Πολύ πριν από τη βιομηχανική επανάσταση και τη θέσπιση εργατικών σωματείων, η πρώτη καταγεγραμμένη απεργία στην ιστορία έγινε στην αρχαία Αίγυπτο τον 12ο αιώνα π.Χ.
Ο αιγυπτιακός πολιτισμός έχει συνδεθεί άρρηκτα με την ύπαρξη των σκλάβων, με δεδομένη τη συμμετοχή τους στην ανέγερση των εντυπωσιακών πυραμίδων. Ωστόσο, οι σκλάβοι δεν αποτελούσαν το μοναδικό εργατικό δυναμικό. Υπήρχαν χτίστες, τεχνίτες και οικοδόμοι, οι οποίοι διέθεταν «επαγγελματικά δικαιώματα» και προέβαλαν απαιτήσεις.
Κατά το 29ο έτος της αυτοκρατορίας του Ραμσή Γ’, ένας μεγάλος αριθμός εργατών δούλευε στη νεκρόπολη της «Κοιλάδας των Βασιλιάδων». Ήταν το μέρος όπου βρίσκονταν ενταφιασμένοι οι Φαραώ και όπου επρόκειτο να ταφεί και ο Ραμσής Γ’ όταν θα πέθαινε.
Η πληρωμή των εργατών γινόταν σε είδος και συγκεκριμένα σε σιτάρι. Ωστόσο, περί το 1170 π.Χ. υπήρξε μία περίοδος που οι αμοιβές διαρκώς καθυστερούσαν. Παρά τα συνεχή παράπονα, η κατάσταση δεν έμοιαζε να βελτιώνεται. Κάποια στιγμή, οι πληρωμές είχαν αργήσει είκοσι ολόκληρες μέρες. Μην έχοντας άλλη υπομονή, οι εργάτες πήραν μία ανατρεπτική απόφαση. Θα έκαναν απεργία.
«Πεινάμε!»
Έτσι, όλοι μαζί συμφώνησαν να σταματήσουν να δουλεύουν και διαδήλωσαν μπροστά στους επιβλέποντες, φωνάζοντας «Πεινάμε!». Οι αρχηγοί του χωριού προσπάθησαν να τους λογικεύσουν, όμως εκείνοι ήταν αμετάπειστοι.
Αντίθετα με ότι θα μπορούσε να συμβεί σε μια περίοδο κατά την οποία οι ποινές ήταν εξαιρετικά αυστηρές, οι γέροντες δεν εξοργίστηκαν. Άκουσαν με προσοχή τα αιτήματα των εργατών και έσπευσαν να τα εκπληρώσουν. Μάλιστα, ο Ραμσής Γ’ αποφάσισε να αυξήσει τους μισθούς τους.
Μετά το γεγονός αυτό, οι απεργίες έγιναν συχνό μέσο διαμαρτυρίας στα χρόνια του Ραμσή Γ’ και οι εργασιακές συνθήκες βελτιώθηκαν έως τον θάνατό του.
Το περιστατικό έχει καταγραφεί σε πάπυρο από αιγύπτιο γραφέα της εποχής. Ήρθε στο φως ύστερα από αρχαιολογικές ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στο Ντέιρ ελ Μεντίνα, περιοχή στην οποία βρισκόταν το χωριό όπου κατοικούσαν οι εργάτες.
Πρόκειται για την πρώτη καταγεγραμμένη εργατική απεργία στην ιστορία
