
Στο νοσοκομείο της Πάρμας γεννήθηκε ένα μωρό με σοβαρή δυσπλασία. Ο τοκετός του αγοριού, που είναι πλέον 10 ετών, έγινε υπό την επίβλεψη ενός ιδιώτη γυναικολόγου, ο οποίος είχε εμπλακεί και σε έναν ακόμη προβληματικό τοκετό.
Τα γεγονότα χρονολογούνται από τη νύχτα των Χριστουγέννων του 2015, όταν ο μικρός Μπράιαν γεννήθηκε χωρίς πόδια από το γόνατο και κάτω, παρά τις διαβεβαιώσεις των γιατρών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ότι όλα είναι φυσιολογικά.
Η μήνυση των γονέων
Το δικαστήριο της Πάρμας δεν αμφέβαλε για την υπόθεση. Επικύρωσε τα επιχειρήματα των δικηγόρων της οικογένειας, ορίζοντας ότι ο γυναικολόγος πρέπει να καταβάλει αποζημίωση περίπου 350.000 ευρώ, συμπεριλαμβανομένων των δικαστικών εξόδων συν τόκους.
Στη νομική διαμάχη, προέκυψε ότι σχεδόν όλοι οι υπέρηχοι ερμηνεύτηκαν λανθασμένα από τους γιατρούς, οι οποίοι θα έπρεπε να είχαν εντοπίσει μια τόσο σοβαρή δυσπλασία. Ωστόσο, αυτό δεν συνέβη και, ως εκ τούτου, η γυναίκα «στερήθηκε το δικαίωμά της να αποφασίσει εάν θα κάνει έκτρωση ή όχι και και οι δύο γονείς υπέστησαν ηθική βλάβη λόγω του σοκ του τοκετού και της αδυναμίας να προετοιμαστούν συναισθηματικά και ψυχολογικά για ένα τέτοιο γεγονός».
Η δικαστής της Πάρμας, αφού άκουσε μάρτυρες, διέταξε ιατροδικαστική αξιολόγηση και συγκέντρωσε όλα τα ιατρικά έγγραφα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο γυναικολόγος που παρακολουθούσε τη γυναίκα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, αποδείχτηκε ένοχος.
Η μικρή Έλενα που πέθανε σε ηλικία 4 ετών
Ο Μπράιαν γεννήθηκε χωρίς πόδια τη νύχτα των Χριστουγέννων. Το 2003, η Έλενα γεννήθηκε επίσης με ένα σοβαρό ψυχικό και σωματικό πρόβλημα και πέθανε σε ηλικία 4 ετών. Δύο διαφορετικές, αλλά εξίσου δραματικές, ιστορίες, που συνδέονται από το γεγονός ότι συνέβησαν στο νοσοκομείο Ματζόρε στην Πάρμα και, πάνω απ' όλα, το όνομα ενός γυναικολόγου που εργάζεται σε μια μικρή πόλη στην επαρχία. Και στις δύο περιπτώσεις, ο συγκεκριμένος γυναικολόγος παρακολουθούσε τις εγκυμονούσες.
«Ο γυναικολόγος δεν κατάλαβε τους υπερήχους»
Η εντολή αναφέρει: «Είναι εξίσου σαφές και τεκμηριωμένο ότι κανένας από τους γιατρούς που εμπλέκονται στην υπόθεση δεν ανίχνευσε την ύπαρξη της δυσπλασίας πριν από τη γέννηση του παιδιού, παρά το γεγονός ότι η γυναίκα είχε υποβληθεί σε πολλαπλές εξετάσεις κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, πρώτα από τον προσωπικό της γυναικολόγο, στη συνέχεια στην κλινική της τοπικής υγειονομικής αρχής και τέλος στο νοσοκομείο».
Ωστόσο, ο μόνος γιατρός που τελικά θεωρήθηκε υπεύθυνος για τις ποινές ήταν ο ιδιώτης γυναικολόγος.
Ένα διαγνωστικό σφάλμα, επομένως, που θα μπορούσε και θα έπρεπε να είχε αποφευχθεί, διότι, σύμφωνα με τον δικαστή, υπήρχε η δυνατότητα ανίχνευσης της σοβαρής δυσπλασίας του εμβρύου νωρίτερα.
Αποζημίωση στην οικογένεια
«Η αποτυχία διάγνωσης της εμβρυϊκής δυσπλασίας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης», σύμφωνα με το δικαστήριο της Πάρμας, «και η ανακάλυψή της κατά τη στιγμή της γέννησης του μωρού, διέλυσαν δραματικά την εικόνα που είχε δημιουργήσει και ονειρευτεί η γυναίκα τους προηγούμενους εννέα μήνες».
Μια υπόθεση ιατρικής αμέλειας η οποία, σύμφωνα με την έκθεση της δίκης, προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση σε όλη την οικογένεια «στην οποία βρισκόταν και βρίσκεται η πρωτότοκη κόρη των εκκαλούντων, μόλις έξι ετών κατά το διάστημα των γεγονότων και έχοντας ανάγκη από συνεχή προσοχή, υποστήριξη και φροντίδα από τους γονείς της».
Τέλος, η απόφαση του δικαστή λαμβάνει επίσης υπόψη τις επιθυμίες που εξέφρασε η μητέρα, οι οποίες, σε συνδυασμό με τις πολυάριθμες κακουχίες που υπέστη, οδήγησαν στην καταδίκη: «Είναι πολύ πιθανό η γυναίκα να είχε προβεί σε έκτρωση εάν είχε λάβει έγκαιρη ειδοποίηση για τη δυσπλασία του εμβρύου».
«Οι επαγγελματίες μας κρίθηκαν άσχετοι»
Οι αμφισβητούμενες υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης και η βλάβη που υπέστη ο ανήλικος και η οικογένειά του, δεν παρασχέθηκαν ούτε προκλήθηκαν από επαγγελματίες που απασχολούνται από την Υγειονομική Αρχή της Πάρμας. Μάλιστα, με την απόφασή του το Δικαστήριο της Πάρμας απέρριψε πλήρως την αγωγή αποζημίωσης που κατατέθηκε κατά της Τοπικής Υγειονομικής Αρχής της Πάρμας και του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, αναγνωρίζοντας την πλήρη έλλειψη ευθύνης εκ μέρους των επαγγελματιών υγείας στις δημόσιες εγκαταστάσεις.
Η ευθύνη διαπιστώθηκε και βαρύνει αποκλειστικά σε ιδιώτη γυναικολόγο, επομένως μη απασχολούμενο από καμία από τις δύο υγειονομικές αρχές, ο οποίος είχε φροντίσει τη μητέρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της.