Είναι τα μεγαλύτερα ερπετά στον πλανήτη. Και συμπεριλαμβάνονται ανάμεσα στα πιο φονικά αρπακτικά του ζωικού βασιλείου. Όπως ήταν επόμενο, ο φωτογράφος Άντι Λέρνερ τα «έδωσε όλα» στη σύντομη αλλά αγωνιώδη αναμέτρηση που είχε μαζί τους, ώστε να μην καταφέρουν ανέβουν στο μικρό βαρκάκι του.δράκοι
Όλα έγιναν κατά τη διάρκεια βαρκάδας κοντά στο νησί Ρίνκα της Ινδονησίας, που αποτελεί τμήμα του Εθνικού Πάρκου των δράκων του Κομόντο. Οι δύο δράκοι μόλις αντιλήφθηκαν τη βάρκα άρχισαν να πλησιάζουν κολυμπώντας με απειλητικές διαθέσεις και μεγάλη επιμονή να «προσεγγίσουν» τους επισκέπτες. Όντας καλά ενημερωμένος για το τι θα μπορούσε να πάθε από την επαφή μαζί τους – και έχοντας επίγνωση ότι πρόκειται για ένα σπανιότατο προστατευόμενο είδος που ζει μόνο στις συγκεκριμένες περιοχές – ο 60χρονος φωτογράφος από το Λος Άντζελες δεν είχε άλλη επιλογή από το να προσπαθήσει απλώς να τις κάνει να φύγουν μακριά, χωρίς να τις πληγώσει, χρησιμοποιώντας απλώς κάτι κλαδιά που είχε στη διάθεσή του.
Η μονομαχία ανάμεσα στον άνθρωπο και τους δράκους κράτησε αρκετά λεπτά, που στον ίδιο φάνηκαν αιώνες, με τους τελευταίους να αποχωρούν τελικά από το σημείο, όπως έκανε άλλωστε έντρομος στη συνέχεια και ο ίδιος ο φωτογράφος.
Τι είναι όμως αυτό που καθιστά τόσο μοναδικούς και επικίνδυνους τους δράκους του Κομόντο; Αρχικά ότι είναι η μεγαλύτερη σαύρα στον κόσμο, με μήκος που μπορεί να φτάσει τα τρία μέτρα και βάρος τα 100 κιλά. Πρόκειται για καθαρόαιμο αρπακτικό, που επιτίθεται σε οποιοδήποτε έμβιο ον καθώς τρώει κάθε είδος… κρέατος χωρίς διακρίσεις. Στο στόμα του έχει 60 μικρά και αιχμηρά δόντια που μπορούν να σκίσουν και την πιο σκληρή σάρκα. Ενώ μπορούν να καταβροχθίσουν ένα «γεύμα» που αναλογεί στο 80% του σώματός τους. Και, ναι, είναι πολλές οι φορές που έχουν φάει ανθρώπους. Ολόκληρους!
Είθισται να στήνουν ενέδρες γνωρίζοντας ότι μπορούν να εξολοθρεύσουν τη λεία τους χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Και τούτο γιατί το σάλιο τους περιλαμβάνει δεκάδες βακτήρια – πολλά εκ των οποίων θανατηφόρα – τα οποία μπορούν να «φτύσουν» μέχρι και σε απόσταση δέκα μέτρων! Κοινώς, μολύνουν τη λεία τους μέχρι να επέλθει ο θάνατος και να μπορέσουν να τη φάνε…
Ωστόσο, το είδος που ζει σε συγκεκριμένα νησιά του Αρχιπελάγους της Ινδονησίας, είναι προστατευόμενο από τις τοπικές κυβερνήσεις ώστε να αποφευχθεί η εξαφάνισή του στο εγγύς μέλλον.
