Η Ελλάδα, μια χώρα ήδη εξουθενωμένη από φόρους, πληθωρισμό και οικονομικές κρίσεις, ετοιμάζεται να δεχθεί ακόμα ένα συντριπτικό πλήγμα: οι τιμές του νερού, του πιο βασικού αγαθού, εκτοξεύονται σε δυσθεώρητα ύψη, απειλώντας να γονατίσουν νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Η πολυσυζητημένη μεταρρύθμιση στον τομέα των υδάτων, που φέρνει τη συγχώνευση των εταιρειών ύδρευσης σε τρεις υπό την ηγεσία του CEO της ΔΕΗ, Γιώργου Στάσση, ανοίγει τον δρόμο για αυξήσεις άνω του 30%, με το κόστος να προβλέπεται να ξεπεράσει ακόμα και τον ευρωπαϊκό μέσο όρο . Οι Έλληνες, πνιγμένοι ήδη από το βάρος των φόρων και της ακρίβειας, βλέπουν το νερό να γίνεται πολυτέλεια, ενώ η απόγνωση απλώνεται σαν σκοτεινή σκιά σε κάθε σπίτι.
Χιονοστιβάδα πολιτικών σκανδάλων! Η διαφθορά στην Ελλάδα χτυπάει κόκκινο με τα "Σπιτάκια Ανακύκλωσης"
Η νέα δομή του τομέα ύδρευσης, με την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ να διατηρούνται αλλά με διευρυμένες αρμοδιότητες και τη δημιουργία μιας ενιαίας ανώνυμης εταιρείας για την υπόλοιπη Ελλάδα, υπόσχεται «ευελιξία» στα πρότυπα της ΔΕΗ . Ωστόσο, πίσω από τις μεγαλοστομίες για «εκσυγχρονισμό», κρύβεται μια πικρή αλήθεια: οι ζημιογόνες δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης (ΔΕΥΑ, ΤΟΕΒ, ΓΟΕΒ) θα αντικατασταθούν από μια κοινή τιμολογιακή πολιτική που θα εκτοξεύσει το κόστος του νερού .
Το νερό, που σήμερα κοστίζει περίπου 1,20 ευρώ ανά κυβικό μέτρο, προβλέπεται να φτάσει τα επίπεδα της Ολλανδίας και της Γερμανίας, κοντά στα 5 ευρώ . Για μια μέση οικογένεια, αυτό σημαίνει ότι ο λογαριασμός του νερού, από 20 ευρώ τον μήνα σήμερα, μπορεί να εκτοξευθεί στα 100 ευρώ, προσθέτοντας ακόμα ένα δυσβάσταχτο βάρος στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς . Σε περιοχές όπως το Νότιο Αιγαίο, η Κρήτη, τα Ιόνια Νησιά και η Θεσσαλία, όπου η λειψυδρία είναι ήδη οξυμένη λόγω της υπερτουριστικοποίησης, οι αυξήσεις θα είναι ακόμα πιο ανισοβαρείς, χτυπώντας αλύπητα τους κατοίκους.
Θεία δίκη! Τελικά όλα εδώ πληρώνονται... Η Γερμανία βυθίζεται στην οικονομική άβυσσο
Η βάση για αυτή την επώδυνη μεταρρύθμιση είναι η μελέτη της Deloitte, με την κωδική ονομασία «Project Aquarium», που αποκαλύπτει το μέγεθος της επερχόμενης καταιγίδας . Η μελέτη προβλέπει αυξήσεις λόγω νέων έργων σε φράγματα, αντλιοστάσια και υποδομές, καθώς και την ανάγκη ανάκτησης του κόστους λειτουργίας των ελλειμματικών φορέων. Η ψηφιοποίηση, οι ενεργειακές αναβαθμίσεις και οι κανονισμοί της ΕΕ για τη διαχείριση των υδάτων προσθέτουν ακόμα μεγαλύτερο βάρος, με το κόστος να μετακυλίεται εξ ολοκλήρου στους πολίτες «Δεν γίνεται να έχουμε υποδομές που υπηρετούν το κοινωνικό σύνολο αλλά να είναι μονίμως ζημιογόνες», δήλωσε ο πρόεδρος της ΕΥΔΑΠ, Γεώργιος Στεργίου, με τη φράση του να αντηχεί σαν προάγγελος της επερχόμενης οικονομικής ασφυξίας.
Η είσοδος μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, όπως η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, η Metlen και η Motor Oil, στην αγορά ύδρευσης, μαζί με μικρότερους αλλά εξειδικευμένους παίκτες, δείχνει ότι το νερό μετατρέπεται σε πεδίο κερδοσκοπίας .
Ενώ η κυβέρνηση παρουσιάζει τη μεταρρύθμιση ως «εκσυγχρονισμό», η πραγματικότητα είναι σκληρή: οι Έλληνες πολίτες, ήδη πιεσμένοι από την ακρίβεια, τους φόρους και την οικονομική κρίση, καλούνται να πληρώσουν το τίμημα της ιδιωτικοποίησης ενός βασικού αγαθού. Η υπερτουριστικοποίηση, που εξαντλεί τους υδάτινους πόρους, και οι ευρωπαϊκοί κανονισμοί, που απαιτούν δαπανηρές επενδύσεις, χρησιμοποιούνται ως δικαιολογίες για να επιβληθεί ένα ακόμα χαράτσι στους πολίτες.
Η Ελλάδα, που παλεύει ήδη με τη μεταναστευτική κρίση, την οικονομική ύφεση και την κοινωνική δυσαρέσκεια , δεν αντέχει άλλο. Οι αυξήσεις στο νερό έρχονται να προστεθούν σε ένα ατελείωτο κύμα φόρων, αυξήσεων στην ενέργεια και στο κόστος ζωής, που γονατίζουν τα νοικοκυριά . Μια οικογένεια που σήμερα παλεύει να τα βγάλει πέρα με 20 ευρώ τον μήνα για νερό, θα βρεθεί σύντομα να πληρώνει πενταπλάσια, χωρίς καμία εγγύηση ότι οι υποδομές θα βελτιωθούν ή ότι το νερό θα παραμείνει προσβάσιμο .
Η κυβέρνηση, αντί να προστατεύσει τους πολίτες, φαίνεται να υποκύπτει στις πιέσεις μεγάλων συμφερόντων, αφήνοντας τον λαό να πληρώνει το τίμημα ενός συστήματος που βάζει το κέρδος πάνω από το δημόσιο συμφέρον.Η Ελλάδα, μια χώρα που κάποτε υπερηφανευόταν για την ανθεκτικότητά της, κινδυνεύει να συντριβεί κάτω από το βάρος της ακρίβειας και της κακοδιαχείρισης. Το νερό, το πιο ιερό αγαθό, γίνεται πλέον πολυτέλεια, και οι Έλληνες, εξαντλημένοι από τις διαδοχικές κρίσεις, βλέπουν το μέλλον τους να σκοτεινιάζει, με την ελπίδα να μοιάζει πιο μακρινή από ποτέ.
