Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια χρόνια φλεγμονώδης πάθηση, κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού προσβάλλει τον ιστό των αρθρώσεων, ενώ μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στην καρδιά, τους πνεύμονες και τους νεφρούς.
Στο πλαίσιο έρευνας, ο Δρ Γιονγκ Μπεόμ Παρκ και οι συνεργάτες του από την ιατρική σχολή του Yonsei University στη Σεούλ, εξέτασαν 37 γυναίκες και 5 άνδρες, ηλικίας από 22 έως 69 ετών, που έπασχαν από ρευματοειδή αρθρίτιδα και δεν είχαν ακολουθήσει καμία θεραπεία.
Οι πάσχοντες από τη νόσο είχαν χαμηλά επίπεδα καλής χοληστερόλης (HDL) και υψηλά επίπεδα κακής χοληστερόλης (LDL), συνδυασμός που αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης καρδιαγγειακών νοσημάτων.
Οι επιστήμονες διερεύνησαν την πιθανότητα η θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας να επιδρά στο λιπιδαιμικό προφίλ των ασθενών. Έτσι, τους χορήγησαν επί ένα χρόνο αγωγή με αντιρευματικά αλλά όχι αντιλιπιδαιμικά φάρμακα.
Μετά το πέρας της έρευνας, οι ειδικοί παρατήρησαν ότι το 64% των ασθενών αντέδρασε θετικά στη θεραπεία κατά της αρθρίτιδας. Παράλληλα, διαπιστώθηκαν πτώση των επιπέδων της LDL και άνοδος των επιπέδων της HDL. Η άνοδος αυτή μάλιστα ήταν μεγαλύτερη σε όσους ασθενείς ανταποκρίθηκαν καλύτερα στη θεραπεία.
Η παρατήρηση αυτή οδήγησε στο συμπέρασμα ότι η αποτελεσματική θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας μπορεί να μειώσει και τα επίπεδα της χοληστερόλης και κατά συνέπεια και τις πιθανότητες εκδήλωσης καρδιαγγειακών νοσημάτων και η χρήση των αντιλιπιδαιμικών φαρμάκων δεν είναι απαραίτητη στους συγκεκριμένους ασθενείς.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο American Journal of Medicine.
