Καταπέλτης είναι ο Κωνσταντίνος Φαρσαλινός, MD, MPH, ιατρός και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών και στη Σχολή Δημόσιας Υγείας, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής στην Ελλάδα αναφορικά με τις τοποθετήσεις νομικών, συνταγματολόγων και πολιτειακών παραγόντων που οδηγούν σε εκτροπή όπως ανέφερε σχετικά με το ζήτημα των υποχρεωτικών εμβολιασμών.
Η ανάρτησή του στην προσωπική του ιστοσελίδα είναι αναλυτική και εξηγεί πολλά.
Με ενδιαφέρον παρατηρώ επιφανείς νομικούς και συνταγματολόγους (μέχρι και τον ανώτατο πολιτειακό παράγοντα της χώρας, την Πρόεδρο της Δημοκρατίας - δυστυχώς) να καταφεύγουν σε επίκληση συγκεκριμένων Συνταγματικών άρθρων και σε ερμηνείες του Συντάγματος, σε μια προσπάθεια να «δικαιολογήσουν» την άμεση υποχρεωτικότητα ή τους εκβιασμούς σχετικά με τον εμβολιασμό.
Δυστυχώς όλοι αυτοί οι αξιόλογοι επιστήμονες και νομικοί πέφτουν σε μια «θανάσιμη» (για την αξιοπιστία τους) παγίδα αυθαίρετων παραδοχών σε θέμα που δεν αποτελεί εξειδίκευσή τους, που αυτόματα τους οδηγεί σε αυθαίρετες νομικές και Συνταγματικές ερμηνείες.
Αυθαιρετούν λοιπόν. Αδυνατούν να καταλάβουν ότι η επίκληση του «επιχειρήματος» της προστασίας της δημόσιας υγείας και του δημοσίου συμφέροντος για την άμεση ή εκβιαζόμενη υποχρεωτικότητα είναι ΑΚΥΡΗ για 3 λόγους:
1. Ο υποχρεωτικός και εκβιαζόμενος εμβολιασμός δεν αποτελεί τη μία και μοναδική προϋπόθεση για τη διαχείριση του προβλήματος.
2. Αποδεικνύεται πλέον περίτρανα (από δεδομένα που συνεχώς δημοσιεύονται από το Ισραήλ και την Αγγλία) ότι τα υπάρχοντα εμβόλια είναι ανίκανα να εξαφανίσουν τη νόσο και τον ιό (που τελικά θα παραμείνει ενδημικός), άρα αδυνατούν έτσι κι αλλιώς από μόνα τους να διαχειριστούν το πρόβλημα.
3. Το «επιχείρημα» ότι οι εμβολιασμένοι κινδυνεύουν από τους ανεμβολίαστους αποτελεί παραδοχή ότι το εμβόλιο είναι πλήρως αναποτελεσματικό (που φυσικά δεν ισχύει). Στην πραγματικότητα, οι ανεμβολίαστοι είναι αυτοί που κινδυνεύουν. Αυτοί μάλιστα κινδυνεύουν να μολυνθούν από τους εμβολιασμένους, και αυτό αποτελεί ένα ακόμη κριτήριο στην απόφασή τους να εμβολιαστούν.
Είναι λοιπόν ΞΕΚΑΘΑΡΟ, ότι δεν υπάρχει κανένα νομικό και συνταγματικό ζήτημα, διότι δεν υπάρχει η προϋπόθεση της προστασίας της δημόσιας υγείας που θα δικαιολογούσε την οποιαδήποτε συζήτηση για ερμηνείες του Συντάγματος και νομικές τοποθετήσεις σε σχέση με υποχρεωτικό εμβολιασμό.
Η συζήτηση περί υποχρεωτικότητας και οι δημόσιες τοποθετήσεις νομικών οδηγούν σε ΕΚΤΡΟΠΗ, ηθική, κοινωνική, πολιτισμική και πολιτική. Η κατάσταση μοιάζει περισσότερο με ένα πολιτικό παιχνίδι που βασίζεται σε αυθαίρετες και επικίνδυνες παραδοχές σε θέμα Δημόσιας Υγείας. Παραδοχές που έχουν ήδη καταρριφθεί από την πραγματικότητα και που έτσι κι αλλιώς υπερβαίνουν της εξειδίκευσης των νομικών.
Εκτίθενται όμως, διότι οι τοποθετήσεις τους καταργούν στην πράξη την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ιατρική δεοντολογία, χωρίς μάλιστα η κατάργηση τους να προσφέρει όφελος.
Είναι πρωτοφανές ότι εμβόλιο που αδυνατεί να προσφέρει μακροχρόνια προστασία (ήδη συζητούν για 3η δόση, λίγους μήνες μετά τον πλήρη εμβολιασμό) χρησιμοποιείται ως εργαλείο κατάργησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας δια της επιβολής, που μάλιστα οδηγεί σε επ’ άπειρον ομηρία.
Τέτοιες αιτιάσεις και αποφάσεις δεν διαφέρουν σε τίποτα από αντίστοιχες αποφάσεις στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1920 και 1930, που οδήγησαν σε υποχρεωτική στείρωση 60.000 γυναικών, με τις «ευλογίες» της επιστημονικής κοινότητας και της πολιτικής και ανώτατης δικαστικής αρχής, σε περίοδο δημοκρατίας.
Με τον ίδιο τρόπο, μετατρέπεται πλέον το εμβόλιο σε εργαλείο εκτροπής, με τη συμμετοχή πολλών «προθύμων» ().
Επιπλέον, προκαλεί αλγεινή εντύπωση να χαρακτηρίζεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια ως «κοινωνικό δικαίωμα» από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Διότι η παρέμβαση στο ανθρώπινο σώμα με μια ιατρική πράξη ανήκει στον πυρήνα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, την οποία η Πρόεδρος της Δημοκρατίας παραβιάζει και καταργεί.
Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια δεν είναι κοινωνικό δικαίωμα, δεν είναι καν δικαίωμα.
Είναι η βάση πάνω στην οποία βασίζονται όλα τα θεμελιώδη δικαιώματα, κανένα από τα οποία δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί εις βάρος της. Οποιαδήποτε νομική και Συνταγματική ερμηνεία που καταργεί την αξιοπρέπεια πάσχει σε ηθική και αποτελεί ακραία αυθαιρεσία που στην πραγματικότητα καταργεί το δημόσιο συμφέρον και τη δημόσια υγεία.
Ο σεβασμός στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα οφείλει να ξεκινάει από εκείνον που κατέχει τη θέση. Δεν θυμάμαι ποτέ στη σύντομη ιστορία της ζωής μου κατάσταση κατά την οποία οι τοποθετήσεις και δηλώσεις του ανώτατου πολιτειακού παράγοντα της χώρας μας να προάγουν τον διχασμό και να δικαιολογούν φαινόμενα κοινωνικών αποκλεισμών, έστω και με πρόσχημα τη δημόσια υγεία.
Με σεβασμό λοιπόν απέναντι στο αξίωμα, οφείλουμε να κρίνουμε και να επισημάνουμε την ανευθυνότητα, την παρεκτροπή και την απώλεια προσανατολισμού του αξιώματος.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, να ανοίξετε τα μάτια σας και να δείτε την κατάσταση στο Ισραήλ και στην Αγγλία κυρίες και κύριοι.
Φτάνει πλέον η χειραγώγηση των δεδομένων, η εργαλειοποίηση της επιστήμης και των επιστημονικά «προθύμων», η μόχλευση της παραπληροφόρησης και η κατάργηση της λογικής.
Δεν θα μας μετατρέψετε σε καθεστώς ανάλογο της Βόρειας Κορέας, ούτε θα μας έχετε σε ομηρία επ’ άπειρον.
Όσοι έχουν ξεπεράσει αυτή την αδιανόητη κόκκινη γραμμή κατάργησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, έχουν ήδη γραφτεί ανεξίτηλα στις μαύρες σελίδες της ιστορίας.
