Μιλάμε για μια δεκαετία και 21 ταινίες. Η 22η ήταν η κορωνίδα όλων, ο λόγος που έγιναν όλες οι προηγούμενες. Ήταν ένα τέλος. Κορύφωση μεν, αλλά το τέλος. Γιατί τα πράγματα αρέσκονται να τελειώνουν στο κορυφαίο σημείο τους. Και η Marvel το ήξερε καλά. Οι πρωταγωνιστές του Avengers Endgame το γνώριζαν καλά.
Επομένως δε μπορούσαν να ισχύσουν οι συνήθεις τακτικές. Έπρεπε να σπάσει η συνήθεια για να αποκτήσει αξία το φινάλε, αλλά και η επόμενη αρχή. Η περίφημη 4η φάση του κινηματογραφικού σύμπαντος της Marvel. Έτσι, στην ταινία που κυκλοφόρησε χθες στις ελληνικές αίθουσες, δεν υπάρχει η post-credit σκηνή που έχουν όλες οι προηγούμενες ταινίες. Κάποιες μάλιστα, όπως το Guardians of the Galaxy 2, είχαν δύο.
Το Avengers Endgame έπρεπε να κλείσει με διαφορετικό τρόπο. Οι αδερφοί Ρούσο, οι σκηνοθέτες τόσων ταινιών της Marvel, επέλεξαν να μην έχουν σκηνή πλοκής ή περιεχομένου μετά τους τίτλους τέλους. Επέλεξαν να δώσουν έναν αποχαιρετισμό στα 6 ιδρυτικά μέλη των Avengers, αλλά και να τιμήσουν τον Σταν Λι που πέθανε τον περασμένο Νοέμβριο.
Ένα χαρακτηριστικό που έχουν τα credits στο τέλος, αφορούν τον ήχο. Υπάρχει μια γνωστή ηχητική υπόκρουση. Είναι ο ήχος που έκανε ο Τόνι Σταρκ όταν έφτιαχνε την πρώτη του στολή. Κι αυτό έχει την αξία του σε σύνδεση με το πως τελειώνει η ταινία. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν αξίζει να κάτσεις για το post-credit. Ίσα ίσα που έχει την ίδια συναισθηματική μέθεξη με μια σκηνή περιεχομένου.
