Η περίεργη υπόθεση της εμφάνισης ενός φαντάσματος στο South Mimms, ενός ήσυχου χωριού λίγο έξω από το Λονδίνο, μονοπωλούσε τις συζητήσεις τον Δεκέμβριο του 1929.Όλοι οι κάτοικοι του χωριού δήλωναν πως πίστευαν με όλη τους την ψυχή στα φαντάσματα και έτρεφαν, μάλιστα, βαθύ σεβασμό προς το πνεύμα εκείνο το ήμερο που εμφανιζόταν στον τόπο τους.Ήταν πολλοί εκείνοι που βεβαίωναν πως είχαν δει την υπερφυσική οντότητα με τα μάτια τους, αλλά η πιο αδιαμφισβήτητη περιγραφή ήταν εκείνη του αξιοσέβαστου Αιδεσιμότατου Allen Hay, εφημέριου του South Mimms, ο οποίος κάθε πρωί στις 3 ακριβώς αφυπνιζόταν από το φάντασμα, το οποίο κατόπιν τον ακολουθούσε σε μια σύντομη διαδρομή από το σπίτι του μέχρι τον ναό του Saint Giles.Μερικοί χωρικοί ισχυρίζονταν πως είχαν δει πολλές φορές την παράδοξη μορφή μιας γυναίκας, ντυμένης στα ολόλευκα, μέσα σε μια μυστηριώδη αχλή, να υψώνεται από τους τάφους του κοιμητηρίου, που βρίσκονταν γύρω από την εκκλησία του χωριού τους.Άλλοι, πάλι, υποστήριζαν πως είχαν δει το φάντασμα της Λευκής Κυρίας, όπως την αποκαλούσαν, να προσεύχεται γονατισμένο στον βωμό του ναού. Αλλά, δυστυχώς, κάθε φορά που η Λευκή Κυρία εμφανιζόταν να προσεύχεται εκεί, οι κάτοικοι του South Mimms γνώριζαν πως κάποια συμφορά θα ξεσπούσε εναντίον τους.Μάλιστα, ο αστυνόμος του χωριού βεβαίωνε ότι είχε δει κι αυτός το φάντασμα να διασχίζει κατά τη διάρκεια της νύχτας ένα τέλμα, σε μια απόμερη εξοχική περιοχή, όπου συνήθως αντάμωναν οι ερωτευμένοι νέοι, πολλοί από τους οποίους είχαν υπάρξει κι αυτοί αυτόπτες μάρτυρες της εμφάνισης της Λευκής Κυρίας.Ιδού, λοιπόν, πώς είχε αφηγηθεί την ιστορία ο Αιδεσιμότατος Allen Hay:-Πριν λίγο καιρό, η κυρία Νικόλ, θεία της συζύγου μου, ήρθε να μείνει για λίγες μέρες μαζί μας και κάθε πρωί ξυπνούσε ταραγμένη κι ορκιζόταν πως κατά τη νύχτα είχε ακούσει παράδοξους και ανεξήγητους κρότους. Της φαινόταν σαν κάποιος να βημάτιζε νωχελικά μέσα στην κάμαρά της, αλλά μόλις άναβε το φως, δεν έβλεπε τίποτε το περίεργο. Τελικά, μια νύχτα είδε το φάντασμα της Λευκής Κυρίας και την επομένη το πρωί, τρομαγμένη και συγχυσμένη, αποφάσισε να επιστρέψει άμεσα στο σπιτικό της. Έξι μήνες μετά, η δυστυχής γυναίκα πέθανε εντελώς ξαφνικά.Ένα άλλο παρόμοιο περιστατικό είχε εξιστορήσει και η ευλαβής χωρική, η κυρία Λογκ:-Ένα βράδυ, πήγα αργά στην εκκλησία και δε βρήκα κανέναν. Γονάτισα και άρχισα να διαβάζω τις προσευχές μου, όταν αίφνης είδα ένα κατάλευκο φάντασμα γυναίκας, γονυκλινούς μπροστά στον βωμό του ναού. Εξέβαλα μια κραυγή και το φάντασμα αμέσως χάθηκε, σαν να κομματιάστηκε σε μυριάδες κόκκους άμμου. Την άλλη μέρα το πρωί έτρεξα στον Αιδεσιμότατο και του αφηγήθηκα τα πάντα για την παράξενη οπτασία. Εκείνος με πληροφόρησε πως την ακριβή στιγμή που είδα το φάντασμα, ένας άλλος ενορίτης μας από γειτονικό χωριό άφηνε την τελευταία του πνοή.Ενδιαφέρουσα ήταν και η αφήγηση του αστυνόμου του South Mimms:-Βρισκόμουν ένα βράδυ πλησίον του τέλματος, όταν είδα αίφνης να υψώνεται μπροστά μου μια αλλόκοτη λευκή σιλουέτα. Άναψα αμέσως τον ηλεκτρικό λαμπτήρα μου, αλλά το φάντασμα εξαφανίστηκε γοργά.Σε μια άλλη περίσταση, ένας νεαρός ταχυδρομικός διανομέας ενός όμορου χωριού, διερχόμενος πλησίον της εκκλησίας του South Mimms, αντιλήφθηκε ένα βράδυ μια ακατανόητη λάμψη από το μέρος των τάφων του κοιμητηρίου:-Ήθελα να πλησιάσω, αλλά με παρέλυσε ο φόβος κι έσπευσα να απομακρυνθώ τρέχοντας. Ξαφνικά, άκουσα έναν κρότο, σαν να έπεφτε κάτι στο έδαφος, σιμά μου. Στάθηκα, άναψα ένα σπίρτο και εξέτασα προσεχτικά το χώμα γύρω μου, αλλά δε διέκρινα τίποτα το διαφορετικό. Συνέχισα τον δρόμο μου, κρυφοκοιτάζοντας συνεχώς πίσω μου και μου φαινόταν πως σε όλη τη διαδρομή κάποιος βημάτιζε διαρκώς στο πλάι μου, χωρίς, όμως, να είμαι σε θέση να τον δω. Άναβα ξανά και ξανά κάποιο σπίρτο μέχρι που μου σώθηκαν. Τίποτα παράξενο δεν είδα, όμως ένιωθα μια αδικαιολόγητη παγωμάρα, σαν να φυσούσε μόνο καταπάνω μου ένας βίαιος βοριάς.Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΜΠΡΟΣ”, στις 04/01/1929…
