Το παραδοσιακό παιγνίδι υπερτερεί έναντι του ψηφιακού, τουλάχιστον όσον αφορά τη σωστή ανάπτυξη των μικρών παιδιών. Γι’ αυτό, τώρα που πλησιάζει η περίοδος των γιορτών, οι γονείς έχουν κάθε λόγο να κάνουν και πιο παραδοσιακές επιλογές, αντί να αγοράσουν μόνο το τελευταίο φαντεζί ηλεκτρονικό «γκάτζετ» για το παιδάκι τους, σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής.

Οι Αμερικανοί παιδίατροι, σε σύστασή τους που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Pediatrics» της Ακαδημίας τους, επισημαίνουν ότι τα παλιά καλά παιγνίδια, όπως κούκλες, τρενάκια, αυτοκινητάκια, χνουδωτά ζωάκια, τουβλάκια, μπογιές, βιβλία, επιτραπέζια παιγνίδια (όπως η αθάνατη «Μονόπολη»), παζλ κ.α. δίνουν συνήθως στα μικρά παιδιά περισσότερη ελευθερία να χρησιμοποιήσουν τη φαντασία τους, να ενισχύσουν τη δημιουργικότητά τους, να εξασκήσουν τις ικανότητές τους στην επίλυση προβλημάτων και να μάθουν να αλληλεπιδρούν με τους άλλους γύρω τους.

Τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχει παρατηρηθεί διεθνώς μια σημαντική αλλαγή στις αντιλήψεις των γονιών για τα παιγνίδια των παιδιών τους, θεωρώντας αναγκαίο να τους δώσουν από πολύ νωρίς το «βάπτισμα» της σύγχρονης τεχνολογίας. Αυτό έχει ως συνέπεια να κερδίζουν συνεχώς έδαφος τα ηλεκτρονικά παιγνίδια και τα εικονικά, χωρίς δηλαδή φυσική υπόσταση, από βιντεοπαιγνίδια σε κινητές συσκευές έως ψηφιακά ζωάκια που λένε ιστορίες (αντί για τους ίδιους τους γονείς…)

Παρόλο που συχνά αυτά τα παιγνίδια διαφημίζονται ως εκπαιδευτικά και πολλοί γονείς το βλέπουν έτσι, όπως ανέφερε ο αναπληρωτής καθηγητής παιδιατρικής ‘Αλαν Μέντελσον του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, στην πραγματικότητα «αυτό που τα παιδιά χρειάζονται είναι περισσότερο ποιοτικό χρόνο και αλληλεπίδραση με τους γονείς τους μέσα από τα παιγνίδια». Εν ολίγοις, μια ψηφιακή αρκούδα που λέει ιστορίες, δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη μαμά ή τον μπαμπά.

«Αυτό δεν σημαίνει ότι ο χρόνος μπροστά σε μια οθόνη, εφόσον γίνεται με μέτρο, είναι επιβλαβής. Όμως δεν πρέπει να αντικαθιστά τις αλληλεπιδράσεις των γονιών με τα παιδιά» όπως είπε ο Μέντελσον.

Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής συμβουλεύει να μη γίνεται καμία χρήση οθόνης (άρα και κανένα σχετικό παιγνίδι) για μωρά και παιδάκια έως 18 μηνών, πολύ περιορισμένη χρήση για τις ηλικίες 18 έως 24 μηνών και χρήση όχι πάνω από μία ώρα τη μέρα για παιδιά δύο έως πέντε ετών (η μία ώρα αφορά το συνολικό χρόνο θέασης μπροστά σε τηλεόραση, τάμπλετ, κινητό τηλέφωνο, λάπτοπ κ.α.).

Σύμφωνα με τον ελληνικής καταγωγής δρα Δημήτρρη Χρηστάκη, διευθυντή του Κέντρου για την Υγεία, Συμπεριφορά και Ανάπτυξη του Παιδιού στο Ινστιτούτο Ερευνών για τα Παιδιά στο Σιάτλ, οι επιστήμονες δεν είναι ακόμη βέβαιοι (ούτε ομοφωνούν) για τις καλές ή κακές επιπτώσεις των ηλεκτρονικών συσκευών, εφαρμογών και παιγνιδιών στην ανάπτυξη των παιδιών.

Όπως δήλωσε, «το πρόβλημα με όλες αυτές τις συσκευές, είναι ότι έχουν σχεδιασθεί για να απαιτούν την προσοχή του χρήστη. Είναι δύσκολο να μοιραστείς κάτι, όταν τις χρησιμοποιείς», ενώ επιπλέον συχνά είναι πολύπλοκες για ένα παιδάκι.

«Το απλό είναι καλύτερο» τόνισε ο κ. Χρηστάκης και πρόσθεσε ότι, όπως έχουν δείξει μελέτες, ακόμη και τα παραδοσιακά τουβλάκια επιτρέπουν στα μικρά παιδιά να αναπτύσσουν καλύτερα τις γλωσσικές ικανότητές τους. Βέβαια, διευκρίνισε, στην πραγματικότητα το όφελος δεν προέρχεται από τα ίδια τα τουβλάκια, αλλά από την αλληλεπίδραση με τα άλλα παιδιά και με τους γονείς στην ώρα του παιγνιδιού.

Επίσης αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο το παιδάκι, αλλά και οι γονείς του πρέπει να αφήσουν στην άκρη τις ηλεκτρονικές συσκευές τους. Δύσκολα πράγματα…