Ο Ιταλός γόης του θεάματος του 1920, Ροδόλφο Βαλεντίνο, που προκαλούσε παγκόσμια φρενίτιδα με τις εμφανίσεις του, πέθανε μόλις στην ηλικία των 31 ετών από οξεία περιτονίτιδα.

Αμέσως μετά τον θάνατό του, άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες ότι το σπίτι του, το Falcon Lair, στο Beverly Hills της California, ήταν στοιχειωμένο και δεν έπρεπε κανείς να εισέλθει σ’ αυτό μετά τη δύση του ήλιου.

Ο Βαλεντίνο αγόρασε την πανέμορφη αυτή έπαυλη, για να ζήσει εκεί με τη σύζυγό του, Natacha Rambova, με το όνειρο να αποκτήσουν μια μεγάλη οικογένεια.

Η Natacha, όμως, ήταν μια πολύ ιδιαίτερη γυναίκα, ειδικά για τα δεδομένα της εκείνης συντηρητικής εποχής. Δούλευε με μεγάλο πάθος στον χώρο του κινηματογράφου, που τότε είχε αρχίσει να κάνει τα πρώτα του βήματα. Ήταν ενδυματολόγος, παραγωγός, σεναριογράφος, ηθοποιός και καταπιανόταν με όλες τις καλλιτεχνικές πλευρές του θεάματος.

Επίσης, η Natacha Rambova ξεχώριζε για τον αντικομφορμισμό της, για την αιρετική και ριζοσπαστική συμπεριφορά της και για τον φεμινισμό της. Επιπρόσθετα, ενδιαφερόταν με μανία για τον πνευματισμό και είχε μυήσει σ’ αυτόν και τον σύζυγό της. Είχε ξεκαθαρίσει στον Βαλεντίνο ότι δεν ήθελε παιδιά και ότι την ένοιαζε πρωτίστως η καριέρα της, κάτι που τον πλήγωσε βαθιά, δημιουργώντας ένα βαθύ ρήγμα στις σχέσεις τους.

Έτσι, ο Ροδόλφο Βαλεντίνο μέσα στο σπίτι τους, το διάσημο Falcon Lair, έζησε στιγμές μεγάλης ευτυχίας στην αρχή, αλλά και πίκρας και απογοήτευσης αργότερα.

Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Βαλεντίνο, έγιναν πολλές απόπειρες να πωληθεί η κατοικία του, αλλά όλες έπεσαν στο κενό. Πολλοί ήταν οι υποψήφιοι αγοραστές που το επισκέπτονταν, εκδηλώνοντας ζωηρότατο ενδιαφέρον για την απόκτησή του, αλλά έφευγαν τρέχοντας, χωρίς να επιστρέψουν σ’ αυτό για δεύτερη φορά, μιλώντας για αλλόκοσμα φαινόμενα που λάμβαναν χώρα μέσα στους τοίχους του.

Στο Hollywood κυκλοφόρησαν διαδόσεις ότι ο επιστάτης της οικίας έτρεχε αλαφιασμένος στην κοιλάδα μέσα στη νύχτα, φωνάζοντας ότι είχε δει με τα μάτια του το φάντασμα του Βαλεντίνο.

Λεγόταν ακόμη ότι και ο φύλακας των στάβλων έφυγε βιαστικά, χωρίς ούτε να προλάβει να παραλάβει τα πράγματά του, επειδή είδε ένα βράδυ το φάντασμα του Βαλεντίνο να χαϊδεύει ένα από τα άλογα.

Αναφερόταν και μια περίπτωση μιας γυναίκας από το Σιάτλ, που είχε επισκεφτεί τους επιστάτες στην πτέρυγά τους πάνω από το γκαράζ, που βρισκόταν χωριστά από το κύριο κτίσμα. Ενώ οι φίλοι της είχαν βγει έξω για να παίξουν με τα δυο σκυλιά που ανήκαν στον ηθοποιό, εκείνη έγραφε μια επιστολή στον ήσυχο χώρο των επιστατών.

Καθώς ήταν προσηλωμένη στο γράψιμό της, άκουσε βήματα στη σκάλα και μια εσωτερική πόρτα άνοιξε απότομα. Η κυρία υπέθεσε ότι γύρισαν οι φίλοι της και τους φώναξε με τα ονόματά τους, μα καμιά απάντηση δεν της δόθηκε. Η πόρτα έκλεισε και πάλι, τα βήματα ξανακούστηκαν και έπειτα, οι πόρτες του γκαράζ έκλεισαν με πάταγο.

Μετά από ελάχιστα λεπτά, οι φίλοι της κυρίας επέστρεψαν και εξακριβώθηκε ότι κανείς δε βρισκόταν μέσα στο σπίτι, εκτός από εκείνους που βρίσκονταν έξω στον κήπο. Αμέσως μετά, η παρέα από το Σιάτλ εγκατέλειψε τρομοκρατημένη το σπίτι.

Ο George Ullman, στενότατος φίλος και συνεργάτης του Βαλεντίνο, προβληματιζόταν εντόνως για τις φήμες τις σχετικές με το φάντασμα στο Falcon Lair. Δε μπορούσε να το αποδεχτεί, αλλά ούτε και να το αρνηθεί με ευκολία.

Όταν ο Βαλεντίνο έφυγε από το σπίτι του για το ταξίδι που έμελλε να ήταν το τελευταίο του, τον συνόδευσε ο πάντοτε πιστός του φίλος, George Ullman. Τότε, είχαν μια μακρά συζήτηση οι δυο τους, που αφορούσε στον πνευματισμό. Ο Βαλεντίνο πρότεινε μια συμφωνία: «Όποιος από τους δυο μας πεθάνει πρώτος, θα επικοινωνήσει με τον άλλον με ένα σύνθημα, που θα γνωρίζουμε μόνο εμείς». Το σύνθημα δεν αποκαλύφθηκε ποτέ.

Εν τω μεταξύ, ο Βαλεντίνο, πριν τον πρόωρο χαμό του, είχε κάνει δύο πλάκες γραμμοφώνου με τραγούδια του, τα οποία όμως δε θεωρούσε αρκετά καλά και δεν ήθελε να τα διαδώσει.

Μετά τον θάνατο του γόη Ροδόλφο Βαλεντίνο, ο Ullman συμμορφώθηκε με την επιθυμία του νεκρού και αρνήθηκε να κυκλοφορήσουν τα τραγούδια του. Είχε όμως τις πλάκες και συχνά έσβηνε τα φώτα μέσα στο σπίτι του και τα έβαζε να παιχθούν, με την ελπίδα ότι θα άκουγε το μυστικό τους σύνθημα.

Πολλοί ήταν εκείνοι που ισχυρίζονταν ότι είχαν επικοινωνήσει με το πνεύμα του Βαλεντίνο με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, λέγοντας ότι ήταν ευτυχισμένος και ήρεμος στον άλλον κόσμο.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ», στις 16/10/1928…