Η μοναξιά και η κοινωνική απόσυρση δεν βαραίνουν μόνο το ψυχικό μας όργανο αλλά και ένα σωματικό, γεμίζοντάς το λίπος. Ο λόγος για το ήπαρ. Η πρωτοφανής ανακάλυψη της σύνδεσης του αυξημένου κίνδυνου εμφάνισης μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος (NAFLD) με μια δυσμενή συναισθηματική κατάσταση, όπως η κοινωνική απομόνωση, ανήκει σε μελέτη που διεξήγαγαν ερευνητές του Central South University και του Army Medical University της Κίνας, σε συνεργασία με το Karolinska Institutet της Σουηδίας, την οποία και δημοσιεύσαν στο Health Data Science, συμφωνα με το
Η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τους καθηγητές Jiaqi Huang και Jin Chai, επιχείρησε να διερευνήσει αν η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση -δύο κρίσιμες αλλά διακριτές κοινωνικές παράμετροι της υγείας- σχετίζονται με τον κίνδυνο NAFLD. Αυτή η χρόνια ηπατική νόσος επηρεάζει περίπου το 30% του παγκόσμιου πληθυσμού και συνεπώς έχει καταστεί ένα ουσιώδες δημοσιονομικό ζήτημα που συμπορεύεται με την ανοδική πορεία της παχυσαρκίας, του διαβήτη και της πληθυσμιακής γήρανσης.
Ο καταλυτικός ρόλος της κοινωνικότητας στην υγεία του ήπατος
Χρησιμοποιώντας εξονυχιστικές αξιολογήσεις των κοινωνικών σχέσεων και της συναισθηματικής ευεξίας των 400.000 συμμετεχόντων που στρατολόγησε, η μελέτη διαπίστωσε ότι η μοναξιά αμβλύνει τον κίνδυνο ανάπτυξης NAFLD κατά 22%, ενώ η κοινωνική απομόνωση επηρεάζει την αυξητική αυτή τάση κατά 13%, ανεξάρτητα από παραδοσιακούς παράγοντες, όπως η παχυσαρκία, ο διαβήτης και ο τρόπος ζωής. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι συσχετίσεις παρέμειναν μετά τη μέτρηση των αμοιβαίων επιδράσεων μοναξιάς και κοινωνικής απόσυρσης, αναδεικνύοντας έτσι και οι δύο την ανεξάρτητη δυναμική τους.
Σε δεύτερη ανάγνωση, οι επιστήμονες συμπέραναν ότι οι παράγοντες που διαμεσολαβούν τη σχέση επιπέδων κοινωνικότητας και νοσούντος ήπατος, είναι:
- οι νοσογόνες συνήθειες ζωής (παχυσαρκία, κάπνισμα, ακανόνιστη σωματική δραστηριότητα με 33% αρνητική επίδραση)
- η κατάθλιψη (με 33% επιρροή)
- οι φλεγμονώδεις αντιδράσεις
