Κίνηση προεκλογικής τακτικής εν όψει των εκλογών του Ιουλίου διακρίνει η FAZ στο αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης προς τη Γερμανία για έναρξη διαπραγματεύσεων για την καταβολή πολεμικών αποζημιώσεων.
Η εφημερίδα αναδεικνύει τη χρονική συγκυρία που επέλεξε η Αθήνα για να διατυπώσει επίσημα τις απαιτήσεις της για πολεμικές αποζημιώσεις σημειώνοντας: «Ο Τσίπρας σίγουρα θα χάσει τις εκλογές τον Ιούλιο και προσπαθεί τώρα τουλάχιστον να μειώσει τη διαφορά από τον πιθανό νικητή Κυριάκο Μητσοτάκη και το κόμμα του της Νέας Δημοκρατίας. Στην τακτική του ανήκει να του φέρει προσκόμματα. Για το λόγο αυτό η κυβέρνηση Τσίπρα θέλει να πάρει πίσω με γρήγορες διαδικασίες τη μείωση του αφορολόγητου που συμφώνησε με τους δανειστές. Ακόμη, και άλλα ακριβά προεκλογικά δώρα έχουν στόχο να αναγκάσουν τον Μητσοτάκη, είτε να αποσύρει τα μέτρα μετά την εκλογή του ώστε να μην είναι πλέον δημοφιλής, είτε να ρισκάρει από την αρχή προστριβές με τους δανειστές».
Άλλο άρθρο της Frankfurter Allgemeine Zeitung με τίτλο «Το Βερολίνο απορρίπτει τις απαιτήσεις της Αθήνας για πολεμικές αποζημιώσεις» αναφέρεται στην ειδησεογραφική πτυχή του θέματος, ενώ φιλοξενεί ακόμη σχόλιο και σχετική ανάλυση: «Τα γερμανικά στρατεύματα κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου προκάλεσαν τόσο πόνο και καταστροφή στις χώρες που κατείχαν που έστω και μια κατά προσέγγιση υλική αποζημίωση είναι αδύνατη. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο για τον ανθρώπινο πόνο. Η αναγνώριση της ευθύνης για τα εγκλήματα που τελέστηκαν στο όνομα της Γερμανίας και η προσπάθεια για συμφιλίωση αποτελεί αναμφισβήτητα καθήκον του γερμανικού κράτους».
Σε άλλο σημείο του άρθρου ο σχολιαστής ωστόσο σημειώνει: «Παρόλα αυτά η Γερμανία δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά από το να απορρίψει το αίτημα της Ελλάδας για αποζημιώσεις. Διότι δεν είναι και δεν θα ήταν ποτέ σε θέση να ικανοποιήσει όλες τις δικαιολογημένες αξιώσεις. Αλλά και για την Αθήνα δεν είναι αυτό το διακύβευμα. Η απαίτηση μοιάζει περισσότερο σαν ελιγμός στο εσωτερικό της χώρας κατά τον προεκλογικό αγώνα. Αυτό όμως είναι ένα παιχνίδι με το οποίο δεν θα έπρεπε να παίζει κανείς, διότι η ιστορία του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου είναι πολύ πιο σοβαρή για να τη χρησιμοποιεί κανείς ως πολιτικό εργαλείο».
