Οι εμπορικοί πόλεμοι, με όπλο τους δασμούς, απειλούν να συντρίψουν την παγκόσμια οικονομία, να εκτοξεύσουν τις τιμές και να διαλύσουν τις διεθνείς συμμαχίες. Οι αλλεπάλληλες αποφάσεις του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, να επιβάλει δασμούς σε σχεδόν κάθε εμπορικό εταίρο των ΗΠΑ, έχουν σπείρει τον όλεθρο στο παγκόσμιο εμπόριο. Οι συνεχείς εναλλαγές του—από την επιβολή δασμών μέχρι την ξαφνική αναστολή ή απόσυρσή τους—έχουν βυθίσει επιχειρήσεις και καταναλωτές σε έναν κυκεώνα αβεβαιότητας. Οι νομικές διαμάχες που ακολουθούν προσθέτουν ακόμα μεγαλύτερη αναταραχή, αφήνοντας τον κόσμο να παρακολουθεί ανήμπορος την κατάρρευση της διεθνούς τάξης.
Οι δασμοί δεν είναι απλώς εμπορικοί περιορισμοί· είναι μια ωρολογιακή βόμβα που απειλεί να πυροδοτήσει παγκόσμια φτώχεια και αστάθεια. Η αδιάκοπη απειλή τους διαλύει τους δεσμούς εμπιστοσύνης που σταθεροποιούσαν τις διεθνείς σχέσεις, υπονομεύοντας το εμπόριο και το διεθνές σύστημα που βασίζεται σε κανόνες. Ο Τραμπ, αψηφώντας τις συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου και τους κανονισμούς του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), έχει παραλύσει το έργο του, φτάνοντας στο σημείο να απειλεί με αποχώρηση των ΗΠΑ. Αυτή η καταστροφική προσέγγιση δεν περιορίζεται στις εμπορικές αγορές· απειλεί να αναδιαμορφώσει τον κόσμο προς το χειρότερο.
Η συνέπεια είναι οδυνηρή: οι δασμοί του Τραμπ, αν συνεχιστούν, θα βυθίσουν τον κόσμο σε μια εποχή φτώχειας. Οι χώρες χαμηλού εισοδήματος, με νεανικό εργατικό δυναμικό που διψά για ευκαιρίες, στερούνται τη δυνατότητα να αναπτυχθούν μέσω του εμπορίου. Αυτό όχι μόνο πνίγει τις οικονομίες τους αλλά μπορεί να πυροδοτήσει μαζικές μεταναστευτικές ροές, ασκώντας ασφυκτική πίεση στις χώρες υποδοχής. Οι καταναλωτές παγκοσμίως θα αντιμετωπίσουν δραματικές αυξήσεις τιμών και περιορισμένες επιλογές, τροφοδοτώντας την κοινωνική δυσαρέσκεια και την πολιτική αναταραχή.
Η απομάκρυνση από το ελεύθερο εμπόριο δεν είναι απλώς μια οικονομική αποτυχία· είναι μια γεωπολιτική τραγωδία. Το εμπόριο, που ιστορικά λειτουργούσε ως γέφυρα μεταξύ αντιπάλων, έχει χάσει τη δύναμή του. Οι τριβές ΗΠΑ-Κίνας, για παράδειγμα, μετριάζονταν από την επιθυμία των αμερικανικών εταιρειών να επωφεληθούν από την κινεζική αγορά και τους προμηθευτές της. Όταν η Κίνα χειραγωγούσε το νόμισμά της για να κερδίσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, τα εμπορικά συμφέροντα των ΗΠΑ εμπόδιζαν την κλιμάκωση των εντάσεων. Τώρα, όμως, το εμπόριο αντιμετωπίζεται ως παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος, όπου ο ένας κερδίζει μόνο εις βάρος του άλλου. Αυτή η νοοτροπία καθιστά αδύνατη την επίλυση διαφορών, ειδικά σε κρίσιμες περιοχές όπως η Νότια Σινική Θάλασσα ή η Ταϊβάν.
Ακόμα και σύμμαχοι των ΗΠΑ, όπως η Ινδία, η Βρετανία και η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν γλιτώνουν από την οργή των δασμών, αποδυναμώνοντας τις διεθνείς συμμαχίες. Χώρες που κάποτε έβλεπαν τις ΗΠΑ ως αξιόπιστο εταίρο τώρα διστάζουν να ευθυγραμμιστούν μαζί τους, γνωρίζοντας ότι η «φιλία» δεν τις προστατεύει από οικονομικές κυρώσεις. Ο Καναδάς και το Μεξικό, κρίσιμοι για την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία, αντιμετωπίζουν την ίδια μεταχείριση, καταδεικνύοντας ότι κανείς δεν είναι ασφαλής.
Τα μετρητά θα μείνουν στα βιβλία της ιστορίας! Η Λαγκάρντ με την ΕΚΤ φέρνουν από Οκτώβριο το ψηφιακό ευρώ!
Οι επιχειρήσεις, που κάποτε ευημερούσαν χάρη στις παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες, τώρα παλεύουν να επιβιώσουν. Η μείωση των εμπορικών φραγμών είχε επιτρέψει χαμηλότερες τιμές, μεγαλύτερη ποικιλία προϊόντων και ταχύτερη διάδοση τεχνολογιών. Οι δασμοί του Τραμπ, όμως, ανατρέπουν αυτή την πρόοδο. Οι εταιρείες στρέφονται σε «reshoring» και «friend-shoring», εγκαταλείποντας την αποδοτικότητα για την ανθεκτικότητα. Αυτό σημαίνει υψηλότερο κόστος, λιγότερες επιλογές και τελικά φτωχότερους καταναλωτές. Οι προτεινόμενοι δασμοί σε χώρες όπως το Βιετνάμ και η Ινδία, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν εναλλακτικές στην Κίνα, καταστρέφουν κάθε ελπίδα για ομαλή μετάβαση.
Ο Τραμπ έχει δίκιο ότι χώρες όπως η Κίνα παραβίασαν τους εμπορικούς κανόνες, χρησιμοποιώντας επιδοτήσεις και περιορισμούς για να ενισχύσουν τις δικές τους επιχειρήσεις. Όμως, η κατεδάφιση του παγκόσμιου εμπορικού συστήματος, που οι ίδιες οι ΗΠΑ βοήθησαν να χτιστεί, οδηγεί μόνο σε χάος. Με τους αμερικανικούς δασμούς από τη μία και τον φόβο για την κινεζική εξαγωγική υπεροχή από την άλλη, οι χώρες στρέφονται στον προστατευτισμό, κατακερματίζοντας το εμπόριο. Οι κρατικές επιδοτήσεις και οι ποσοστώσεις αντικαθιστούν τους δασμούς, περιορίζοντας περαιτέρω την παγκόσμια συνεργασία.
Αν οι δασμοί συνεχιστούν, ο κόσμος θα βυθιστεί σε μια σκοτεινή εποχή φτώχειας. Οι καταναλωτές θα πληρώσουν το τίμημα με υψηλότερες τιμές και περιορισμένες επιλογές. Οι χώρες χαμηλού εισοδήματος, που βασίζονται στο εμπόριο για να χτίσουν μια ευημερούσα μεσαία τάξη, θα δουν τα όνειρά τους να συντρίβονται. Η παγκόσμια οικονομία θα κατακερματιστεί, οι συμμαχίες θα διαλυθούν, και η αστάθεια θα κυριαρχήσει. Οι δασμοί του Τραμπ δεν γνωρίζουν σύνορα ούτε διακρίσεις: φίλοι και αντίπαλοι, πλούσιοι και φτωχοί, όλοι θα υποφέρουν. Ο κόσμος, όπως τον ξέραμε, κινδυνεύει να χαθεί για πάντα.
