Από την βύθισή του μέχρι και σήμερα, πολλοί μύθοι και θρύλοι έχουν διαδοθεί γύρω από την ιστορία του περίφημου Τιτανικού, ενός πλοίου η ιστορία του οποίου μας ανατριχιάζει ακόμη και 112 χρόνια αφότου χάθηκε για πάντα στον Ατλαντικό Ωκεανό. 

Ο Τιτανικός ενθουσιάζει τόσο πολύ κάποιους ανθρώπους που πολλοί πλούσιοι ξοδεύουν εκατομμύρια για να ταξιδέψουν υποβρύχια στο ναυάγιο του πελώριου πλοίου και να δουν από κοντά τα απομεινάρια του Τιτανικού. 

Ας μην χρονοτριβούμε όμως, πάμε αμέσως να δούμε 8 πράγματα που κατά πάσα πιθανότητα δεν γνωρίζετε για το RMS Titanic, ένα πλοίο-θαύμα της μηχανικής που βυθίστηκε στις 14 Απριλίου του 1912, λίγο αφότου προσέκρουσε σε ένα παγόβουνο κατά την διάρκεια του παρθενικού του ταξιδιού.

Δεν Υπήρχαν Κιάλια

Ξεκινάμε την λίστα με ένα πραγματικά αδιανόητο γεγονός, το οποίο αποκαλύφθηκε ώρες αφότου βυθίστηκε ο Τιτανικός. Ο Φρέντερικ Φλιτ (Frederick Fleet) ήταν ένας έμπειρος ναυτικός, ο οποίος το βράδυ της 14ης Απριλίου του 1912 παρατήρησε πρώτος από όλους το μοιραίο παγόβουνο μπροστά από τον Τιτανικό. Ο Φλιτ έσπευσε να ενημερώσει τους ανωτέρους του, ωστόσο ο καπετάνιος γρήγορα διαπίστωσε πως ήταν ήδη πολύ αργά και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να σώσει το πλοίο.

Ο Φλιτ κατάφερε να επιβιώσει από την τραγωδία. Όταν οι αρχές συνομίλησαν μαζί του, ο Φλιτ τους είπε πως δεν είχε κιάλια κατά την περιπολία του στον Τιτανικό και ως αποτέλεσμα δεν μπόρεσε να δει από μακριά το παγόβουνο. Τα κιάλια ήταν κλειδωμένα μέσα στο πλοίο και το κλειδί το είχε κάποιος ναυτικός που τελικά δεν αποβιβάστηκε ποτέ στο παρθενικό ταξίδι του Τιτανικού.

Ίσως εάν ο Φλιτ είχε κιάλια στην διάθεσή του κατά την διάρκεια της βάρδιας του τότε μπορεί να ενημέρωνε έγκαιρα το πλήρωμα, σώζοντας τον Τιτανικό και τους επιβάτες του.

Η Ορχήστρα Συνέχιζε να Παίζει

Εάν έχετε δει την δημοφιλή ταινία Ο Τιτανικός τότε θα γνωρίζετε ήδη πως κατά την διάρκεια της βύθισης του Τιτανικού η ορχήστρα του πλοίου συνέχιζε να παίζει μουσική με σκοπό να ηρεμήσει τα πλήθη. Καταλαβαίνετε πως λίγο μετά την σύγκρουση του Τιτανικού με το παγόβουνο χάος ξέσπασε στα καταστρώματα του πλοίου και ο κόσμος πανικόβλητος προσπαθούσε να τρέξει στις σωσίβιες λέμβους για να σωθεί.

Οι μουσικοί όμως του Τιτανικού αποφάσισαν να συνεχίσουν να παίζουν τραγούδια ακόμη και δύο ώρες μετά την πρόσκρουση με το παγόβουνο, βοηθώντας με αυτόν τον τρόπο την κατάσταση. Και οι 8 μουσικοί έχασαν τελικά την ζωή τους, ωστόσο θεωρήθηκαν ήρωες στις πατρίδες τους επειδή θυσιάστηκαν για να βοηθήσουν τους συνεπιβάτες τους. 

Οι Μηχανικοί Θυσιάστηκαν

Την ημέρα της βύθισης του Τιτανικοί οι μουσικοί δεν ήταν οι μόνοι που θυσιάστηκαν για το συνολικό καλό. Ηρωική ήταν και η θυσία των μηχανικών του σκάφους, από τους οποίους δεν επιβίωσε κανείς. Ο καπετάνιος Έντουαρντ Σμιθ (Edward John Smith) λέγεται πως εμψύχωσε το πλήρωμά του λέγοντας «Είστε Βρετανοί παιδιά, είστε Βρετανοί».

Οι μηχανικοί έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν για να κρατήσουν σε λειτουργία τις μηχανές και κατ' επέκταση τον φωτισμό του πλοίου, έτσι ώστε ο κόσμος να μπορούσε να το εγκαταλείψει με ασφάλεια.

Φυσικά και κάποιοι επιβάτες αποφάσισαν να πεθάνουν με τιμή εκείνη την ημέρα. Ο επιχειρηματίας Μπέντζαμιν Γκούγκενχαϊμ (Benjamin Guggenheim) λέγεται πως είπε «ντυθήκαμε με τα καλύτερά μας ρούχα και είμαστε έτοιμοι να βυθιστούμε σαν κύριοι». Ο μεγιστάνας Τζον Τζέικομπ Άστορ Δ' (John Jacob Astor) από την άλλη πιστεύεται πως είχε πει «ζήτησα πάγο, αλλά αυτό είναι αδιανόητο» όσο βοηθούσε μία νεαρή γυναίκα και ένα παιδί να επιβιβαστούν στην σωσίβια λέμβο τους.

Να σας υπενθυμίσουμε πως από τους 2.240 επιβάτες μόνο οι 700 κατάφεραν να επιβιώσουν από την τραγωδία της 14ης Απριλίου του 1912.

Τον Έσωσε το Ποτό

Την συγκεκριμένη ημέρα το νερό της θάλασσας είχε θερμοκρασία 0 βαθμών Κελσίου, πράγμα που σήμαινε πως ο μέσος άνθρωπος μπορούσε να επιβιώσει σε αυτό το πολύ 15 λεπτά. 

Ο Τσαρλς Γιόγκιν (Charles Joughin), ένας από τους διασημότερους ανθρώπους που επιβιώσαν από τον Τιτανικό, επιλέχθηκε ως καπετάνιος για μία από τις σωσίβιες λέμβους. Βέβαια ο Γιόγκιν αποφάσισε να εγκαταλείψει την λέμβο επειδή υπήρχαν ήδη ναύτες σε αυτήν για να την κατευθύνουν, οπότε παραχώρησε την θέση του σε κάποιον άλλον.

Ο Γιόγκιν βυθίστηκε μαζί με το πλοίο, ωστόσο είχε καταναλώσει τόσο αλκοόλ νωρίτερα που δεν ένιωθε την κρύα θερμοκρασία του νερού στο οποίο επέπλεε. Αφότου είχε περάσει σχεδόν δύο ώρες στην θάλασσα, ανέβηκε σε μία αναποδογυρισμένη σωσίβια λέμβο και αργότερα διασώστηκε από ένα διασωστικό σκάφος.

Η Ρόουζ και ο Τζακ

Η ταινίας Ο Τιτανικός του Τζέιμς Κάμερον σημείωσε τρομερή επιτυχία. Πρωταγωνιστές της πλοκής ήταν η Ρόουζ και ο Τζακ, δύο άτομα που γνωρίστηκαν στο πλοίο και ερωτεύθηκαν κατά την διάρκεια του ταξιδιού. Αν και η ιστορία τους ήταν πολύ συγκινητική, πρέπει να τονίσουμε πως ήταν φανταστική. Ούτε η Ρόουζ ούτε ο Τζακ υπήρχαν στην πραγματικότητα. Βέβαια κατά την βύθιση του Τιτανικού πολλά ζευγάρια βίωσαν τραγικό τέλος.

Ένα εύστοχο παράδειγμα ήταν ένας Αμερικανός επιχειρηματίας και η γυναίκα του. Ο Ισιντόρ και η Ίντα Στράους είχαν περάσει τον χειμώνα του 1912 στην Ευρώπη και επιβιβάστηκαν στον Τιτανικό για να επιστρέψουν στην Νέα Υόρκη. Και οι δύο είχαν πρόσβαση σε σωσίβιες λέμβους, ωστόσο ο Ίντα αρνήθηκε την θέση του λέγοντας πως έπρεπε να την πάρουν παιδιά και γυναίκες. 

Η Ίντα από την πλευρά της δεν ήθελε να διασωθεί μόνη της, αφού δεν επιθυμούσε να χωριστεί από τον άντρα της. «Αφού ζήσαμε μαζί, θα πεθάνουμε και μαζί» λέγεται πως είπε η Ίντα, λίγο προτού χαθεί για πάντα με τον αγαπημένο της σύζυγο στα κρύα νερού του Ατλαντικού Ωκεανού.

Γιατί Δεν Σώθηκαν Περισσότεροι;

Στην συνέχεια αξίζει να μιλήσουμε για τις σωσίβιες λέμβους που έφερε ο Τιτανικός, ένα πανάκριβο και σύγχρονο πλοίο που κανονικά θα έπρεπε να ήταν εξοπλισμένο με αρκετές λέμβους για ολόκληρο το πλήρωμα και τους επιβάτες του. Ο Τιτανικός λοιπόν έπρεπε να φέρει 32 τέτοια σκάφη, ωστόσο η εταιρεία που το διέθετε αποφάσισε πως το πλοίο ήταν αρκετά ασφαλές και πως δεν θα χρειάζονταν τόσες σωσίβιες λέμβους.

Θεωρώντας ότι οι 32 λέμβοι ήταν υπερβολικές και κατ' επέκταση θα έπιαναν ανούσια χώρο, η εταιρεία αποφάσισε να τις μειώσει στο μισό. Τελικά ο Τιτανικός απέπλευσε με 16 σωσίβιες λέμβους και 4 αναδιπλούμενα σκάφη, νούμερο ανεπαρκές για να σωθούν όλοι οι επιβάτες. Στην πραγματικότητα μόνο 700 άτομα μπόρεσαν να σωθούν από αυτές.

Η Μακροχρόνια Αναζήτηση του Ναυαγίου

Από την βύθιση του Τιτανικού μέχρι και σήμερα πολλοί άνθρωποι προσπάθησαν να ανακαλύψουν το ναυάγιό του, ωστόσο το απομεινάρι του ιστορικού πλοίου βρέθηκε μόλις 73 χρόνια αργότερα, το 1985. Το επίτευγμα αυτό σημείωσε ο ωκεανογράφος Ρόμπερτ Μπάλαρντ (Robert Ballard), ο οποίος το συγκεκριμένο έτος εντόπισε τον Τιτανικό στον Βόρειο Ατλαντικό και τον φωτογράφισε για πρώτη φορά μετά την βύθισή του.

Σε βάθος 3.800 μέτρων και στο απόλυτο σκοτάδι του ωκεανού, ο διάσημος ωκεανογράφος βρήκε το ναυάγιο την κατάλληλη στιγμή. Και λέμε την κατάλληλη στιγμή επειδή οι μικροοργανισμοί είχαν ήδη αρχίσει να προκαλούν αποσύνθεση τμημάτων του πλοίου, το οποίο τελικώς θα μετατραπεί σε σκόνη. Οι ειδικοί εκτιμούν πως αυτή η διαδικασία μάλλον θα ολοκληρωθεί το 2030, κάτι που δεν σημαίνει βέβαια πως η τρομερή ιστορία του Τιτανικού θα εξαφανιστεί μαζί με το ναυάγιό του.

Πολλές Ταινίες

Ο Τιτανικός ήταν, είναι και θα είναι η πιο γνωστή ναυτική τραγωδία στον κόσμο και σε αυτό συνέδραμε καθοριστικά η ταινία του 1997, μία από τις εμπορικότερες και πιο επιτυχημένες ταινίες όλων των εποχών. Αν και ήταν με διαφορά η δημοφιλέστερη ταινία που εξιστορούσε τα γεγονότα της 14ης Απριλίου του 1912 και κέρδισε 11 Όσκαρ το έτος κυκλοφορίας της, το έργο του Κάμερον δεν ήταν η μοναδική ταινία γύρω από τον θρύλο του Τιτανικού.

Το 1912, λίγους μήνες μετά την τραγωδία, γυρίστηκε η πρώτη τέτοια ταινία ονόματι Saved from the Titanic, ενώ κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Γερμανοί κυκλοφόρησαν στην μεγάλη οθόνη μία δική τους εκδοχή της τραγωδίας για σκοπούς προπαγάνδας κατά των ΗΠΑ και των Βρετανών.