Οι Υπουργοί της ΝΔ, μετά το 2019, έβαλαν τους ίδιους λύκους του ΣΥΡΙΖΑ, που είχαν επιτεθεί και κατέτρωγαν το ορθόδοξο ΜτΘ για να το φυλάξουν και να το στηρίξουν!!! Και εκείνοι, φυσικά, αλωνίζουν, έκτοτε, στον χώρο της Εκπαίδευσης, φθείροντας, σταδιακά, το ορθόδοξο (ΜτΘ), με ΦΕΚ που ετοιμάζουν με τους πρόθυμους διοικητικούς, και υπογράφουν οι επίσης πρόθυμοι Υπουργοί της ΝΔ. Συνέβη και αυτό, αφήνοντας με ανοιχτό το στόμα όσων δεν το ανέμεναν!

Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Παιδαγωγικής ΑΠΘ

Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων

Πιο συγκεκριμένα, το 2019, έτος που ανακοινώθηκαν οι δύο τελευταίες Αποφάσεις του ΣτΕ, οι οποίες επανέφεραν το ΜτΘ στον πρότερο ορθόδοξο σκοπό και χαρακτήρα του, η τότε Υπουργός Παιδείας, αντί να απεμπολήσει τα ακυρωμένα από το ΣτΕ Νέα Πολυθρησκειακά Προγράμματα Φίλη-Γαβρόγλου του 2016 και 2017 και τους Φακέλους του Μαθητή και να θέσει σε ισχύ τα προηγούμενα Προγράμματα και Βιβλία του 2003-2006, εκείνη αποφάσισε να νεκραναστήσει τα Βιβλία του ΣΥΡΙΖΑ, δίνοντας εντολές για δήθεν βελτιώσεις, σε ποιους; Στους ίδιους τους δημιουργούς τους, τους Θεολόγους, που τα είχαν συγγράψει επί ΣΥΡΙΖΑ και, έτσι, τα ξέπλυνε η ΝΔ και σε 2 μήνες τα ξαναέβαλε σε ισχύ!!!

Υπόψη ότι τόσο η πρόταση της Συνόδου της Ιεραρχίας (Μάρτιος 2016) όσο και οι εμπεριστατωμένες προτάσεις της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ) και όλων των ορθοδόξων Χριστιανών, απαιτούσαν την επαναφορά των προηγούμενων Προγραμμάτων και των Βιβλίων 2003-2006, με τις απαιτούμενες, βέβαια, βελτιώσεις.

Τότε, η Υπουργός (Δεκέμβριος του 2019) συγκρότησε την ως άνω Επιτροπή, για την πλήρη, όπως σημειώνεται στην απόφασή της, συμμόρφωση των ακυρωθέντων ΠΣ με τις αποφάσεις του ΣτΕ, ορίζοντας, ως μέλη της, πρόσωπα που στην πλειοψηφία τους είχαν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, εμπλακεί στη συγγραφή ή την εφαρμογή των ακυρωμένων από το ΣτΕ Προγραμμάτων!!!

Έργο της Επιτροπής, σύμφωνα με την απόφαση συγκρότησής της, ήταν: «η Εισήγηση για την βέλτιστη δυνατή μεταβατική λύση του ζητήματος, με στόχο την πλήρη συμμόρφωση των Προγραμμάτων Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών με τις αποφάσεις του Σ.τ.Ε., για το χρονικό διάστημα που θα απαιτηθεί μέχρι τη συγγραφή και εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών και του αντιστοίχου διδακτικού υλικού για το Μάθημα των Θρησκευτικών». Έτσι, τα Προγράμματα και τα Βιβλία Θρησκευτικών Φίλη - Γαβρόγλου ζουν και βασιλεύουν, με ελαφρές βελτιώσεις, από το 2016 έως σήμερα.

Τα Προγράμματα αυτά και τα Βιβλία των Θρησκευτικών, ενώ η κ. Υπουργός είχε αποφασίσει πως θα έχουν ως «στόχο την πλήρη συμμόρφωσή τους με τις αποφάσεις του ΣτΕ», στην πραγματικότητα, μεθόδευαν, εν κρυπτώ, τη διατήρηση της δομής, της φιλοσοφίας, του χαρακτήρα, του περιεχομένου και του γενικού προσανατολισμού των ακυρωμένων από το ΣτΕ Προγραμμάτων Φίλη – Γαβρόγλου.

Ουσιαστικά, τα Μεταβατικά Προγράμματα του 2020 εφαρμόζουν και προωθούν, με άλλο τρόπο, τις ίδιες ριζοσπαστικές αλλαγές των ακυρωμένων από το ΣτΕ Προγραμμάτων του ΣΥΡΙΖΑ και όχι τις Συνταγματικές Αποφάσεις και τα εκκλησιαστικά αιτήματα, που ορίζουν σαφώς ότι η σχολική διδασκαλία των Θρησκευτικών είναι η ίδια με τη διδασκαλία της ορθόδοξης Εκκλησίας.

Ο στόχος ήταν κοινός, άλλαζε μόνον η διαδικασία και η μεθόδευση. Το Υπουργείο, δηλαδή, συνέχισε και συνεχίζει την οργάνωση και την εφαρμογή Προγραμμάτων και Βιβλίων διδασκαλίας, που κατευθύνουν τους/τις μαθητές/τριες μακράν της Εκκλησίας.

Η ανατροπή των Αποφάσεων του ΣτΕ φαίνεται από την εισήγηση της συγκεκριμένης Επιτροπής, όπου γίνεται λόγος για «την ανάγκη μιας πολυφωνικής προσέγγισης του Μαθήματος των Θρησκευτικών, για το άνοιγμά του προς όλους τους μαθητές του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, για ένα μάθημα, «που υπηρετεί τον κεντρικό στόχο του εκπαιδευτικού μας συστήματος, δηλαδή, να διαμορφώνει πολίτες με δημοκρατική συνείδηση και αξίες που γνωρίζουν ότι ζουν σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία!!!».

Το αποτέλεσμα είναι εμφανές τόσο στα Μεταβατικά Προγράμματα και τα Βιβλία, που διδάσκονται στα σχολεία, από το 2020 έως σήμερα, όσο και σε εκείνα που ετοιμάζονται για να ισχύσουν από το 2027, καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι σε μεγάλο βαθμό ουδέτερα, πληροφοριακά και αποστασιοποιημένα από την Εκκλησία, προωθώντας, έτσι, την απομάκρυνση των μαθητών από τον Θεό και την πίστη και τον στόχο της διδασκαλίας του Μαθήματος από τον χριστοκεντρικό στόχο της διδασκαλίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Το ύφος, η διδακτική μεθοδολογία και τα μέσα που χρησιμοποιούνται στη διδασκαλία έχουν έτσι μεθοδευτεί από τους πρόθυμους θεολόγους, ώστε να συμβάλουν στην εκκοσμίκευση και όχι στην ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης των μαθητών.

Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος σχεδιάζεται να τονίζεται όχι το «τι», δηλαδή το περιεχόμενο της διδασκαλίας αλλά το «πώς», δηλαδή η μέθοδος και τα μέσα διδασκαλίας.

Μεθοδεύτηκε, συνεπώς, να μη γίνεται η διδασκαλία του ορθόδοξου Μαθήματος με βιωματικό τρόπο, αλλά με πληροφοριακό. Έτσι, συνεχίζεται να επιδιώκεται και στα Μεταβατικά Προγράμματα και Βιβλία, αυτό που σχεδιαζόταν και στα πολυθρησκειακά Προγράμματα, δηλαδή η αποστασιοποίηση από το βιωματικό στοιχείο της Εκκλησίας και η προώθηση του Μαθήματος για να μεταταλλαχθεί σε μια ιστορική, πληροφοριακή και ουδέτερη ξενάγηση στα θέματα της ζωής της Εκκλησίας.

Με άλλα λόγια, σχεδιάστηκε και πραγματοποιείται μια αποξένωση των μαθητών, από τη ζωντανή σχέση τους με τον Θεό, την πίστη και την ζωή της Εκκλησία τους, παραβιάζοντας, αφενός, το Σύνταγμα και τις Αποφάσεις του ΣτΕ, που ορίζει την ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης των μαθητών, αφετέρου, τον εκπαιδευτικό νόμο, που ορίζει ότι το σχολείο βοηθά τα παιδιά να έχουν πίστη στα γνήσια στοιχεία της ορθόδοξης παράδοσης.

Ωστόσο, μόνιμη και διαρκής συνταγή και σύσταση των πλείστων Συμβούλων των Θεολόγων είναι: Το ΜτΘ δεν είναι κατήχηση! Είναι για όλους τους μαθητές! Τι σημαίνει αυτό; Ότι αρνούνται την βασική Απόφαση του ΣτΕ ότι απευθύνεται μόνον στους ορθόδοξους μαθητές. Η δική τους συνταγή είναι εκείνη της ξενόφερτης και καταδικασμένης από την Εκκλησία της Ελλάδος, Arigatou, που ορίζει ότι δεν πρέπει οι μαθητές/τριες να σχετίζονται βιωματικά με τον Θεό, την πίστη και την εκκλησιαστική ζωή και ότι το ΜτΘ προσφέρει γνώσεις και πληροφορίες, αλλά όχι βιώματα και εμπειρίες για την Εκκλησία.

Το ΣτΕ, όμως, ορίζει ότι το ορθόδοξο ΜτΘ είναι μόνον για τους ορθόδοξους μαθητές και όχι για όλους! Από αυτή την αλλοιωμένη ερμηνεία των Αποφάσεων του ΣτΕ, συνεχίζεται το αφήγημα ότι στο ΜτΘ, αφού απευθύνεται σε όλους τους μαθητές, ορθοδόξους και μη, δεν θα διδάσκεται «κατηχητικά» (δηλαδή εκκλησιαστικά), αλλά ιστορικά, πληροφοριακά ορθολογικά, ως μια ξενάγηση σε Μουσείο ή αρχαιολογικό χώρο. Έτσι, η σχέση με την Εκκλησία καλλιεργείται αλλοιωμένη, από βιωματική και ζωντανή, σε μια σχέση στεγνή, ορθολογική, ιστορική και μουσειακή! Τι κι αν το ΣτΕ αποφάσισε ότι θα διδάσκεται βιωματικά, ακριβώς, σύμφωνα με τη διδασκαλία της πίστεως στην οποία πιστεύουν οι ορθόδοξοι μαθητές, όπως ακριβώς διδάσκονται στην Ελλάδα το ΜτΘ, οι μη Ορθόδοξοι Μαθητές στα μη ορθόδοξα σχολεία (Ρωμαιοκαθολικά, Προτεσταντικά, Εβραϊκά και Ισλαμικά). Δυστυχώς και εδώ η αντορθόδοξη προπαγάνδα των ορθόδοξων «θεολόγων» κατάφερε να επιβάλει τη θεωρία περί κατηχητικής διδασκαλίας, την οποία επιμελώς διέδιδε στους λεγόμενους «προοδευτικούς» κύκλους.

Οι νέοι/ες της Ελλάδος, οδηγούνται, μεθοδικά, μακράν του Θεού, της Εκκλησίας και της πίστεως, καθώς η βιωματική διδασκαλία (από το ρήμα βιώνω=ζω) θεωρείται από τα επιλεχθένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, ως μία ανεπιθύμητη «κατήχηση»!!!

Η πίστη και η συμμετοχή στη ζωή της Εκκλησίας εμφανίζεται ως κατήχηση η δε κατήχηση, παρερμηνεύεται, εσκεμμένα και μη επιστημονικά, με βάση το ιδεοληπτικό πρόσημο και όχι, όπως την ζει και την ερμηνεύει, διαχρονικά, η Εκκλησία. Μακράν της Εκκλησίας, ωστόσο, οι μαθητές εθίζονται να ζουν χωρίς Θεό και να αποδέχονται ως τρόπο ζωής τους, τον αθεϊστικό, μη πνευματικό και αντίχριστο τρόπο ζωής. Ουσιαστικά, δηλαδή, πρόκειται για μια μεθόδευση αποξένωσης και απομάκρυνσής τους από την πίστη τους προς τον Χριστό και την Εκκλησία Του. Προς ποία κατεύθυνση; Προς το Άγνωστο!