Η υπερβολική καταναλωτική συμπεριφορά καταστρέφει τον πλανήτη μας σύμφωνα με τους ειδικούς.

Ο Καναδός δημοσιογράφος Τζέιμς Μπέρναρτ ΜακΚίνον για παράδειγμα προειδοποιεί στο βιβλίο του «Η μέρα που θα σταματήσουμε να ψωνίζουμε», πως η κατανάλωση είναι η μεγαλύτερη απειλή για το περιβάλλον. Αλλά γιατί σε πολλούς αρέσει να ψωνίζουν τόσο πολύ; Και πώς μπορεί να μειωθεί συνειδητά η κατανάλωση;

Ψωνίζω άρα υπάρχω

Όπως αναφέρει η DW από τη σκοπιά της ψυχολόγου της οικονομίας Πέτρα Γιάγκοβ η κατανάλωση έχει πολύ μεγάλη αξία στην κοινωνία μας. «Συχνά ισχύει το εξής: ‘αγοράζω, άρα υπάρχω’», λέει. Μας αρέσει να ψωνίζουμε σε καταστάσεις όπου δεν αισθανόμαστε καλά. Μετά αποκτούμε κάτι και αποζημιωνόμαστε», συμπληρώνει. Για πολλούς, τα ψώνια είναι μια ευκαιρία για διασκέδαση και να ξεφύγεις λίγο από την καθημερινότητα. Η σκέψη να είσαι ντυμένος πάντα με την τελευταία λέξη της μόδας, να έχεις το πιο κομψό αυτοκίνητο και να θέλεις να έχεις τον πιο σύγχρονο εσωτερικό εξοπλισμό για το σπίτι προκύπτει από τη βασική ανάγκη να θέλεις να εκτιμήσεις τον εαυτό σου.

«Αυτό είναι το προσωπικό εγωιστικό κίνητρο που μπορεί να είναι πολύ δυνατό», λέει ο περιβαλλοντικός ψυχολόγος Φρανκ Έσκεν και εξηγεί ότι η επιθυμία για αναγνώριση από τους άλλους είναι έντονη στους ανθρώπους. Εάν τώρα εστιάσετε στη βιωσιμότητα, αυτό σημαίνει αλλαγή και παραίτηση, λέει η Γιάγκοβ. «Όλοι δυσκολευόμαστε να παραιτηθούμε από κάτι».

Η ερευνήτρια αγοράς τονίζει πόσο σημαντικό είναι «να κινηθεί κάτι σε συναισθηματικό επίπεδο» όσον αφορά τη βιώσιμη και κλιματικά ουδέτερη κατανάλωση από τους αγοραστές. Αυτό σημαίνει ότι θα κατανοήσουν τη σύνδεση μεταξύ της απόφασής τους για αγορές και τα πιθανά αποτελέσματα. Οι άνθρωποι για παράδειγμα, οι οποίοι αγοράζουν μόδα που παράγεται σε φτωχότερες χώρες και σε εργοστάσια όπου οι εργαζόμενοι δουλεύουν κάτω από επικίνδυνες για την υγεία συνθήκες. «Αυτό θα επιτευχθεί μέσα από εικόνες, καλά ρεπορτάζ και ντοκιμαντέρ», λέει η Γιάγκοβ.

Απαραίτητη και η κοινωνική αλλαγή προοπτικής

Οι ειδικοί συμφωνούν: χωρίς μειωμένα ψώνια δύσκολα προστατεύεται το περιβάλλον. Ο Καναδός δημοσιογράφος Τζέιμς Μπέρναρτ ΜακΚίνον επισημαίνει ότι τελικά ο υλισμός σε καμία περίπτωση δεν προάγει την ευημερία, σύμφωνα με έρευνες. Οι υλιστικές αξίες απέτυχαν, δεν προσφέρουν καμία μόνιμη ασφάλεια ή ικανοποίηση και πόσο μάλλον ευτυχία.

Οι ειδικοί καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα. Πρέπει να είμαστε ο εαυτός μας και να εκτιμούμε τα όσα έχουμε ήδη. Η Γιάγκοβ συνιστά συγκεκριμένα, πριν πάτε για ψώνια, δείτε καλά τη γκαρνταρόμπα σας και σκεφθείτε τι πραγματικά χρειάζεστε και τι όχι. Αλλά οι αξίες πρέπει να αλλάξουν και σε κοινωνικό επίπεδο, λέει ο Έσκεν. Έτσι κάποιος που δεν αγοράζει διαρκώς νέα πράγματα δεν πρέπει να θεωρείται σαν κάποιος που δεν είναι σε θέση να αγοράσει, ότι δεν έχει τη δυνατότητα και βρίσκεται σε μειονεκτική θέση.

Χρειάζεται μια γενική επανεξέταση των πραγμάτων και τελικά την αποδοχή πως μόνο ο καθένας μπορεί να αποφασίσει για τον ευατό του τι είναι πραγματικά απαραίτητο και τι όχι. Να μην συνδέεται η κατανάλωση με το κοινωνικό στάτους. Σύμφωνα με την Γιάγκοβ, ο κορωνοϊός μας βοήθησε να συνειδητοποιήσουμε πόσα πολλά πράγματα έχουμε και πόσο λιγότερα χρειαζόμαστε στην πραγματικότητα. Ακόμα η νέα γενιά αγοράζει πιο συνειδητά και φαίνεται πως όλο και περισσότεροι νέοι αποφεύγουν την υπερκατανάλωση.