Παρακολουθώντας πολύ στενά την τουρκική εξωτερική επεκτατική-αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας τα τελευταία χρόνια στην ΝΑ Μεσόγειο , διαπιστώνουμε ότι αυτή έχει κάποια βασικά χαρακτηριστικά .
Αυτά είναι τα εξής:
Χαρακτηριστικά της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής στην ΝΑ Μεσόγειο
1.Δημιουργία οράματος
Ο Ερντογάν επικουρούμενος από Τούρκους απόστρατους Ναυάρχους, προς εξυπηρέτηση της θαλάσσιας έκδοσης του δόγματος του «ζωτικού χώρου», εφηύρε το παράνομο ιδεολόγημα της « Γαλάζιας Πατρίδας», αντιγράφοντας το «Μέγα το της θαλάσσης κράτος» που είναι το έμβλημα του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού!
Βλαντιμίρ Πούτιν: «Δείτε τι κάνει η Δύση με τον λαό της καταστρέφοντας τον θεσμό της οικογένειας και του πολιτισμού της»
Με βάση αυτό έκτοτε η Τουρκία επιχειρεί να ερμηνεύσει αυθαίρετα το Δίκαιο της θάλασσας στην ΝΑ Μεσόγειο, ότι τα νησιά τάχα δεν δικαιούνται ΑΟΖ, χαράσσοντας ΑΟΖ ακόμη και με κράτη που δεν γειτνιάζει .
Τα παραπάνω θα ήταν γραφικά , αν η Τουρκία δεν έδειχνε τον υπέρμετρο ζήλο που δείχνει, προκειμένου να τα στηρίξει στην πράξη.
Έτσι η Τουρκία υπέγραψε το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο οριοθέτησης της ΑΟΖ της με την Λιβύη, ενώ πραγματοποίησε γεωτρήσεις εντός της Κυπριακής ΑΟΖ και έρευνες με το Ορούτς Ρέις εντός περιοχών της μη οριοθετημένης Ελληνικής υφαλοκρηπίδας, κυρίως νοτίως Καστελορίζου για 83 ημέρες το 2020.
Κλείνουμε επισημαίνοντας ότι και στην περίπτωση της «Γαλάζιας Πατρίδας», οι Τούρκοι αυτοδεσμεύτηκαν στο εσωτερικό για την εξυπηρέτησή της ,όπως κάνουν πάντα, διδάσκοντάς την ακόμη και στα σχολεία, ώστε να μην μπορεί κάποιος μελλοντικά να την άρει.
2. Χρήση του «ενεργειακού στόλου» ως εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής
Η Τουρκία ως γνωστόν πρόσφατα απέκτησε 2 ακόμη πλοία βαθέων γεωτρήσεων, φθάνοντας συνολικά σε αριθμό αυτών τα 6, ενισχύοντας την ικανότητα εξόρυξης υδρογονανθράκων της Τουρκίας σε Μαύρη θάλασσα και ΝΑ Μεσόγειο και ανεβάζοντας τον αριθμό των πλοίων του «ενεργειακού στόλου της» στα 54 πλοία!
Οι Τούρκοι χρησιμοποιούν τον ενεργειακό τους στόλο ως εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής, προβαίνοντας σε συμφωνίες εξόρυξης και συνεκμετάλλευσης υδρογονανθράκων με αδύναμες οικονομικά χώρες της ΝΑ Μεσογείου, στις οποίες έχουν διεισδύσει νωρίτερα πολιτικο-στρατιωτικά ,όπως είναι η Λιβύη και εσχάτως η Συρία.
Αφού το πετύχουν αυτό η συνέχεια είναι η δημιουργία συμμαχίας με τις παραπάνω χώρες στην ΝΑ Μεσόγειο, με προεξέχουσα την Τουρκία, με βάση τα κοινά οικονομικά προκειμένου με την «συνδρομή» του τουρκικού πολεμικού ναυτικού να οριοθετηθούν στη βάση της «Γαλάζιας Πατρίδας» ΑΟΖ με αυτές.
3. «Ναυπηγική καταιγίδα»
Στην παρούσα χρονική περίοδο οι Τούρκοι ναυπηγούν συνολικά τριάντα ένα (31) πλοία , εκ των οποίων επτά (7) φρεγάτες κλάσης Istif σε τρία διαφορετικά ναυπηγεία, έξι (6) παράκτια περιπολικά σκάφη κλάσης Hisar, οκτώ (8) αποβατικά σκάφη για το πλοίο υποστήριξης αμφίβιων επιχειρήσεων TCG Anadolu, έξι (6) υποβρύχια εκ των οποίων 5 της κλάσης Reis και 1 της κλάσης Milden, το Milden-1, ενός (1) Εθνικού επιθετικού ταχύπλοου σκάφους, ενός(1) ναρκοθηρευτικού, ενός (1) αντιτορπιλικού TF-2000-1 της κλάσης TF-2000 σε ναυπηγείο της Κωνσταντινούπολης, ενώ ξεκίνησε την κατασκευή ενός (1) αεροπλανοφόρου, του πρώτου της με την επωνυμία Mugem.
4. Εμμονή λύσης του Κυπριακού στη βάση δύο ξεχωριστών κρατών
Η Τουρκία παραμένει και θα παραμείνει αταλάντευτη στο Κυπριακό, εμμένοντας στην λύση 2 κρατών στην Κύτπρο ως την μόνη αποδεκτή.
«Ωρολογιακή βόμβα» για το Νομοσχέδιο Δένδια - Στρατιωτικές ενώσεις Οχτώ Νομών προειδοποιούν για αναταράξεις
Άλλωστε τα κατεχόμενα αποτελούν για την Τουρκία ένα αβύθιστο αεροπλανοφόρο, το οποίο φορτωμένο με οπλικά συστήματα μοορεί να αποτελέσει την κύρια αεροναυτική βάση της στη ΝΑ Μεσόγειο, για επιβολή της "Γαλάζιας Πατρίδας".
Οι πέντε (5) κινήσεις που πρέπει να προβεί η Ελλάδα
Η Ελλάδα από την πλευρά της επιχειρεί μέσω συμμαχιών με Ισραήλ-Κύπρο-Αίγυπτο-Γαλλία , καθώς και με ένα σοβαρό εξοπλιστικό πρόγραμμα, με βάση τα RAFALE-F-16 VIPER –φρεγάτες BELHARA-Ισραηλινά αντιαεροπορικά συστήματα να περιορίσει τα τουρκικά σχέδια στην ΝΑ Μεσόγειο.
Παράλληλα η Ελλάδα εμβάθυνε την συνεργασία με τις ΗΠΑ, αφού κατέστη η χώρα εισόδου του Αμερικανικού LNG στην Ευρώπη, με αποτέλεσμα να αναβαθμίσει γεωπολιτικά το ρόλο της.
Ωστόσο άποψή μας είναι ότι θα πρέπει να κάνουμε πολύ περισσότερα όπως:
1.Ενοποίηση αεράμυνας με Κύπρο-Ισραήλ στην ΝΑ Μεσόγειο
Εύκολα υλοποιήσιμη στο άμεσο μέλλον, αφού η αεράμυνα Ελλάδας (Ασπίδα του Αχιλλέα)-Κύπρου θα υποστηρίζεται από Ισραηλινά αντιαεροπορικά συστήματα και συνεπώς υπάρχει συμβατότητα.
Οι φρεγάτες BELHARA και πολεμικά σκάφη του Ισραήλ σε συνεργασία με τις πολεμικές αεροπορίες και drones Ελλάδας-Ισραήλ, μπορούν να καλύψουν τυχόν κενά.
2.Δημιουργία κοινής Μόνιμης διακλαδικής δύναμης με έδρα την Κρήτη
Αυτή θα πρέπει να έχει Διοίκηση-Επιτελείο, στην οποία να υπάγονται αεροναυτικές και ειδικές δυνάμεις από Ελλάδα-Κύπρο-Ισραήλ.
3. Πώληση μεταχειρισμένων Ελληνικών μαχητικών αεροσκαφών και πολεμικών πλοίων στην Κύπρο
Αυτό μπορεί να υλοποιηθεί από την χώρα μας κατόπιν έγκρισης από ΗΠΑ-Γαλλία. Η Ελλάδα με τα χρήματα αυτά η χώρα μας μπορεί να προμηθευτεί νέα μαχητικά αεροσκάφη και πολεμικά πλοία.
Παράλληλα η Κύπρος θα αποκτήσει την δική της αεροναυτική δύναμη, η οποία για λόγους ασφαλείας λόγω των κατεχομένων, θα εδρεύει στην Κρήτη στα πλαίσια της Μόνιμης διακλαδικής δύναμης, που μνημονεύσαμε παραπάνω.
4. Ένταξη στη συμμαχία της Ινδίας
Αυτή ως εξέλιξη θα ήταν άκρως σημαντική, ως αντιστάθμισμα της συμμαχίας Τουρκίας-Πακιστάν.
Άλλωστε ο IMEC ξεκινάει από την Ινδία και μέσω ΗΑΕ-Σαουδικής Αραβίας-Ιορδανίας-Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδας, καταλήγει στην ΕΕ, ενώ είναι γνωστή η εχθρική στάση της Άγκυρας.
