Μόλις μία ώρα και 20 λεπτά μακριά από την Αθήνα βρίσκεται μια παραλία λίγο πιο ξεχωριστή από τις άλλες.
Μπορεί κοντά στην Αθήνα να υπάρχουν «κρυμμένες» παραλίες που μας κάνουν να αισθανόμαστε πως βρισκόμαστε σε νησί, μακριά από τα προβλήματα, ωστόσο, η συγκεκριμένη παραλία έχει κάτι το ξεχωριστό. Βρίσκεται μέσα σε αρχαιολογικό χώρο!
Παραλία μια ανάσα μακριά αρχαιολογικό χώρο
Στη χερσόνησο της Περαχώρας, στα βόρεια του Κορινθιακού κόλπου, στο δυτικό άκρο της οροσειράς των Γερανείων, βρίσκεται το Ηραίο Περαχώρας. Εκεί, μπροστά από τον αρχαιολογικό χώρο υπάρχει ένας κολπίσκος ό,τι πρέπει για μπάνιο. Η παραλία είναι μικρή με μικρό χαλικάκι και λίγη σκιά. Τα γαλαζοπράσινα νερά κερδίζουν με την πρώτη ματιά των ταξιδιώτη, ο οποίος μπορεί να κολυμπά και να μαγεύεται από τη θέα στον αρχαιολογικό χώρο. Στην άκρη του βράχου υπάρχει το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη, που αξίζει μια επίσκεψη.
Το μπάνιο μπορεί να συνδυαστεί με επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο, τον φάρο από τον οποίο η θέα «κόβει» την ανάσα, αλλά και με βόλτα στη Λίμνη Ηραιού Βουλιαγμένης. Ο τόπος ονομαζόταν Ηραίο από την αρχαιότητα λόγω του ιερού αφιερωμένου στην Ηρα που βρίσκεται στο ακρωτήριο. Ανάμεσα στο Ηραίο και τη Περαχώρα, βρίσκεται η λίμνη Βουλιαγμένη, η οποία στην αρχαιότητα ονομαζόταν Εσχατιώτης.
Η ίδρυση του λατρευτικού χώρου υπολογίζεται κατά την Γεωμετρική Περίοδο (τέλη του 9ου αι. π.Κ.Χ. ή και νωρίτερα). Οι ερευνητές προτείνουν ότι η περιοχή της Περαχώρας άνηκε στα Μέγαρα μέχρι τις αρχές του 8ου αι. π.Κ.Χ., και άρα η ίδρυση του πρώτου ιερού της Ήρας είναι υπό την μέριμνα των Μεγάρων, οι οποίοι πιθανόν να επηρεάστηκαν από τους Αργείους.
Οι Μεγαρείς, όπως και οι Αργείοι, δεν ήταν φιλικά προσκείμενοι προς την Κόρινθο. Η περιοχή της Περαχώρας θα περάσει στον έλεγχο της Κορίνθου κατά τον 8ο αι. π.Κ.Χ. Κατά την αρχαϊκή περίοδο (γύρω στον 6ο αι. π.Κ.Χ.), εκτός από τα λατρευτικά κτίρια θα κατασκευαστούν και άλλοι χώροι, όπως η «δυτική αυλή». Κατά την κλασσική και ελληνιστική περίοδο, το ακρωτήριο του Ηραίου έχει λατρευτικό χαρακτήρα, ενώ η εικόνα θα αλλάζει ριζικά κατά την ρωμαϊκή περίοδο.
Ο χώρος εγκαταλείπεται πιθανότατα μετά την καταστροφή της Κορίνθου το 146 π.Κ.Χ. και στον χώρο της «δυτικής αυλής» κατασκευάζεται ρωμαϊκή αγροικία. Μεταγενέστερα, στον χώρο κτίστηκε ο χριστιανικός ναός του Αγίου Ιωάννη, ο οποίος θα μετακινηθεί στην τωρινή του θέση ανατολικά του μικρού κόλπου, κατά την περίοδο των ανασκαφικών εργασιών του Payne.
