Στο Pro News Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων.

Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία από εμάς και τους συνεργάτες μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν συναινέσετε ή να αρνηθείτε να συναινέσετε. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αρνηθείτε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις σας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο. Μπορείτε πάντα να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας επιστρέφοντας σε αυτόν τον ιστότοπο ή επισκεπτόμενοι την πολιτική απορρήτου μας.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας.Δες περισσότερα εδώ.
Πολιτισμός

Τελικά ήταν λογοκλόπος ο Σαίξπηρ; Βρέθηκε η πηγή της έμπνευσής του

Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια για τους ακαδημαϊκούς της Βρετανίας και όχι μόνο, είναι η πηγή της έμπνευσης του Ουίλιαμ Σαίξπηρ.

Με τη βοήθεια της τεχνολογίας και ενός λογισμικού που ανιχνεύει τη λογοκλοπή σε φοιτητικές εργασίες, δύο συγγραφείς ανακάλυψαν ένα χειρόγραφο που όπως πιστεύουν συμβουλεύτηκε ο σπουδαίος θεατρικός συγγραφέας προκειμένου να γράψει τον Βασιλιά Ληρ, τον Μακμπέθ, τον Ριχάρδο Γ΄, τον Ερρίκο Ε΄ και επτά άλλα έργα.

Οι ανεξάρτητοι ακαδημαϊκοί Ντένις ΜακΚάρθι και Τζουν Σλουέτερ του Κολλεγίου LaFayette χρησιμοποίησαν το λογισμικό WCopyfind για να συγκρίνουν τα κομμάτια από τα έργα του Σαίξπηρ με το αδημοσίευτο χειρόγραφο του Τζορτζ Νορθ με τίτλο «Μία σύντομη ομιλία για την επανάσταση και τους επαναστάτες», το οποίο γράφτηκε το 1576 και αποτύπωνε τους κινδύνους της επανάστασης ενάντια σε έναν βασιλιά.

Ο Νορθ ήταν ένας ήσσονος σημασίας άνθρωπος στην αυλή της Βασίλισσας Ελισάβετ της Α', ενώ είχε διατελέσει και πρέσβης.

«Μέχρι τώρα, κανείς ειδικός στον Σαίξπηρ δεν είχε καταφέρει να μελετήσει το χειρόγραφο και πιθανότατα ελάχιστοι το είχαν διαβάσει. Τώρα, όπως αποκαλύπτει η ανάλυσή μας, η «Ομιλία» είναι μία από τις πηγές οποιασδήποτε μορφής που τον ενέπνευσαν», αναφέρουν στο βιβλίο τους που αναμένεται να εκδοθεί την επόμενη εβδομάδα από τον εκδοτικό οίκο Ντ. Ες Μπρούερ και τη Βρετανική Βιβλιοθήκη

Πάντως, οι ίδιοι δεν θεωρούν ότι ο μεγάλος βάρδος έκανε λογοκλοπή, αλλά ότι απλώς εμπνεύστηκε.

Ο εναρκτήριος μονόλογο του «Δούκα του Γκλούτσεστερ» και ένα μέρος της «Ομιλίας» του Νορθ, για παράδειγμα,  σύμφωνα με τους ακαδημαϊκούς και το λογισμικό τους, έχουν μία «στενή παράθεση» οκτώ ίδιων λέξεων: γυαλί, αναλογία, χαρακτηριστικό, παραμορφωμένος, κόσμος, σκιά φύση.

Επίσης, ο Τρελός στον «Βασιλιά Ληρ» έχει εκπληκτική ομοιότητα με το πώς ο Νορθ περιγράφει τον Μέρλιν στο στο δικό του χειρόγραφο. Το απόσπασμα για τον Μέρλιν κάνει λόγο για έναν κόσμο που έχει γυρίσει ανάποδα και στον οποίο η αριστοκρατία μεταβαίνει σε ένα δυστοπικό σύμπαν. Η ίδια θεματολογία χρησιμοποιήθηκε από τον Σαίξπηρ για να δημιουργήσει τον χαρακτήρα του Τρελού.

Ο επίτιμος καθηγητής ανθρωπιστικών επιστημών του Πανεπιστημίου του Σικάγο και εκδότης των Απάντων του Σαίξπηρ χαρακτηρίζει την ανακάλυψη μια «πραγματική αποκάλυψη» για το πλήθος των διασυνδέσεων που έχει με τα έργα.

Tags
Back to top button