Το 2013, δεκαετίες αφότου η Μαρία Κάλλας άφησε τη σκηνή για πάντα, ο σκη­νοθέτης Τομ Βολφ ερωτεύτηκε τη θρυ­λική Ελληνίδα πριμαντόνα. Από τότε, ταξίδεψε, σε όλο τον πλανήτη για να ανακαλύψει χαμένο υλικό σχετικά με τη ζωή και το έργο της.
AdTech Ad

Πήρε συνέντευξη από πολλούς κοντινούς φίλους και συνεργάτες της οι οποίοι του αποκάλυψαν ένα πλήθοςαπό άγνωστες φωτογραφίες πολλέςαπό τις οποίες προέρχονταν από άλμπουμ της ίδιας της Κάλλας. Με τη στήριξη της καλύτερης φίλης της Νάντια Σταντσιοφ, και του αγαπημένου της μαέστρου, Ζορζ Πρετρ (ο οποίος έφυγε από τη ζωή τον περασμένο Ιανουάριο), ο Βολφ έγραψε το βιβλίο «Maria by Callas».

Αυτό το υλικό απο­τέλεσε τον διάδρομο απογείωσης για το ντοκιμαντέρ «Maria by Callas: Η Μαρία Κάλλας εξο­μολογείται», το οποίο θα ξεκινήσει να προβάλ­λεται στις ελληνικές αίθουσες από τις 18 Ιανουαρίου. Λίγες μέρες πριν, και συγκεκριμένα σήμερα, ο σκη­νοθέτης θα επισκεφθεί τη χώρα μας για την επί­σημη πρεμιέρα του φιλμ, που θα πραγματοποι­ηθεί στο Ωδείο Αθηνών.

Για πρώτη φορά, λοιπόν, 40 χρόνια μετά τον θάνατό της η Μαρία Κάλλας, η διασημότερη τραγουδίστρια όπερας όλων των εποχών, εξιστορεί τη ζωή της με τα δικά της λόγια.  Η ταινία περιλαμβάνει συνεντεύξεις της (εκ των οποίων οι περισσότερες παρουσιάζονται για πρώτη φο­ρά στη δημοσιότητα), σπάνια αλληλογραφία προς τους φίλους και την οικογένειά της, ερω­τικές επιστολές της προς τον Ιταλό βιομήχανο Τζοβάνι Μπατίστα Μενεγκίνι, με τον οποίο υπήρξε παντρεμένη, αλλά και μια αποκαλυπτι­κή ερωτική επιστολή προς τον Ωνάση λίγους μή­νες πριν χωρίσουν.

Εκτός από την ίδια, στη με­γάλη οθόνη εμφανίζονται ο Αριστοτέλης Ωνά­σης, η Μέριλιν Μονρόε, ο Αλεν Ντελόν, ο Ιβ Σεν Λοράν, οΤζον Κενεντι, ο Λουκίνο Βισκόντι, η Μπριζίτ Μπορντό, ο Γουίνστον Τσόρτσιλ, η Γκρέις Κελί, η Λιζ Τέιλορ κ.ά., ενώ τα λόγια της Κάλλας ζωντανεύει η φω­νή της Φανί Αρντάν.

«Υπάρχουν δύο άνθρωποι μέσα μου, η Μαρία και η Κάλλας...». Μέσα από το ντοκιμαντέρ, η Κάλλας φανερώνει μια προσωπικότητα φλογε­ρή όσο και ευάλωτη. Η ταινία μας προ­σφέρει στιγμές οικειότητας με έναν θρύ­λο και με ολόκληρο το φάσμα συναισθη­μάτων που προκαλεί, μέχρι σήμερα, αυ­τή η μοναδική φωνή στο κοινό.

Για να προχωρήσει στο έργο του, ο Τ. Βολφ είχε την ευλογία των δύο κοντινότε­ρων ανθρώπων της σοπράνο: του μπάτλερ και της καμαριέρας της τους οποίους εκείνη έβλεπε σαν μέλη της οικογένειάς της. «Αυτοί οι δύο άνθρωποι υπέφεραν βλέποντας όλα όσα συνέβαιναν στη Μαρία επί 25 χρόνια», δηλώνει ο σκηνοθέτης «Τα σκάνδαλα, η εικόνα της ντίβας, οι υπερβολές σχετικά με την προσωπική της ζωή συνέβαλαν στη δημιουργία εντυπώσεων. Πιστεύω, όμως ότι και οι δύο κατάλαβαν ότι η δική μου αντιμετώπιση ήταν γεμάτη εκτίμηση, ότι δεν έψαχνα για συναρπαστικά κουτσομπολιά, ότι την προσέγγιζα σεβόμενος και τη γυναίκα και την καλλιτέχνιδα.

Γι' αυτόν τον λόγο με βοήθησαν τόσοι. Επειδή ήλπιζαν ότι μια τέτοια προσέγγιση θα γινόταν πραγ­ματικότητα μια μέρα». Όσον αφορά τις φήμες, το ντοκιμαντέρ επιχειρεί να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Το 1958, στη Ρώμη, μια κίνηση της Κάλλας θεωρήθηκε πως έβλαψε πολύ την καριέρα της. Λόγω βρογχίτιδας εγκατέλειψε τη σκηνή στη διάρκεια της παράστασης «Νόρμα».

Τότε κατηγορήθηκε για αγένεια και «ντιβισμό» απέναντι στον Ιταλό Πρόεδρο, αλλά και απέναντι στους αστέρες που είχαν έρθει να την απολαύσουν. «Κατά τη γνώμη μου, το σκάνδαλο δεν ήταν ότι η Κάλλας εγκατέλειψέ τη σκηνή», λέει ο Βολφ. «Το σκάνδαλο ήταν ότι την πίεσαν υπερβολικά να ανέβει στη σκηνή τη στιγμή που ήταν άρρωστη και χωρίς φωνή».

Το ντοκιμαντέρ αγγίζει, επίσης όσα την ταλαιπωρούσαν στην προσωπική της ζωή, όπως ήταν η ταραχώδης σχέση με την οικογένεια της και η θλίψη που της προκάλεσε η σχέση του Αριστοτέλη Ωνάση με την Τζάκι Κενεντι. Το κάνει, όμως με διακριτικότητα, χωρίς να υπεραναλύει τις συναισθηματικές της δοκιμασίες. Επίσης ενώ η Κάλλας περιγράφει το πόσο της αρέσει να συλλέγει συνταγέςγια παράξενα φαγητά (τα οποία μάλλον δεν έτρωγε ποτέ), ο Βολφ επέλεξε να μην εστιάσει στη διατροφική διαταραχή που τη στοιχειώνε από τότε που αναγκάστηκε να χάσει πάρα πολλά κιλά για έναν ρόλο.

«Προσπάθησα να είμαι αντικειμενικός», διευκρινίζει. «Το «Maria by Callas» δεν εμφανίζει τη σοπράνο ως μια χαμογελαστή, καλοσυνάτη κυρία. Η εικόνα της όμως παρουσιάζεται λιγότερο «κίτρινη» από όσο την έχει ο κόσμος στο μυαλό του. Θέλησα να της ξαναδώσω τον λόγο, να ξαναβάλω την Κάλλας στο επίκεντρο της ιστορίας της ζωής της».