Ο γνωστός ηθοποιός Σπύρος Σαραφιανός κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής του συνέντευξης, αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων στα δύσκολα παιδικά χρόνια που βίωσε.
Πιο συγκεκριμένα, ο Σπύρος Σαραφιανός εξομολογήθηκε πως «δεν θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό. Η ζωή μου ήταν περίεργη, θα έλεγα, ξεκίνησε πάρα πολύ καλά και γρήγορα χάλασε. Μόλις τελείωσα την πρώτη δημοτικού, οι γονείς μου χώρισαν και στη δευτέρα δημοτικού μπαίνουμε μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό μου οικότροφοι στο σχολείο για έναν χρόνο».
«Ξαφνικά βρεθήκαμε σε ένα περιβάλλον πολύ ξένο. Αν ερχόταν κανείς αν μας πάρει το Σαββατοκύριακο, για μια βόλτα με τον μπαμπά ή την μητέρα μου αν ερχόταν. Ο πατέρας μου είχε μια από τις πρώτες βιοτεχνίες πλεκτών στη Θεσσαλονίκη. Καταστρέφεται οικονομικά και ζούμε μετά το οικοτροφίο μαζί του. Εκείνος έκανε την εξής κίνηση για την οποία και τον ευγνωμονώ. Πούλησε το ρετιρέ που μέναμε μέχρι τότε και με αυτά τα χρήματα μας εξασφάλισε όλο το δημοτικό στο καλύτερο ιδιωτικό σχολείο της πόλης. Μέναμε στο υπόγειο μιας φάρμας αγκαλιά και οι τρεις σε ένα κρεβάτι».
«Από ένα σημείο και μετά έχασα την μάνα μου, δεν την έβλεπα χωρίς να ξέρω τι διαφορές είχαν. Ήταν από τα πράγματα που δεν ρώτησα και δεν ήθελα να μάθω ποτέ. Δεν ήθελα να τους φέρω σε δύσκολη θέση» συμπλήρωσε με ειλικρίνεια ο γνωστός ηθοποιός.
«Ο πατέρας μου ξαναπαντρεύτηκε και τότε περάσαμε πολύ άσχημα. Η μητέρα της συζύγου του ήταν η «πέτρα του σκανδάλου», η οποία δεν μας ήθελε καθόλου. Στη γυναίκα του πατέρα μου άρεσε πάρα πολύ η μερέντα. Μια μέρα σαν παιδάκι βγαίνω από το δωμάτιο και βλέπω στο ψυγείο την μερέντα, τι πιο φυσικό να πάρω ένα κουτάλι και να φάω δυο κουταλιές. Γυρνώντας όμως είδε ότι αυτές έλειπαν και αφού έγινε ένας καβγάς στο σπίτι, από τότε ήταν κλειδωμένη και η κουζίνα όπως και το σαλόνι. Οπότε εγώ μέσα στο σπίτι είχα ελεύθερα την τουαλέτα και το δωμάτιο μου, νερό έπινα από την τουαλέτα».
