Η ελληνική γλώσσα φημίζεται ανά τον κόσμο για τον λεξικό της πλούτο, με πολλές λέξεις να μην μπορούν να αποδοθούν επακριβώς σε καμία άλλη γλώσσα παρά μόνο περιφραστικά.
Μέσα σ’ έναν τεράστιο όγκο της ελληνικής γλώσσας βρίσκουμε και αυτές τις λέξεις που αντίστοιχες δεν υπάρχουν σε άλλες γλώσσες του κόσμου. Τις περισσότερες από αυτές τις χρησιμοποιούμε σχεδόν καθημερινά στις πόλεις και την επαρχία.
Ποτέ δεν σκεφτόμαστε την μοναδικότητα τους. Άνοιξα, λοιπόν, τα λεξικά μου και βρήκα τις περιγραφές που συνήθως δεν μπορούμε να αρθρώσουμε, καθώς αυτές οι λέξεις περιγράφονται σχεδόν αποκλειστικά με συναισθήματα.
Είναι αποτυπωμένες βιωματικά στο μυαλό μας.
Μεράκι
Μεγάλη επιθυμία, πόθος, λαχτάρα / αγάπη, φροντίδα που βάζει κάποιος σ’αυτό που κάνει.
Άμιλλα
Συναγωνισμός, προσπάθεια για υπεροχή ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα πρόσωπα που επιδιώκουν το ίδιο αποτέλεσμα και ιδίως που διεκδικούν την πρώτη θέση με κίνητρα κυρίως ηθικά.
Θαλπωρή
Ζεστασιά / οικεία και ευχάριστη ατμόσφαιρα και το συναίσθημα που γεννιέται από αυτήν.
Φιλότιμο
Ιδιαίτερη, αυξημένη ευαισθησία, ως στοιχείο του χαρακτήρα κάποιου σε σχέση με την προσωπική τιμή, την αξιοπρέπειά του και γενικότερα με την εικόνα που σχηματίζουν οι άλλοι (η κοινωνία, το περιβάλλον) γι’ αυτόν.
Κελεπούρι
Ανέλπιστο απόκτημα, αγαθό που προσφέρεται σε πολύ συμφέρουσα τιμή.
Χαρμολύπη
Το ανάμεικτο συναίσθημα χαράς και λύπης.
Λεβέντης
Ωραίος, ανδρείος, γενναίος / Μεγαλόκαρδος, γενναιόδωρος.
Παλικάρι
Άνθρωπος που μπροστά σε μια δύσκολη στιγμή, απειλή ή κίνδυνο, δε δειλιάζει, αλλά δείχνει μια εξαιρετική ψυχική και ηθική δύναμη μαζί με ένα υψηλό συναίσθημα προσωπικής αξιοπρέπειας / ο έφηβος ή νεαρός άνδρας.
