Πλήθος ερευνών έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η καλή φυσική κατάσταση και η συστηματική άσκηση προσφέρουν σημαντική προστασία έναντι αρκετών ασθενειών και ειδικά του καρκίνου. Μεγάλη ανάλυση που συνέθεσε τα ευρήματα μελετών που πραγματοποιήθηκαν σε μια 20ετία, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι πιο δραστήριοι άνθρωποι έχουν 24% λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο του παχέος εντέρου σε σύγκριση με όσους κάνουν καθιστική ζωή, ανεξαρτήτως των διατροφικών συνηθειών τους, αν είναι παχύσαρκοι ή καπνίζουν.

Άλλη μελέτη έδειξε ότι οι γυναίκες ηλικίας άνω των 30 ετών οι οποίες γυμνάζονται πολύ, διατρέχουν σημαντικά μειωμένο κίνδυνο να ασθενήσουν από καρκίνο του μαστούέναντι όσων γυμνάζονται επί λιγότερο από 60 λεπτά την εβδομάδα.

Ειδικά το τζόκινγκ φαίνεται να έχει ιδιαίτερα προστατευτική δράση έναντι του καρκίνου και συγκεκριμένα του καρκίνου του πνεύμονα και του πεπτικού.

Φιλανδοί επιστήμονες μελέτησαν 2.560 μεσήλικες συμπολίτες τους επί 17 έτη. Οι άνδρες κρατούσαν ημερολόγια για τις καθημερινές δραστηριότητές τους επί έναν χρόνο.

Κατά την έναρξη της μελέτης, κανένας εθελοντής δεν είχε καρκίνο. Έως ότου ολοκληρωθεί, οι 181 είχαν πεθάνει από τη νόσο. Αφού οι ερευνητές έλαβαν υπ' όψιν πολλούς άλλους τεκμηριωμένους παράγοντες κινδύνου για καρκίνο (όπως το κάπνισμα και την πρόσληψη λίπους), κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι πιο δραστήριοι εθελοντές τους είχαν τις λιγότερες πιθανότητες να ασθενήσουν από τη νόσο, ιδίως στους πνεύμονες ή στο πεπτικό σύστημα.

Ακόμα πιο ενδιαφέρον, όμως, ήταν το εύρημα ότι η ένταση της άσκησης έπαιζε καθοριστικό ρόλο στη μείωση του κινδύνου. Όσο πιο έντονη ήταν τόσο πιο προστατευτική αποδείχτηκε.

Οι άντρες που έκαναν τζόγκινγκ ή ανάλογης έντασης άσκηση για τουλάχιστον 30 λεπτά την ημέρα είχαν 50% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν πρόωρα από καρκίνο.

Το κοινό σημείο σε όλες τις μελέτες είναι ότι, προκειμένου η άσκηση να μειώσει τον κίνδυνο καρκίνου, ο ασκούμενος πρέπει να ιδρώσει.

Η άσκηση είναι γνωστό ότι επιταχύνει την κένωση των εντέρων και ίσως έτσι μειώνει τις δυνητικά καρκινογόνες ουσίες που λιμνάζουν σε αυτά, σημειώνουν οι Φινλανδοί ερευνητές.

Επιπλέον, η κοπιώδης άσκηση επηρεάζει σε άνδρες και γυναίκες την παραγωγή των ορμονών του φύλου.

Επειδή λοιπόν πολλοί καρκίνοι του μαστού είναι ορμονοεξαρτώμενοι, ίσως είναι αυτός ο μηχανισμός που δρα προστατευτικά στις γυναίκες. Όσον αφορά τον καρκίνο του πνεύμονος, πολλοί εικάζουν ότι επειδή η έντονη γυμναστική προκαλεί λαχάνιασμα, απομακρύνονται γρήγορα οι καρκινογόνες ουσίες από τους πνεύμονες.

Δεν αποκλείεται, εξάλλου, να μας προστατεύει η γυμναστική γενικά από τον καρκίνο, επειδή ένα καλά γυμνασμένο σώμα χειρίζεται πιο αποδοτικά την ινσουλίνη και άλλους παράγοντες που συμμετέχουν στην ανάπτυξη των κυττάρων.