Το 1876, δύο φίλοι, ο εισαγγελέας Ντεφαλκέν και ο ιατρός Πονκέρ, είχαν δώσει μια περίεργη αμοιβαία υπόσχεση. Ο πρώτος απ’ τους δυο τους που θα πέθαινε, θα έπρεπε να αναγγείλει τον θάνατό του στον άλλο, ώστε να εξακριβώσουν την ύπαρξη ή μη, της μεταθανάτιας ζωής.
Πέρασαν κάμποσα χρόνια από τη μακάβρια αυτή υπόσχεση. Εν τω μεταξύ, είχαν χωριστεί. Ο εισαγγελέας διέμενε στη Λυών της Γαλλίας. Μια μέρα, όμως, ο Ντεφαλκέν, ενώ βρισκόταν στο περιβόλι του σπιτιού του, αισθάνθηκε μια ξαφνική ζάλη. Στηρίχτηκε στον κορμό ενός δέντρου, για να μην πέσει, όταν, ξαφνικά, μέσα στην καταχνιά, μέσα σ’ ένα αραιό σύννεφο ομίχλης, που είχε σχηματιστεί μπροστά στα μάτια του, είδε να προχωρά στη στενή, αμμόστρωτη αλέα του κήπου ο παιδικός του φίλος, ο ιατρός Πονκέρ.
Ο εισαγγελέας ήταν έτοιμος να φωνάξει: «Αγαπητέ μου, τι ευχάριστη έκπληξη!», μα, δεν κατόρθωσε να αρθρώσει λέξη. Νόμισε ότι είχε πάθει γλωσσοδέτη. Έξαφνα, άκουσε μια φωνή κοντά του, μια πολύ γνώριμη φωνή, να του λέει: «Πνίγηκα εχθές στον ποταμό Καέν, στις τέσσερις το απόγευμα».
Ο Ντεφαλκέν ήταν σίγουρος πως όλα αυτά τα παράδοξα ήταν απλώς αποκυήματα της φαντασίας του και φοβερά αποτελέσματα της ξαφνικής του ζάλης. Πάντως, ανήμπορος να διαχειριστεί την κατάσταση, επέστρεψε στο σπίτι του.
Λίγες μέρες αργότερα, όμως, πληροφορήθηκε τα τραγικά νέα. Ο φίλος του είχε όντως πνιγεί στον ποταμό Καέν την ίδια ημέρα και ώρα, που του είχε αναγγείλει η ανεξήγητη οπτασία στον κήπο του. Και τότε, θυμήθηκε τη μακάβρια υπόσχεση που είχαν δώσει μεταξύ τους, πολλά χρόνια πριν.
Ένα παρόμοιο περιστατικό είχε συμβεί και στον Άγγλο ιατρό Ντάβεϊ. Ο γιος του είχε χάσει τη ζωή του κατά τον διάπλου του υπερωκεανίου, που τον έφερε στο Λονδίνο. Μετά την άφιξη του πλοίου στη βρετανική πρωτεύουσα, ο πλοίαρχος έσπευσε να πληροφορήσει τον ιατρό Ντάβεϊ για τον θάνατο του παιδιού του και να του δώσει τα προσωπικά του αντικείμενα, ανάμεσα στα οποία 22 λίρες στερλίνες, που είχε βρει στις τσέπες του αποθανόντος.
Μα, πέντε ημέρες αργότερα, ο αποθανών γιος παρουσιάστηκε στον συντετριμμένο πατέρα του, ακριβώς όπως ήταν όταν ζούσε και με μια φωνή, που έμοιαζε σαν να προερχόταν από κάπου μακριά, του είπε: «Πέθανα, επειδή με δηλητηρίασαν. Πάνω μου έφερα 78 λίρες και όχι 22!»
Επειδή το φάντασμα του νεκρού γιου του δύσμοιρου ιατρού Ντάβεϊ παρουσιαζόταν επιμόνως για πέντε συνεχόμενες νύχτες, ο ιατρός, τρομοκρατημένος, κατέφυγε στη Δικαιοσύνη, η οποία, έπειτα από πολλές ανακρίσεις, κατάφερε να ανακαλύψει ότι πράγματι ο άτυχος γιος είχε δηλητηριαστεί από έναν ναύτη, με σκοπό να τον ληστέψει.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ», στις 03/02/1938…
