Το υπουργείο Δικαιοσύνης ανήρτησε σε δημόσια διαβούλευση δυο νομοσχέδια με τα οποία η Ελληνική νομοθεσία προσαρμόζεται στα  Ευρωπαϊκά δρώμενα.

Το πρώτο νομοσχέδιο αφορά το δικαίωμα πρόσβασης των δικηγόρων στη διαδικασία εκτέλεσης του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης και το δεύτερο στα δικαιώματα, την υποστήριξη και την προστασία θυμάτων της εγκληματικότητας.

Ειδικότερα, το πρώτο νομοσχέδιο αφορά «την ενσωμάτωση της Οδηγίας 2013/48/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου της 22ας Οκτωβρίου 2013 σχετικά με το δικαίωμα πρόσβασης σε δικηγόρο στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας και διαδικασίας εκτέλεσης του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης καθώς και σχετικά με το δικαίωμα ενημέρωσης τρίτου προσώπου σε περίπτωση στέρησης της ελευθερίας του και με το δικαίωμα επικοινωνίας με τρίτα πρόσωπα και με προξενικές αρχές κατά τη διάρκεια στέρησης της ελευθερίας».

Τα εν λόγω δικαιώματα   ισχύουν για όποιους είναι ύποπτοι ή κατηγορούνται για την τέλεση αξιόποινης πράξης,   καθώς και για τα πρόσωπα που υπάγονται στη διαδικασία του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης (εκζητούμενοι).

Προστασία θυμάτων εγκληματικότητας

Το δεύτερο νομοσχέδιο αφορά  «την ενσωμάτωση της Οδηγίας 2012/29/ΕΕ για τη θέσπιση ελάχιστων προτύπων σχετικά με τα δικαιώματα, την υποστήριξη και την προστασία θυμάτων της εγκληματικότητας και για την αντικατάσταση της απόφασης – πλαίσιο 2001/220/ΔΕΥ του Συμβουλίου».

Σκοπός του δεύτερου αυτού νομοσχεδίου  είναι να εξασφαλίστει ότι τα θύματα αξιοποίνων πράξεων τυγχάνουν της δέουσας πληροφόρησης, υποστήριξης και προστασίας προκειμένου να συμμετέχουν στην ποινική διαδικασία.

Ακόμη, προβλέπεται ότι τα θύματα αναγνωρίζονται και αντιμετωπίζονται «με σεβασμό, ευαισθησία, εξατομικευμένη, επαγγελματική και χωρίς διακρίσεις προσέγγιση λόγω της φυλής, του χρώματος, του φύλου, της εθνικότητας, της εθνότητας, της γλώσσας, της θρησκείας, της κοινωνικής προέλευσης, των πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, της περιουσιακής κατάστασης, του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας φύλου, της αναπηρίας, ή οποιασδήποτε άλλης κατάστασης αυτού, σε κάθε επαφή με τις αρμόδιες υπηρεσίες υποστήριξης θυμάτων ή τις υπηρεσίες αποκαταστατικής δικαιοσύνης, στις περιπτώσεις που αυτό προβλέπεται από το νόμο, ή κάθε άλλη αρμόδια αρχή, που ενεργούν στο πλαίσιο της ποινικής διαδικασίας».

Τα δικαιώματα αυτά  ισχύουν για όλα τα θύματα χωρίς διακρίσεις, ανεξαρτήτως της εθνικότητας ή υπηκοότητάς τους και του καθεστώτος διαμονής τους.

Παράλληλα, στην περίπτωση κατά την οποία  το θύμα εγκληματικής πράξεως είναι ανήλικος, πρωταρχικό κριτήριο   είναι το βέλτιστο συμφέρον του ανηλίκου θύματος, το οποίο αξιολογείται σε εξατομικευμένη βάση.

Τέλος, κάθε ανήλικο θύμα προσεγγίζεται «με ευαισθησία, λαμβανομένων δεόντως υπόψη της ηλικίας, του βαθμού ωριμότητας, των απόψεων, των αναγκών και των ανησυχιών αυτού, χωρίς καμία διάκριση σε βάρος αυτού ή των γονέων του ή των νομίμων εκπροσώπων του».