Συνεχίζονται οι αφόρητες πιέσεις της κυβέρνησης προς πάσα κατεύθυνση, προκειμένου να στείλει στο κέντρο εμβολιασμού όσο το δυνατόν περισσότερους.
Τώρα πλέον δεν κρατούνται ούτε τα προσχήματα.
Όπως άλλωστε σημείωσε και ο πρωθυπουργός Κ.Μητσοτάκης στην ΠτΔ Κ.Σακελαροπολούλου για να δικαιολογήσει τους αναγκαστικούς εμβολιασμούς,. επικαλέστηκε το άρθρο 25 του Συντάγματος και ειδικότερα την παράγραφο 4 όπου αναφέρεται ότι «Tο Kράτος δικαιούται να αξιώνει από όλους τους πολίτες την εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης».
Επιπρόσθετα η συνολική παραβίαση του Συντάγματος, των αποφάσεων του Συμβουλίου της Ευρώπης και της σύμβασης του Οβιέδο, αποτελεί και ο χθεσινός νόμος που ψήφισε η συμπολίτευση (ΝΔ) και το κόμμα της αντιπολίτευσης (ΚΙΝΑΛ), αναφορικά με την παύση μισθοδοσίας και της διακοπής των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των μη εμβολιασμένων πολιτών στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Τώρα η κυβέρνηση προχωρά και σε ένα ακόμη βήμα οικονομικού εκβιασμού: Αυτό γιατί από την Δευτέρα 26 Ιουλίου, όλοι οι εργαζόμενοι σε εστίαση και τουρισμό που δεν έχουν εμβολιαστεί για τον Covid-19 θα πρέπει να κάνουν υποχρεωτικά ένα self test και ένα rapid test την εβδομάδα, όπως είχε ανακοινωθεί από την κυβέρνηση προ ημερών, με το κόστος ωστόσο των τεστ, να επιβαρύνει οικονομικά τον ίδιο τον εργαζόμενο.
Έτσι ο εργαζόμενος θα κληθεί να πληρώσει τα τεστ κατά του κορωνοϊού, στα οποία θα πρέπει να υποβάλλεται κάθε εβδομάδα, με δικά του έξοδα.
Συνεπώς, δεδομένου ότι το κόστος ενός απλού self test ανέρχεται στα 5 ευρώ και ενός rapid test στα 20 ευρώ, ο κάθε υπάλληλος θα πρέπει να πληρώνει σε μηνιαία βάση 100 ευρώ για τους διαγνωστικούς ελέγχους.
Αναμφίβολα, το συγκεκριμένο μέτρο έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις με πολλούς εργαζόμενους και επιχειρηματίες να τονίζουν πως από τη στιγμή που κάποιοι δεν θέλουν να εμβολιαστούν είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν τα τεστ και με άλλους να θεωρούν πως θα έπρεπε να καλύπτει το κόστος, ή έστω ένα μέρος αυτού, το κράτος.
Aλλά γιατί να καλύψει τα έξοδα το κράτος, αφού ο στόχος του είναι να πιέσει τους εργαζόμενους όχι να τους προφέρει λύσεις.
