Συνέντευξη παραχώρησε ο Γιώργος Κωνσταντίνου το μεσημέρι της Παρασκευής (24/12) και αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στις καταγγελίες στον καλλιτεχνικό χώρο, στον Δημήτρη Λιγνάδη αλλά και στο πάθος που είχε για τον τζόγο.
«Η έγχρωμη εκδοχή της ταινίας “Η δε γυνή να φοβάται τον άνδρα” μου άρεσε, το χρώμα τραβάει πιο πολύ τους νέους. Η σκηνή με το προφιτερόλ ήταν αυτοσχεδιασμός, μου ήρθε εκείνη την ώρα να το κάνω και έγινε χαμός. Όλοι οι άνθρωποι που συνεργάστηκα ήταν σημαντικοί για εμένα. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήταν ένα χαρισματικό πλάσμα», ανέφερε αρχικά ο Γιώργος Κωνσταντίνου.
«Έχω κατάλοιπα από συγγενείς μου που χτυπούσαν πάρα πολύ άσχημα τις γυναίκες»
Ο Γιώργος Κωνσταντίνου είπε στη συνέχεια πως: «Πάντα ήμουν εναντίον της βίας, έχω όμως πολλά κατάλοιπα από συγγενείς μου που χτυπούσαν πάρα πολύ άσχημα τις γυναίκες. Δεν ήξερα όλα αυτά που έγιναν με τις καταγγελίες, όταν έμαθα λεπτομέρειες για αυτά που έκαναν κάποιοι συνάδελφοι κατέρρευσα».
Η απορία για το κουράγιο του Δημήτρη Λιγνάδη
«Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί άνθρωποι με φοβερή δύναμη και λάμψη, επέλεξαν αυτό το δρόμο. Απορώ με το κουράγιο του Δημήτρη Λιγνάδη να ανεβάσει παράσταση στη φυλακή, εγώ θα είχα μείνει στην τρύπα μου και θα είχα κρυφτεί» είπε ο Γιώργος Κωνσταντίνου στην συνέχεια, ενώ αναφερόμενος στο πάθος που είχε με τον τζόγο είπε πως: «Είχα πάθος με τον τζόγο, είναι μια κακή συνήθεια που δημιουργεί μια εξάρτηση, είναι ένα πράγμα τόσο καταστροφικό».