Μόνο εφησυχασμό δεν μπορούν να δημιουργήσουν στην Αθήνα μια φαινομενικά «αθώα» πλεύση τουρκικού ερευνητικού στα ανοιχτά των Ιμίων σε μια περίοδο που «ξαφνικά» η Τουρκία ζητά την δημιουργία περιβαλλοντικών πάρκων μέσω συνεργασίας, συνδιαχείρισης δηλαδή, στο Αιγαίο και την ίδια ώρα που αυξάνει τις παραβιάσεις Εθνικών Χωρικών Υδάτων 

Επί του πρακτέου η Τουρκία δεν έχει αλλάξει ούτε κατ’ ελάχιστο το αναθεωρητικό της δόγμα που έχει ως αιχμή του δόρατος την «Γαλάζια Πατρίδα». Αυτό το δείχνει καθημερινά με παραβιάσεις των Εθνικών Χωρικών Υδάτων, με την συνεχιζόμενη ύπαρξη του Casus Beli, με ασκήσεις όπως οι πρόσφατες «Θαλασσόλυκος» και Efes, η οποία μάλιστα είναι κατεξοχήν αποβατική άσκηση και φέτος διενεργήθηκε με την συμμετοχή και του μίνι αεροπλανοφόρου «Anadolu» απέναντι από την Χίο και με το τουρκικό υπουργείο Άμυνας σε σχετική ανάρτηση να τονίζει μεταξύ άλλων: «Αφού οι πεζοναύτες κατέλαβαν με επιτυχία το νησί-στόχο, οι καθορισμένοι στόχοι καταστράφηκαν και η τουρκική σημαία υψώθηκε στην περιοχή». 

Στο ίδιο πλαίσιο δεν θα πρέπει να παραβλέπει κανείς το διάβημα της ελεγχόμενης από την Τουρκία, κυβέρνησης της Τρίπολης στη Λιβύη για τις έρευνες επ’ ωφελία της Ελλάδας νοτίως της Κρήτης και φυσικά το ζήτημα των περιβαλλοντικών θαλασσίων πάρκων στο Αιγαίο, για τα οποία η Άγκυρα ζητάει συνεργασία, τονίζοντας παράλληλα πως υπάρχουν νησιά και περιοχές στο Αιγαίο που είναι αμφισβητούμενης κυριαρχίας και ως εκ τούτου η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει τα πάρκα της όπου αυτή θέλει, παρά το γεγονός πως η Αθήνα έχει τονίσει πως αυτά θα γίνουν σε Εθνικά Χωρικά Ύδατα.

Παιχνίδι «νεύρων» κοντά στα Ίμια από την Τουρκία με ερευνητικό σκάφος της

Σε αυτό το πλαίσιο η Άγκυρα προχώρησε σε μια κίνηση η οποία μπορεί να ενταχθεί στο «παιχνίδι» που παίζει η Τουρκία και με το περιβάλλον. Η τουρκική υδρογραφική υπηρεσία και συγκεκριμένα ο σταθμός της Σμύρνης, εξέδωσε στις 17 Μαΐου την NAVTEX N/W NR: 0479/24 με την οποία ανακοίνωσε την αποστολή του ερευνητικού σκάφους Tubitak Marmara κατά μήκος των τουρκικών ακτών στο Αιγαίο από τις 20 Μαΐου έως τις 15 Ιουνίου για επιστημονικές, περιβαλλοντικές δηλαδή, έρευνες. Το Tubitak Marmara απέπλευσε από το λιμάνι της Σμύρνης στις 25 Μαΐου και κατευθύνθηκε νότια κατά μήκος των τουρκικών ακτών, διενεργώντας επιστημονικές έρευνες επί της στήλης του ύδατος. Το πρωί της Κυριακής έριξε προσωρινά άγκυρα στα 5,5 ναυτικά μίλια βορείως των Ιμίων, εντός τουρκικών χωρικών υδάτων. Το μεσημέρι της Κυριακής ξεκίνησε και πάλι τον πλου του με κατεύθυνση νότια, πλέοντας ανατολικά των Ιμίων, στα ανοιχτά των τουρκικών ακτών και εντός τουρκικών χωρικών υδάτων.

Με δεδομένο πως η Τουρκία θεωρεί «γκρίζες» περιοχές όπως αυτή των Ιμίων, στην Αθήνα υπήρξε προβληματισμός μήπως το τουρκικό ερευνητικό σκάφος αποπειραθεί να πλεύσει μέσα στα εθνικά χωρικά ύδατα στην περιοχή των Ιμίων, επικαλούμενο επιστημονικές έρευνες και επιχειρώντας με αυτό τον τρόπο να «επιβάλλει» την δική της οπτική για την συγκεκριμένη περιοχή, μέσω μιας «φαινομενικά» αθώας δραστηριότητας όπως οι επιστημονικές μετρήσεις επί της στήλης του ύδατος.  Στην καλύτερη των περιπτώσεων για την Ελλάδα θα ήταν μια ακόμα παραβίαση χωρικών υδάτων.

Σε κάθε περίπτωση και οι δραστηριότητες της Τουρκίας με περιβαλλοντικό περιεχόμενο στο Αιγαίο θα πρέπει να θεωρούνται πλέον τουλάχιστον «ύποπτες».

«Συνδιαχείρηση» στο Αιγαίο μέσω θαλασσίων πάρκων προτείνει η Άγκυρα

Η Τουρκία έχει ξεκινήσει τους τελευταίους μήνες να εισαγάγει στους τρόπους με τους οποίους θέλει να αποκτήσει πάτημα στο Αιγαίο και το περιβαλλοντικό κομμάτι.

Πέρα από το γεγονός πως στις ΝΟΤΑΜ που εκδίδει για ασκήσεις για έρευνα και διάσωση στο Αιγαίο προσθέτει και τον όρο «και προστασία του περιβάλλοντος» τις τελευταίες εβδομάδες προσπαθεί να διεκδικήσει ρόλο και στην προστασία του περιβάλλοντος μέσω συνεργασίας (σ.σ συνδιαχείρηση;) σε θαλάσσια πάρκα.

Μπορεί στην Ελλάδα να μάθαμε για τα θαλάσσια πάρκα που θέλει η κυβέρνηση να φτιάξει σε Ιόνιο και Αιγαίο, όταν αυτά εξαγγέλθηκαν στην 9η Διεθνή Διάσκεψη για τους Ωκεανούς που φιλοξενήθηκε στην Αθήνα στις 15 με 17 Απριλίου και να…«αιφνιδιαστήκαμε» από την τουρκική αντίδραση που εκδηλώθηκε θέτοντας θέμα κυριαρχίας νησιών, ωστόσο στην ιστοσελίδα του τουρκικού Ιδρύματος Θαλασσίων Ερευνών (TUDAV) και με ημερομηνία 13 Μαρτίου 2024, υπήρχε ήδη χάρτης με τον οποίο η Άγκυρα πρότεινε την δημιουργία μέσω συνεργασίας με την Ελλάδα, τεσσάρων θαλασσίων πάρκων σε διεθνή ύδατα.

Το πρώτο στο βόρειο Αιγαίο μεταξύ Λήμνου, Θάσου και Σαμοθράκης, το δεύτερο στο κεντρικό Αιγαίο μεταξύ Λέσβου, Αη Στράτη και Σκύρου, το τρίτο στο Κρητικό Πέλαγο μεταξύ Σαντορίνης και Κρήτης και το τέταρτο μεταξύ Σύμης και Τήλου.

Ο χάρτης αυτός συνοδευόταν από ένα κείμενο στο οποίο μεταξύ άλλων διαβάζει κανείς: «Το Αιγαίο δεν ανήκει σε μία χώρα, η Τουρκία και η Ελλάδα θα πρέπει να συνεργαστούν για την προστασία αυτής της θάλασσας. Οι μονομερείς προσπάθειες διατήρησης δεν έχουν ακριβώς πιθανότητες επιτυχίας. Απαιτείται συνεργασία για την προστασία των τεσσάρων προτεινόμενων περιοχών διατήρησης ή θαλάσσιων πάρκων στο Αιγαίο Πέλαγος. Σύμφωνα με το Πρωτόκολλο για τις Ειδικές Προστατευόμενες Περιοχές και τη Βιολογική Ποικιλότητα στη Μεσόγειο της Σύμβασης της Βαρκελώνης, στο οποίο είναι συμβαλλόμενα μέρη και οι δύο χώρες, τα μέρη πρέπει να ζητήσουν συνεργασία πριν μια από τις δύο παράκτιες χώρες κηρύξει προστατευόμενη περιοχή. Επομένως οι δύο χώρες έχουν επίσης νομική βάση για συνεργασία. Θα ήταν προς όφελος και των δύο εθνών να συνεργαστούν ειλικρινά για την προστασία της θάλασσας στην ανοιχτή θάλασσα του Αιγαίου. Έτσι, το 30% της προστασίας των ακτών και των θαλασσών μπορεί να επιτευχθεί έως το 2030».

Αύξηση 6,2% στις τουρκικές παραβιάσεις των ελληνικών χωρικών υδάτων

Γεγονός είναι πως μπορεί η Αθήνα και η κυβέρνηση να μιλάει για «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο αλλά σίγουρα δεν κυριολεκτεί, καθώς αν ήθελε να ακριβολογήσει θα έπρεπε να μιλάει για «ήρεμους αιθέρες».

Στην θάλασσα οι αριθμοί δείχνουν μια εντελώς διαφορετική κατάσταση που επιβεβαιώνουν πως η Τουρκία δεν έχει κάνει πίσω ούτε στο ελάχιστο από το αναθεωρητικό της δόγμα που έχει ως αιχμή του δόρατος το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και στο πλαίσιο αυτής μια διαρκής και συστηματική παραβατικότητα των σκαφών της Τουρκικής Ακτοφυλακής και του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού.

Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το ΓΕΕΘΑ, το τρέχον έτος 2024 άρχισε τον Ιανουάριο με τα πλωτά μέσα του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού και της Ακτοφυλακής να σημειώνουν 180 παραβιάσεις των Εθνικών Χωρικών Υδάτων. Τον Φεβρουάριο τα τουρκικά πλωτά σημείωσαν 118 παραβιάσεις, τον Μάρτιο 174 και τον Απρίλιο 126. Αυτό σημαίνει πως σε αυτούς τους τέσσερις μήνες τα τουρκικά σκάφη προχώρησαν σε 598 παραβιάσεις των Ε.Χ.Υ.

Για να έχει κανείς μια τάξη μεγέθους το αντίστοιχο χρονικό διάστημα το 2023 οι Τούρκοι πραγματοποίησαν 563 παραβιάσεις των Εθνικών Χωρικών Υδάτων, κάτι που σημαίνει πως η τουρκική παραβατικότητα στη θάλασσα σημείωσε αύξηση κατά 6,2%.

Παραβίαση ΕΧΥ σημαίνει παραβίαση των 6 ΝΜ όπου αυτά υπάρχουν ή όπου υπάρχει το μέσον ως διαχωρισμός χωρικών υδάτων να μπουν στην Ελληνική πλευρά.

Οι παραβιάσεις αυτές έχουν να κάνουν σε σημαντικό βαθμό με το γεγονός του ότι η Τουρκία σε πολλές περιπτώσεις δεν αναγνωρίζει τα θαλάσσια σύνορα με την Ελλάδα.

Εδώ αξίζει να τονιστεί πως σύμφωνα με την πάγια θέση της Αθήνας ως προς το θέμα των θαλασσίων συνόρων, τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας είναι σαφώς οριοθετημένα.