Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2020 βρίσκονται σε εξέλιξη στο Τόκιο με ένα χρόνο καθυστέρηση. Η Ιαπωνία έχει κατά μέσο όρο 3.000 περιστατικά κορονοϊού την ημέρα αυτή την εβδομάδα, ενώ μόνο το 22% του πληθυσμού έχει εμβολιαστεί πλήρως.

Τα αγωνίσματα πρόκειται τώρα να πραγματοποιηθούν πίσω από κλειστές πόρτες κάτι που είναι ένα σοβαρό πλήγμα τόσο για το κοινό όσο και για τους διοργανωτές μετά από ένα τεράστιο έργο και επενδύσεις.

Η υπέρβαση κόστους έχει γίνει ο κανόνας για τις πόλεις υποδοχής και εκτιμάται ότι η αναβολή των αγώνων για ένα χρόνο κόστισε στην Ιαπωνία 2,8 δισεκατομμύρια δολάρια, τα δύο τρίτα των οποίων καταβλήθηκαν με δημόσια χρηματοδότηση. Έτσι έφτασε στην κορυφή ενός έργου που έχει ήδη υπερβολικά υψηλό κόστος. Όταν στην Ιαπωνική πρωτεύουσα απονεμήθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες το 2013, η επιτροπή προσφοράς προέβλεψε τελικό λογαριασμό 7,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων και αυτό αναθεωρήθηκε προς τα πάνω σε 12,6 δισεκατομμύρια δολάρια τον Δεκέμβριο του 2019 πριν από την αναβολή. Η Εθνική Επιτροπή Ελέγχου της Ιαπωνίας ανέφερε αργότερα ότι το τελικό κόστος θα ήταν πολύ υψηλότερο κοντά στα 22 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι οικονομικές εφημερίδες Nikkei και Asahi ισχυρίζονται ότι το τελικό κόστος για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων θα ανέρχεται πραγματικά σε ένα επιβλητικό 28 δισεκατομμύρια δολάρια.

Όπως αναφέρει η Statista, το Τόκιο είναι το τελευταίο από μια σειρά πόλεων υποδοχής που θα πάρει ένα σκληρό οικονομικό μάθημα.

Ανάμεσα σε αυτές τις πόλεις και μάλιστα μέσα στην πρώτη δεκάδα των “πληγωμένων” είναι και η Αθήνα για την δαπανηρή διοργάνωση του 2004!

Μερικοί έχουν κάνει λάθη στο παρελθόν και το Αμβούργο είναι ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα που απέρριψε την προσφορά διοργάνωσης των Ολυμπιακών το 2015 για λόγους κόστους σε δημόσιο δημοψήφισμα. Άλλες πόλεις έχουν μάθει ότι οι οικονομικές συνέπειες μπορούν να είναι τρομερές μόνο μετά τη διοργάνωση των παιχνιδιών.

Η έρευνα που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης το 2016 και τον ιστότοπο Play The Game δείχνει πώς το κόστος αυξήθηκε στις περισσότερες πόλεις με τα χρόνια. Αξιοσημείωτα παραδείγματα περιλαμβάνουν το Μόντρεαλ το 1976 με υπερπροσφορά 720% και η Βαρκελώνη το 1992, η οποία παρουσίασε υπέρβαση κόστους στο 266%

Το 2016 οι Ολυμπιακού κόστισαν στο Ρίο κόστισε περί τα 14 δισεκατομμύρια δολάρια, που αντιστοιχούσαν σε υπέρβαση κόστους 352%, ενώ οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου το 2012 είδαν τον τελικό λογαριασμό του στο ποσό των 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων δηλαδή με υπερπροσφορά 76%. Το κόστος της οικονομικής “χιονοστιβάδας” είναι επίσης χαρακτηριστικό και των χειμερινών Ολυμπιακών όπου υπήρξαν αρκετές οικονομικές καταστροφές όπως το Σότσι. Οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 2014 στη Ρωσική Πόλη κόστισαν 21,89 δισεκατομμύρια δολάρια, με εκτίναξη 289% από την αρχική πρόβλεψη.

Δυστυχώς, η διαρκής κληρονομιά της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα πλήθος εγκαταλελειμμένων και κατάφυτων χώρων σε πολλές πρώην πόλεις υποδοχής. Αυτό παραμένει μέχρι σήμερα σε παλαιότερους χώρους όπως το Σεράγεβο, η Αθήνα, το Πεκίνο και το Ρίο, λέει η Statista, με θρυμματισμένα στάδια και ξεχασμένα Ολυμπιακά χωριά που δεν χρησιμεύουν ως υπερήφανα μνημεία για το αθλητικό επίτευγμα, αλλά ως θολά σύμβολα καταστροφικών οικονομικών κακοδιαχείρισης.