Το 117μ.Χ ανεβαίνει στο θρόνο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ο αυτοκράτορας Αδριανός, ο οποίος θα μείνει στην ιστορία για την αγάπη του στις τέχνες και τα γράμματα καθώς και για τα δημόσια έργα που εκπόνησε, όπως την ύδρευση μεγάλων πόλεων, την ανέγερση δημόσιων οικοδομημάτων και την κατασκευή οχυρωματικών έργων για την προστασία των συνόρων της αυτοκρατορίας.
Κατά την επίσκεψη του στην Βρετανία το 122μ.Χ , ο Αδριανός θα αποφασίσει την κατασκευή ενός αμυντικού τείχους, γνωστό σήμερα ως «τείχος του Αδριανού».
Το τείχος εκτεινόταν από τα ανατολικά και το ρωμαϊκό οχυρό Segedunum, κοντά στη σημερινή πόλη του Wallsend και μέσω της πόλης Carlisle κατέληγε δυτικά στην ακτή Solway και το σημερινό χωριό Bowness-on –Solway.
Είχε μήκος 117.5χλμ, πλάτος μεταξύ 3-6 μέτρων, ύψος μεταξύ 3.5- 6 μέτρων ενώ κατά μήκος του τείχους υπήρχαν παρατηρητήρια , τα οποία επάνδρωναν Ρωμαίοι λεγεωνάριοι.
Πριν την άφιξη του Αδριανού στη Μεγάλη Βρετανία είχε λάβει χώρα μια μεγάλη επανάσταση που κράτησε περίπου δύο χρόνια ( 119 – 121 ).
tichos-tou-adrianou
Η ανέγερση του περίφημου Τείχους του Αδριανού ξεκίνησε το 122
Κατασκευάστηκε πρωτίστως για να προστατέψει την επαρχία της Βρετανίας, εμποδίζοντας μελλοντικές επιδρομές μικρής κλίμακας και ανεπιθύμητη μετανάστευση από τη βόρεια χώρα της Καληδονίας (η σημερινή Σκωτία).
Την Καληδονία κατοικούσαν φυλές γνωστές στους Ρωμαίους ως Καληδόνιοι. Ο Αδριανός συνειδητοποίησε πως οι τελευταίοι θα αρνούνταν να συνυπάρξουν με τους Ρωμαίους.
Επίσης γνώριζε ότι παρόλο που η Καληδονία ήταν πολύτιμη, το δύσκολο έδαφος και τα υψίπεδα θα έκαναν πολυδάπανη την κατάκτησή της. Έτσι αποφάσισε να χτίσει ένα τείχος.
hadrians_wall
Αντίθετα με τις οχυρώσεις στη Γερμανία, που χτίστηκαν από ξύλινους πασσάλους, η έλλειψη ξύλου στην περιοχή είχε ως αποτέλεσμα μια πέτρινη κατασκευή.
Τα ερείπια αυτού του τείχους μέχρι σήμερα εκτείνονται σε πολλά χιλιόμετρα και φέρουν ακόμη το όνομά του. Από πολλές απόψεις αντανακλούν την αποφασιστικότητα του Αδριανού να βελτιώσει και να αναδομήσει την Αυτοκρατορία στο εσωτερικό της και να μην προχωρήσει σε νέους πολέμους και κατακτήσεις.
Σήμερα γίνεται προσπάθεια αναστήλωσης και συντήρησης των εναπομεινάντων κομματιών του τείχους ενώ από το 2003 λειτουργεί και ένα σηματοδοτούμενο περιπατητικό μονοπάτι για όσους επιθυμούν να επισκεφτούν το τείχος.
Είναι το μεγαλύτερο μνημείο από την αρχαία εποχή στη βόρεια Ευρώπη και είναι μια παγκόσμια κληρονομιά της UNESCO.
