Η αγωνία των παράκτιων αλιέων μεγαλώνει καθημερινά στο Θρακικό Πέλαγος, όπου η θάλασσα αδειάζει με ανησυχητικούς ρυθμούς. «Τα δίχτυα μας βγαίνουν άδεια», δηλώνουν ψαράδες, καταγγέλλοντας ότι οι μηχανότρατες , ελληνικές και τουρκικές, προκαλούν ανυπολόγιστη καταστροφή στο θαλάσσιο οικοσύστημα, σύμφωνα με το
Η εικόνα της καταστροφής
- Στον Ευβοϊκό τα αλιεύματα έχουν μειωθεί δραματικά.
- Στον Σαρωνικό, ολόκληρο καΐκι έπιασε μόλις ένα κιλό ψάρια.
- Στον Κορινθιακό, οι ψαράδες μιλούν για τη χειρότερη χρονιά που έχει καταγραφεί.
- Στο Θρακικό Πέλαγος, τουρκικές μηχανότρατες δρουν ανενόχλητες, «σαρώνοντας» τον βυθό με εργαλεία που ισοπεδώνουν κάθε ίχνος ζωής.
Μέσα σε έναν χρόνο, τα ελληνικά αλιεύματα μειώθηκαν κατά 7.000 τόνους, ενώ την τελευταία πενταετία χάθηκαν πάνω από 27.000 τόνοι, δηλαδή το 1/3 της παραγωγής.
Τα «νεκρά» ψάρια και η σπατάλη
Οι παράκτιοι αλιείς καταγγέλλουν πως τεράστιες ποσότητες ψαριών πετιούνται νεκρές πίσω στη θάλασσα, επειδή δεν έχουν εμπορική αξία για τα μεγάλα αλιευτικά σκάφη. «Αν τα άφηναν να μεγαλώσουν, θα μπορούσαμε κι εμείς να τα ψαρέψουμε», λένε με απόγνωση.
Η ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία παραβιάζεται καθημερινά, καθώς η επιτήρηση είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Είδη όπως λιθρίνια, κουτσομούρες, καλαμάρια, μπακαλιάροι και καραβίδες αλιεύονται ακόμη και στην περίοδο αναπαραγωγής τους, πωλούμενα σε μεγέθη μικρότερα από τα επιτρεπόμενα.
Διεθνής ανησυχία
Το πρόβλημα έχει ξεπεράσει τα ελληνικά σύνορα. Στο ντοκιμαντέρ Ocean του Σερ Ντέιβιντ Ατενμπόρο, η υπεραλίευση στο Αιγαίο παρουσιάζεται ως παράδειγμα περιβαλλοντικής καταστροφής.
Χαμηλή αυτάρκεια – Εισαγωγές ψαριών
Αξίζει να σημειωθεί πως μόλις το 13% των ψαριών που καταναλώνουμε είναι ελληνικά, με τις εισαγωγές να καλύπτουν τη ζήτηση. «Στα νησιά δεν υπάρχει πια φρέσκο ψάρι. Ο κόσμος δεν μπορεί να φάει το δικό μας ψάρι», λέει με απόγνωση ένας ψαράς του Θρακικού.
