Το Κόκκινο ποτάμι είναι μια δραματική σειρά που ξετυλίγει το χρονικό της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού και πρόκειται να προβληθεί από το Open την επόμενη σεζόν. Η σειρά βασίζεται στο ομώνυμο ιστορικό μυθιστόρημα του Χάρη Τσιρκινίδη και μεταφέρεται στην μικρή οθόνη μέσα από τη σκηνοθετική ματιά του Μανούσου Μανουσάκη.
Στην αρχική ανακοίνωση, ανάμεσα στα ονόματα των πρωταγωνιστών ήταν και αυτό του Πασχάλη Τσαρούχα. Τι συνέβη, όμως, και τελικά τον ρόλο του στη σειρά θα κάνει ο Κωνσταντίνος Καζάκος; Ο Πασχάλης Τσαρούχας μιλά στο page2 της εφημερίδας Νέα Σελίδα και τον Γιάννη Πουλόπουλο.
Παρόλο που το όνομά σου είχε ακουστεί έντονα για να συμμετέχεις στο «Κόκκινο ποτάμι», που ετοιμάζει ο Μανούσος Μανουσάκης στο Open, δεν είσαι στο καστ. Τι έγινε;
Είχε ανακοινωθεί το όνομά μου, συμμετείχα στην προετοιμασία, είχα κάνει πρόβες για τα ρούχα και μαθήματα για τη γλώσσα, αλλά οι θεατρικές μου υποχρεώσεις με το «Πιο τρελό τριήμερο» δεν μου επέτρεπαν να έχω ελεύθερα τα πρωινά του Μαρτίου και ο Μανούσος δεν μπορούσε να καθυστερήσει τα γυρίσματα. Ετσι δεν θα είμαι και στη θέση μου, απ’ όσο γνωρίζω, θα είναι ο Κωνσταντίνος Καζάκος. Απλώς σωστό θα ήταν, όπως ανακοινώθηκε η συμμετοχή μου, έτσι να ανακοινωθεί ότι δεν θα συμμετέχω τελικά στη σειρά. Αυτό, κατά τη γνώμη μου, ήταν ένα μικρό φάουλ, αλλά δεν πειράζει.
Στενοχωρήθηκες που δεν θα συνεργαστείς ξανά με τον Μανουσάκη;
Είχα χαρεί πολύ που θα συνεργαζόμουν ξανά με τον Μανούσο, γιατί έχουμε κάνει πολύ ωραία πράγματα μαζί, όπως την «Αγάπη ήρθε από μακριά» και το «Παιχνίδι της συγγνώμης». Δυστυχώς δεν μπορούμε πάντα να κάνουμε αυτό που θέλουμε.
Οι σειρές του Μανούσου Μανουσάκη είχαν τεράστια απήχηση. Θυμάσαι κάποια ακραία εκδήλωση θαυμασμού;
Σε πληροφορώ ότι την πιο ακραία εκδήλωση θαυμασμού τη βίωσα πριν από μερικές μέρες, όταν μπήκα στο θέατρο και άκουσα όλα τα πιτσιρίκια που με βλέπουν στο «Your Face Sounds Familiar» να ουρλιάζουν. Αυτό που μου είχε συμβεί όταν έπαιζα στην «Αγάπη ήρθε από μακριά», όπου υποδυόμουν έναν Ελληνα που είχε στη δούλεψή του έναν Αλβανό, ήταν ότι όταν πήγα για δύο μέρες στην Αλβανία δεν με άφησαν να πληρώσω ούτε τη βενζίνη! Είχαν μπερδέψει την ιστορία με την πραγματικότητα και μου έλεγαν: «Εσύ είσαι καλό αφεντικό και βάζεις ένσημα στους υπαλλήλους σου και ο Αλβανός σού πήρε τη γυναίκα». Θεωρούσαν, λοιπόν, ως ελάχιστη υποχρέωσή τους να μην με αφήσουν να πληρώσω τίποτα.
