Νέα πρόκληση μέσα σε λίγες μέρες, το υπουργείο Εθνικής Άμυνας εμφάνισε και αυτό χάρτη με τα Σκόπια να λέγονται «Μακεδονία». Η κυβέρνηση εκτίθεται και ξεφτιλίζει τη χώρα.
Επιδημία… χαρτών που εμφανίζουν τα Σκόπια ως «Μακεδονία» με φόντο την πολυετή μάχη της διπλωματίας για την επίσημη ονομασία της ΠΓΔΜ πλήττει νευραλγικές υπηρεσίες του ελληνικού κράτους.
, τα οποία αναγκάστηκαν να αποσύρουν κακήν κακώς, ο φέρνει στο φως νέο χάρτη, που εμφανίζει τα Σκόπια ως «Μακεδονία» και αυτή τη φορά έχει αναρτηθεί σε ιστοσελίδα του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, του καθ’ ύλην αρμόδιου υπουργείου για την άμυνα της χώρας.
Μάλιστα, αυτός ο χάρτης δεν αποσύρθηκε, όταν έγινε αντιληπτό ότι γράφει «Μακεδονία» αντί για Σκόπια, αλλά οι υπεύθυνοι θεώρησαν αρκετό να συντάξουν… απολογητικό σημείωμα, το οποίο τον συνοδεύει. Συγκεκριμένα, στο site της (Υπηρεσία Αξιοποίησης Ακίνητης Περιουσίας Ενόπλων Δυνάμεων) στο οποίο παρουσιάζονται τα ακίνητα που διατίθενται προς ενοικίαση, το φωτογραφικό υλικό και τα βίντεο συνοδεύονται από χάρτη για τον εντοπισμό τους από τους υποψήφιους επενδυτές με τον τίτλο «χάρτης χαρτοφυλακίου».
Δείτε το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας
Ο χάρτης αυτός βόρεια της Θεσσαλονίκης, στην περιοχή των Σκοπίων, γράφει «Μακεδονία» και σε παρένθεση ΠΓΔΜ. Οι επικεφαλής της ιστοσελίδας, πάντως, σπεύδουν να διαχωρίσουν τη θέση τους ρίχνοντας την ευθύνη στην… Google.
«Η ονομασία “Μακεδονία” που αποδίδεται στη γειτονική χώρα, όπως φαίνεται στο χάρτη, έχει εκχωρηθεί από την εταιρία Google Inc., ιδιοκτήτη της εφαρμογής χάρτες “Google Maps”» γράφουν στο σημείωμά τους και συνεχίζουν σαν να πρόκειται για site ιδιωτικής εταιρίας και όχι του υπουργείου Εθνικής Αμυνας: «Η χρήση της εφαρμογής δεν συνιστά αποδοχή του συγκεκριμένου ονόματος εκ μέρους του κράτους της ελληνικής κυβέρνησης, το επίσημο όνομα του οποίου είναι “Η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ)”».
Το υπουργείο, μάλιστα, ολοκληρώνει το σημείωμα παραθέτοντας την απόφαση του ΟΗΕ βάσει της οποίας έχει οριστεί η επίσημη ονομασία των Σκοπίων. «…Σύμφωνα με την απόφαση υπ’ αρ. 817/1993 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ)», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
