Την περασμένη Παρασκευή, εν μέσω πανδημίας, κατέφθασαν στην Αθήνα εκπρόσωποι των ευρωπαϊκών θεσμών.
Βασικό τους αντικείμενο οι ανασταλέντες εδώ και καιρό πλειστηριασμοί, τα περίφημα «μορατόρια», οι αναστολές δηλαδή πληρωμής τοκοχρεολυτικών δόσεων που διατηρήθηκαν και πλέον πρέπει να επανέλθουν στην κανονικότητα και ένα κάρο άλλα θέματα σχετιζόμενα με τα κόκκινα δάνεια και την υγεία των πιστωτικών ιδρυμάτων, τα οποία, κακά τα ψέματα, δεν δίνουν νέα δάνεια, δεν χρηματοδοτούν την οικονομία, έχουν κλείσει τις κάνουλες ιδιαιτέρως στις μικρότερες των επιχειρήσεων και απλώς παλεύουν να μαζέψουν τα χρεωστούμενα.
Το εννεάμηνο της αναστολής καταβολής των δόσεων παρήλθε, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν συναινεί σε παροχή νέων διευκολύνσεων και ως εκ τούτου θα αρχίσει να ασκείται πίεση προς τις επιχειρήσεις.
Από εδώ αρχίζει και το πρόβλημα.
Πόσοι άραγε, εν μέσω υγειονομικής κρίσης, θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους; Και σε πόσους θα μπορέσουν οι τράπεζες να εφαρμόσουν αναγκαστικά μέτρα;
Διλήμματα μεγάλα για την κυβέρνηση και ιδιαιτέρως για τους κ.κ. Σταϊκούρα και Γεωργιάδη. Οπως και για τους τραπεζίτες, οι οποίοι έχουν ξεχάσει πώς είναι να χρηματοδοτείς επιχειρήσεις και επενδύσεις…
