Ένα «Τρίτο Χέρι», σκοπός του οποίου είναι να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα των στρατιωτών, αναπτύσσουν μηχανικοί του αμερικανικού στρατού στο US Army Research Laboratory.

Η συσκευή που σχεδίασε ο μηχανολόγος-μηχανικός Νταν Μπέικλ δεν χρειάζεται μπαταρίες, είναι ελαφριά και μπορεί να διανέμει καλύτερα το βάρος ενός βαρέος όπλου.

«Μπορεί να βοηθήσει στη σταθεροποίηση του όπλου και να παίρνει τον φόρτο από τα χέρια τους.

»Αποτελείται από συνθετικά υλικά για να είναι όσο πιο ελαφρύ είναι δυνατόν, αλλά και για να διασφαλίζεται το εύρος κίνησης που χρειάζονται οι στρατιώτες» είπε ο ίδιος.

Η συσκευή, επίσημη ονομασία της οποίας είναι Third Arm (Τρίτο Χέρι) βοηθά στο να μεταφέρεται το βάρος των όπλων από τα χέρια των στρατιωτών.

Ζυγίζει κάτω από δύο κιλά και χάρη στον σχεδιασμό του, το βάρος τόσο του ίδιου, όσο και των όπλων κατανέμεται καλύτερα.

«Το δοκιμάσαμε με τα πολυβόλα Μ249 και Μ240Β. Το Μ240Β ζυγίζει περίπου 12 κιλά και ήμασταν σε θέση να δείξουμε ότι μπορείς να βγάλεις το βάρος αυτού του όπλου εντελώς από τα χέρια των στρατιωτιών» σημείωσε ο Μπέικλ.

Οι στρατιώτες που το δοκίμασαν υπέδειξαν ότι οι αρχικές εκδόσεις του δεν επέτρεπαν να πάρουν θέση πρηνηδόν, ενώ το χρησιμοποιούσαν- αλλά αυτό δεν ισχύει με την τελευταία έκδοση της συσκευής.

Σε πρόσφατη δοκιμή, ένας λοχίας που το φορούσε, έχοντας ένα τυφέκιο Μ4, έλαβε θέση πρηνηδόν ενώ έτρεχε, και το Third Arm παρείχε άμεση σταθεροποίηση, για να βελτιώσει το σημάδι.

«Αυτή τη στιγμή είναι μια πρωτότυπη συσκευή, και μια αρκετά πρώιμου επιπέδου» είπε ο Μπέικλ.

«Προκαλεί πολύ ενδιαφέρον πιο ψηλά στα κλιμάκια του στρατού, αλλά και online με κάποιες από τις ιστορίες που έχουν κυκλοφορήσει.

»Χρησιμοποιούμε κάποιο από το ενδιαφέρον για να προκαλέσουμε περαιτέρω ανάπτυξη της συσκευής».

Σύμφωνα με τον Μπέικλ, οι προτεραιότητες εκσυγχρονισμού του στρατού περιλαμβάνουν βελτιώσεις όσον αφορά στην αποτελεσματικότητα του στρατιώτη που διέπουν όλους τους θεμελιώδεις τομείς- πυρά, κίνηση, επικοινωνία, προστασία και αντοχή. Περαιτέρω έγγραφα αναφέρονται συγκεκριμένα στην ανάπτυξη εξωσκελετών για τη μεταφορά φορτίων.

«Συνάδει με την κατεύθυνση προς την οποία ο στρατός θέλει να κινηθεί στο μέλλον» σημείωσε ο Μπέικλ.

«Έχουμε σχόλια από στρατιώτες που μας λένε διαφορετικά πράγματα για το πώς το νιώθουν στο σώμα τους, για το πώς ανακατανέμει το φορτίο.

»Σε κάποιους αρέσει, άλλοι μας λένε πώς θα μπορούσε να βελτιωθεί και χρησιμοποιούμε αυτές τις πληροφορίες για να βελτιώσουμε τη συσκευή και το σχέδιο έτσι ώστε όχι μόνο να λειτουργεί καλά, αλλά και να το νιώθουν καλά» πρόσθεσε.