Ήταν Μάρτιος του 1928. Το στοιχειωμένο σπίτι με το φάντασμα του ξανθού κοριτσιού δεν εννοούσε να αφήσει ήσυχο τον συνοικισμό του Νοσοκομείου Συγγρού. Στο σπίτι αυτό, που βρισκόταν στην οδό Ελευσίνος, στον αριθμό 47, εκδηλώνονταν φαινόμενα άγρια και τρομακτικά.Οι πρώτοι που κατοίκησαν εκεί ήταν το ζεύγος Σαλιάρη. Τόσο ο σύζυγός όσο και η σύζυγός του είδαν, σε διαφορετικές περιστάσεις, κατά τη διάρκεια της νύχτας, όπως πιστοποιούσε ένας μεγάλος αριθμός μαρτύρων, μια ξανθιά γυναίκα να εμφανίζεται ενώπιόν τους. Ο άντρας πίστεψε αρχικά πως ήταν η Παναγία η Βουρλιώτισσα, η οποία τον προστάτευε.Οι επόμενοι ένοικοι του σπιτιού ήταν η χήρα Ελένη Παπουτσιδάκη με τα τρία της παιδιά, δυο κορίτσια κι ένα αγόρι. Η χήρα είδε την ίδια αέρινη οπτασία, η οποία της ανακοίνωσε αυστηρά πως ό,τι κι αν έκανε, δε θα μπορούσε να εμποδίσει το παιδί της να σκοτωθεί από διερχόμενο αυτοκίνητο.Η χήρα, τρομοκρατημένη, προκειμένου να σώσει το παιδί της από τη φριχτή προφητεία του φαντάσματος, το έστειλε στην Ελευσίνα, στη γιαγιά του. Μάλιστα, απαγόρευσαν στο παιδί να βγαίνει έξω στον δρόμο για να παίζει. Την ημέρα, όμως, που βγήκε τελικά, είδε ένα λεωφορείο να πλησιάζει και επειδή γνώριζε τη μεταφυσική απειλή, πήγε και κόλλησε το κορμί του στον τοίχο, για να γλιτώσει.Μα, το λεωφορείο, μόλις πέρασε μπροστά απ’ το παιδί, έπαθε βλάβη, ανέβηκε στο πεζοδρόμιο, έπεσε πάνω στο παιδί και το σκότωσε. Αυτό είχε συμβεί δυόμισι μήνες νωρίτερα. Η χαροκαμένη μάνα εγκατέλειψε το σπιτικό της στον συνοικισμό του Συγγρού και δεν ξαναπάτησε ποτέ της.Ο Δημήτριος Κούμουτζης, μαζί με τη γυναίκα του, τη Μαρία, ενοικίασαν το στοιχειωμένο σπίτι. Η Μαρία, όμως, μετά τις αφηγήσεις των γειτόνων, δεν ήθελε καθόλου να ζήσει εκεί μέσα. Ο άντρας της, όμως, την καθησύχασε και την έπεισε πως δε θα έπρεπε να είναι δεισιδαίμων και να πιστεύει με ευκολία τέτοια παραμύθια.Την πρώτη νύχτα όλα κύλησαν ήσυχα κι ομαλά. Τη δεύτερη, όμως, ο Δημήτρης ξύπνησε με τα χέρια του φαντάσματος τυλιγμένα στον λαιμό του, που προσπαθούσε να τον πνίξει. Κατάφερε να ελευθερωθεί από τη μέγγενη των υπερφυσικών χεριών, άρπαξε τη γυναίκα του και έφυγαν από το σπίτι πριν τα ξημερώματα. Η Μαρία δεν είχε δει τίποτε.Το φριχτό στοίχειωμα του συνοικισμού Συγγρού συνεχιζόταν. Ο καιρός περνούσε και τα φαινόμενα δεν έλεγαν να κοπάσουν. Και όχι μόνον αυτό, αλλά και η χήρα Ελένη Παπουτσιδάκη δεν απαλλάχτηκε από το χαιρέκακο φάντασμα, ακόμη κι όταν μετακόμισε αλλού.Οι γείτονες, για να βρουν την ηρεμία, ζητούσαν επίμονα να κατεδαφιστεί το καταραμένο εκείνο οίκημα. Έτσι, η εφημερίδα “Η ΒΡΑΔΥΝΗ” αποφάσισε να προβεί σε λεπτομερή επιστημονική έρευνα, ώστε να διαλευκανθεί η μυστηριώδης κατάσταση.Και για να εξαντλήσει το θέμα, οργάνωσε ειδική αποστολή, που αποτελούνταν από αξιολογότατους επιστήμονες, όπως τον Άγγελο Τανάγρα, Πρόεδρο της Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών, τον Γραμματέα της Εταιρείας, ιατρό Μ. Κανελλόπουλο και ορισμένους έγκριτους συντάκτες, όπως τους κυρίους Παρθένη και Φαλτάιτς.Το τι ακολούθησε ήταν πράγματι φοβερό…Συνεχίζεται…Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Η ΒΡΑΔΥΝΗ”, στις 10/03/1928…
