Έρευνα σοκ η οποία ουσιαστικά αποτελεί «γροθιά στο στομάχι» του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και άλλων οργανισμών οι οποίοι απέτυχαν στην αποστολή τους που αφορά την εμπέδωση του αισθήματος της κοινής ασφάλειας , αναφέρει ότι το Βυζάντιο ξαναγεννιέται μέσα από τις «στάχτες του’ .
Οι πολίτες των τριών τουλάχιστον κρατών μελών του ΝΑΤΟ και μίας χώρας εκτός προτιμούν επειγόντως στρατιωτική συμμαχία με τη Ρωσία, αν η χώρα τους δεχθεί επίθεση από κάποιον άλλο «εχθρό».
Αυτό αποδεικνύεται από τα αποτελέσματα μιας παγκόσμιας έρευνας που πραγματοποιήθηκε από κοινωνιολόγους της WIN / Gallup International.
Η έρευνα έγινε σε χιλιάδες άτομα σε 66 χώρες που περιλαμβάνονται στη μελέτη. Η ακρίβεια κυμαίνεται 3,5 έως 5 ποσοστιαίες μονάδες.
Επίσης σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται και οι Ελληνοκύπριοι οι οποίοι δέχθηκαν την άνανδρη εισβολή από την Τουρκία, η οποία είναι επίσης μέλος του ΝΑΤΟ.
Η τουρκική κατοχή της Κύπρου το 1974 έδειξε ότι οι πολίτες αυτού του νησιού δεν μπορούν να επικαλεστούν σε καμία περίπτωση την προστασία της νατοϊκής συμμαχίας, και επιλέγουν παμψηφεί την Ρωσία, σημειώνει το Bloomberg.
Οι περισσότεροι από τους ερωτηθέντες της έρευνας οργανισμού της δύσης θα ήθελαν να έχουν στο πλευρό τους τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι πολίτες ανταποκρίνονται ενεργά πλέον στις αλλαγές του διεθνούς δομής ασφάλειας, στην εποχή μετά τον ψυχρό πόλεμο.
Οι Κινέζοι έχουν επιλέξει και αυτοί με την σειρά τους τον επιθυμητό σύμμαχο τους που είναι φυσικά η Ρωσία.
Αυτό, σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο του οργανισμού WIN / Gallup Κάντσο Στόιτσεφ, καταδεικνύει ότι η πολιτική των ΗΠΑ τα τελευταία είκοσι χρόνια έχει οδηγήσει σε μια επαναπροσέγγιση μεταξύ της Μόσχας και του Πεκίνου.
«Είναι περίεργο, διότι κατά μια θεμελιώδη έννοια, η Ρωσία είναι και εξακολουθεί να αποτελεί μέρος της ευρωπαϊκής ασφάλειας », δήλωσε ο Στόιτσεφ.
Ο κοσμήτορας της σχολής οικονομικών επιστημών από το πανεπιστήμιο του St Gallen (Ελβετία) James Davis πιστεύει ότι τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν επίσης ένα θρησκευτικό σχίσμα στην Ευρώπη. Έλληνες και Βούλγαροι επιλέγουν την Ορθόδοξη Ρωσία, Ουκρανία και Βοσνία διαχωρίζονται ανάλογα με το θρήσκευμα. Σε αυτό κυρίως η Ορθόδοξη Ρουμανία επιλέγει ΗΠΑ, και η Καθολική Σλοβενία την Ρωσία.
«Όταν διδάσκω στους μαθητές, βλέπω ότι είναι πλέον ντεμοντέ η υπόμνηση της σοβιετικής απειλής για αυτούς », λέει ο Davis.
Επιπλέον, μετά την αμερικανική εκστρατεία στο Ιράκ, όλο και λιγότεροι Ευρωπαίοι πιστεύουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να διαδραματίζουν πλέον παγκόσμιο ηγετικό ρόλο.
Με την άφιξη του Ν.Τραμπ στο Λευκό Οίκο η εμπιστοσύνη των πολιτών της ΕΕ στην Ουάσιγκτον έχει μειωθεί αρκετά , προσθέτει ο ειδικός .
Σε άρθρο μας με τίτλο , είχαμε παρουσιάζει τα σχέδια ρωσικών κύκλων για την ένωση όλων των χριστιανικών χωρών υπό την Ρωσία, όπως τα παρουσιάζουν βέβαια οι ίδιοι.
Σημαντικές πληροφορίες για το θέμα αυτό μπορούμε να αντλήσουμε από τη διάσκεψη της Κριμαίας με κύριο θέμα « το μεταβυζαντινό πολιτιστικό χώρο», που περιλαμβάνει και την Ελλάδα εκτός όλων των άλλων.
Ένας από τους κορυφαίους ειδικούς του ρωσικού ινστιτούτου RISS, είναι ο διδάκτωρ της Ιστορίας Εντουάρντ ποπόφ, ο οποίος πρότεινε από τον Οκτώβριο του 2014 ένα στρατηγικό σχέδιο, το οποίο πλέον δεν μπορεί να είναι τόσο μακριά από την πραγματικότητα. Το σχέδιο αυτό αφορά την ενσωμάτωση των λαών του Ορθόδοξου (μετα-Βυζαντινού) πολιτιστικού χώρου γύρω από την Ρωσία.
Ο ίδιος ο ποπόφ, αναφέρει ότι , επί του παρόντος, στους κοινωνικούς κύκλους της Ανατολικής και Νότιας Ευρώπης (που σχετίζονται κυρίως με το ορθόδοξο κόσμο), κερδίζουν έδαφος οι ευρωσκεπτικιστές, και οι αρνητικές απόψεις σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η συμπεριφορά της δύσης στην ανατολική Ουκρανία, « Νοβοροσίγια» απέδειξε, την εξάρτηση όλων ανεξαιρέτως των πολιτικών «ελίτ» από την Δύση και, ταυτόχρονα, παρουσιάζεται ένα αυξανόμενο επίπεδο συμπάθειας των ενεργειών της Ρωσίας, από τους λαούς αυτών των χωρών (συμπεριλαμβανομένης της επιχειρηματικής κοινότητας).
Ωστόσο, αυτά τα φιλο-ρωσικά αισθήματα δεν έχουν «μετατραπεί» σε ένα πολιτικό αποτέλεσμα, για την επίτευξη του συνολικού ελέγχου της πολιτικής σφαίρας από την φιλοδυτική «ελίτ».
Η κατάσταση αυτή όμως μπορεί να αλλάξει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Πρώτα απ “όλα, με την «οικοδόμηση παράλληλων υφιστάμενων πολιτικών μηχανισμών, κοινωνικών δομών, και διασυνοριακών συνδέσεων, με στόχο την ανάπτυξη της «αλληλεγγύης» των Ορθοδόξων λαών, οι οποίοι δεν πρόκειται πλέον να αποτελούν τους παρίες του δυτικού κόσμου( εννοεί πρωτίστως Ελλάδα Βουλγαρία, Ρουμανία).
Η θρησκευτική αυθεντικότητα της ορθοδοξίας θα προκαλέσει ένα κύμα επικρίσεων από πολλούς κύκλους, αλλά θα προωθήσει την οικοδόμηση μια νέας γραμμής άμυνας των χριστιανικών λαών γύρω από την Ρωσία, στην βάση της ιστορικής και πολιτιστικής ταυτότητας των χωρών αυτών .
Η Ρωσία και οι περισσότερες χώρες της Ανατολικής και Νότιας Ευρώπης (οι περισσότερες από τις σλαβικές χώρες, το ελληνικό κράτος, η Ρουμανία, η Γεωργία, η Αρμενία, η Βουλγαρία, η Σερβία) ανήκουν στον μεταβυζαντινό πολιτιστικό χώρο.
Οι προοπτικές για την μετα-βυζαντινή περιοχή δεν θα παρέχουν μόνο δημογραφική, πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξη του πληθυσμού, αλλά θα διαχωρίσουν πλήρως το εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ικανοποιώντας τις ρωσικές βλέψεις.
Το Βυζάντιο και το σχέδιο για ένωση όλων των ορθόδοξων χωρών ήταν ένα «ανοικτό» σχέδιο που εκπονήθηκε από «φωτισμένους » αυτοκράτορες οι οποίοι είχαν διαβλέψει το μέλλον ειδικά μέσα από τις προφητείες των Αγίων της Ορθοδοξίας, και έτσι θέλησαν να δώσουν την «συνταγή» για την επιβίωση μας .
Αυτό το σχέδιο υλοποιείται κατά γράμμα στις ημέρες μας είτε το πιστεύουν κάποιοι είτε όχι, διότι πρωτίστως είναι σχέδιο θεϊκό .
