέο γύρο συζητήσεων και διεργασιών, που καθιστούν δύσκολο ακόμα και το στόχο περί ολοκλήρωσης της συμφωνίας στις 20 Φεβρουαρίου, που κατά πολλούς στο κυβερνών κόμμα είναι το τελευταίο ορόσημο, υπό την έννοια ότι εάν δεν έχει δοθεί μέχρι τότε μία λύση, τότε θα είναι δύσκολο να υπάρξει ένας διαχειρίσιμος συμβιβασμός οποιαδήποτε άλλη στιγμή.
Στην περίπτωση αυτή είναι πιθανόν να εξεταστούν τα σενάρια για προσφυγή στις κάλπες με μία παράλληλη κοινωνική πολιτική. Δηλαδή, να δώσει η κυβέρνηση ότι έχει μαζέψει δεσμεύοντας και την επόμενη.
