Πανέτοιμη για τον τελικό στόχο, που δεν είναι άλλος από την «κατάκτηση» του Έβερεστ, δηλώνει στο Αθηναϊκό ? Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η Κική Τσακαλδήμη, η πρώτη Ελληνίδα που επιχειρεί να βρεθεί στην υψηλότερη κορυφή του κόσμου. Η αποστολή στη οποία συμμετέχει είναι η πρώτη ελληνική γυναικεία αποστολή που πραγματοποιείται και γίνεται υπό την αιγίδα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ορειβασίας - Αναρρίχησης (ΕΟΟΑ).
Όπως αναφέρει «δεν ξύπνησα ένα πρωί και είπα "οκ θα ανέβω στο Έβερεστ". Μπορεί μέσα σε ένα βράδυ να άλλαξε ο τρόπος σκέψης μου, όμως με την ορειβασία νομίζω πως έκανα σωστά και σταθερά βήματα, σε συμπυκνωμένο διάστημα 2 χρόνων».
Η Κική Τσακαλδήμη αναχώρησε από την Ελλάδα στις 31 Μαρτίου και πλέον από τις πλαγιές του Έβερεστ μιλάει για την απόφασή της να βρεθεί στο υψηλότερο σημείο της Γης, τη σχέση της με την ορειβασία και την προετοιμασία της για να επιτύχει αυτόν τον δύσκολο στόχο.
Η ορειβάτης από την Αλεξανδρούπολη, βρίσκεται εδώ και λίγες ημέρες στην κατασκήνωση βάσης (base camp) όπου κάθε χρόνο συγκεντρώνονται οι καλύτεροι ορειβάτες όλων των χωρών, που έχουν ως στόχο να βρεθούν στη «στέγη του κόσμου», στα 8.848 μέτρα. Εκεί, θα μείνει για σχεδόν ενάμιση μήνα, σε αντίσκηνα πάνω στους παγετώνες, όπου και θα πραγματοποιήσει την προετοιμασία της για τη δύσκολη αποστολή που έχει μπροστά της.
Μαζί της στο δρόμο προς την κορυφή θα βρίσκεται ο ινδικής καταγωγής οδηγός της Satyabrata Dam, που έχει ανέβει επτά(!) φορές στο Έβερεστ και είναι κι αυτός που, όπως λέει η κ. Τσακαλδήμη, «βλέποντάς με πως αντιδρώ στα βουνά, αλλά και ποια είναι η φυσική μου κατάσταση, πίστεψε σε μένα από την πρώτη στιγμή που του το πρότεινα». Άλλωστε, για ένα τόσο δύσκολο εγχείρημα, όπως αναφέρει, δεν χρειάζεται μόνο η φυσική κατάσταση αλλά και η «δύναμη της καρδιάς».
«Σταδιακά θα ανεβαίνουμε προς τις προωθημένες κατασκηνώσεις που βρίσκονται στα 6.100 μέτρα, στα 6.400 μέτρα και στα 7.200 μέτρα, όπου και θα χρειαστεί να διανυκτερεύσουμε για 2-3 βράδια, ανάλογα με το πόσο καλά έχουμε εγκλιματιστεί», η Κική και συνεχίζει «για να φτάσουμε όμως μέχρι εκεί θα πρέπει αρχικά να διασχίσουμε μια τεράστια περιοχή με παγετώνες, το λεγόμενο Ice Fall, το οποίο θεωρείται και το πιο επικίνδυνο τμήμα της ανάβασης προς την κορυφή, καθώς εκεί γίνονται και τα περισσότερα ατύχημα».
Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι τόσο επικίνδυνο, που κάποιες αποστολές προτείνουν να αλλάξουν εντελώς τη διαδρομή προς τις προωθημένες κατασκηνώσεις, προκειμένου να αποφύγουν τη διάσχιση αυτών των παγετώνων με τα τεράστια ρήγματα. Όμως η ίδια και η αποστολή της θα τον διασχίσουν κανονικά καθώς όπως λέει «εκεί είναι όλη η ουσία στην ανάβαση αυτή. Η περιπέτεια».
Μεγάλο εμπόδιο στο δρόμο προς την κορυφή, πέρα από το πολικό ψύχος, το μεγάλο υψόμετρο και τον ασταθή καιρό, είναι και ο ύπνος. «Θα είναι λίγο δύσκολο θέμα, αλλά θα πρέπει να μάθουμε να το διαχειριζόμαστε. Αρχικά λόγω του υψομέτρου υπάρχουν διαταραχές στον ύπνο με αποτέλεσμα να μην ξεκουράζεσαι όσο θα έπρεπε και επίσης οι αναβάσεις προς την κορυφή γίνονται βράδυ οπότε θα πρέπει να συνηθίσεις να ξεκουράζεσαι οπότε και όσο σου δίνεται η ευκαιρία» τονίζει.
Σε ότι έχει να κάνει με το φαγητό, όσο καιρό θα βρίσκεται στη κατασκήνωση βάσης, τα πράγματα θα είναι πάρα πολύ καλά αφού εκεί θα έχει μαζί της προσωπικό που θα μαγειρεύει και θα της παρέχει όσο το δυνατόν πιο θρεπτικές και δυναμωτικές τροφές, για να διατηρήσει το σώμα της στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Όπως σημειώνει η κ. Τσακαλδήμη, «πάνω από τα 5.000 μέτρα η κατανάλωση θερμίδων είναι τρομακτική και προσπαθούμε να τρεφόμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο. Στο τέλος κάθε αποστολής οι περισσότεροι ορειβάτες επιστρέφουν σπίτια τους 10 κιλά λιγότερο».
