Η εξωτερική πολιτική της Αθήνας και της Λευκωσίας απέναντι στην Τουρκία, πολλές φορές δεν φαντάζει μόνο αψυχολόγητη, αλλά και αυτοκτονική. Προσφάτως έγινε γνωστό ότι ο Κύπριος Πρόεδρος κατά την ανάληψη της προεδρίας της Ε.Ε. από την Κύπρο, σκοπεύει να καλεί την Τουρκία στις άτυπες Συνόδους Κορυφής. Δηλαδή, το θύμα της παράνομης εισβολής σε ευρωπαϊκό έδαφος, θα καλεί τον εισβολέα στο ίδιο τραπέζι, δίνοντάς του πρόσβαση στους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Μία τέτοια ενέργεια, που είναι προφανώς προϊόν πιέσεων -κυρίως από τη Γερμανία-, ακυρώνει στην πράξη κάθε προσπάθεια κυρώσεων και πίεσης της Τουρκίας για τα τετελεσμένα που έχει επιβάλει με τη βία, μετά της βάρβαρη εισβολή του στρατού της στο νησί.
Ενεργειακός σχεδιασμός και «φαντασιώσεις ασφάλειας»
Στο πλαίσιο των εξελίξεων στην Ανατολική Μεσόγειο, αναδεικνύεται η εσπευσμένη ένταξη του ελληνικού χώρου στον ενεργειακό σχεδιασμό των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο σχεδιασμός αυτός αφορά την προώθηση Αμερικανικού σχιστολιθικού αερίου προς την Ευρώπη, χρησιμοποιώντας τις ελληνικές υποδομές.
Αυτή η εξέλιξη, κατά τις επικρίσεις, δημιουργεί στην Αθήνα «φαντασιώσεις ασφάλειας» έναντι των διαρκών Τουρκικών απαιτήσεων και αμφισβητήσεων της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο και την ευρύτερη Ανατολική Μεσόγειο.
Σε παρέμβασή του ο πρέσβης ε.τ. Γιώργος Αϋφαντής, στη Βεργίνα Τηλεόραση, τονίζει ότι η χώρα μας προσφέρει τις υποδομές της στους Αμερικανούς χωρίς να εξασφαλίζει σαφή πολιτικά, διπλωματικά ή στρατιωτικά ανταλλάγματα που θα θωράκιζαν την εθνική κυριαρχία.
Καταστροφική διαχείριση και απώλεια ευκαιριών
Η κριτική του καταλήγει στην εκτίμηση ότι η παρούσα κυβέρνηση διαχειρίζεται το μέλλον της χώρας με καταστροφικό τρόπο, χαρακτηριζόμενη ως «ψοφοδεής, διεφθαρμένη και ενοχική».
Σύμφωνα με την άποψη του, η πολιτική αυτή απεμπολεί ιστορικές ευκαιρίες για την ενίσχυση της θέσης της χώρας, ενώ οι χειρισμοί της κρίνονται ως λανθασμένοι έναντι των προκλήσεων.
