Λιθαράκι το λιθαράκι και πρόσφατα αγκωνάρι το αγκωνάρι τη γκρέμισαν την κοινωνία των ανθρώπων και με τα υλικά κατεδάφισης επιχειρούν να φτιάξουν τη “Φάρμα των ζώων”, την οργουελιανή κοινωνία. Μια κοινωνία σκοταδισμού, βασάνων και θλίψεων, μια κοινωνία “ειδικής” γλώσσας διαστρεβλωμένων εννοιών και “ειδικής” λογικής που βασίζεται στην διαστρεβλωμένη γλώσσα, μια κοινωνία ανελευθερίας για τον άνθρωπο που δεν ανήκει στην κάστα της ηγεμονεύουσας ελίτ των “χοίρων”, κατά τον εύστοχο και προφητικό παραλληλισμό του Όργουελ στη “Φάρμα των ζώων” –εκεί τα γουρούνια “είχαν πάρει τον αέρα” των άλλων ζώων και ηγεμόνευαν τυραννικά επάνω σε αυτά.
Ακόμα ένα αγκωνάρι της ελληνικής κοινωνίας γκρεμίστηκε προ ημερών, το συνταγματικό δικαίωμα των πολιτών να είναι ίσοι ενώπιον του νόμου, με άλλα λόγια να τιμωρούνται και να τιμωρούν “συμφώνως το νόμω” με ισότητα προς αλλήλους και προς τους νόμους.
Το θεμελιακό αγκωνάρι της ισότητας των Ελλήνων πολιτών ενώπιον του νόμου είχε γκρεμιστεί από το ισχύον Σύνταγμα (αρχικό 1975) κατά την αναθεώρηση του 2001, εισάγοντας μια άκρως νοσηρή κατάσταση στη χώρα μας, μοναδική νομίζω στη Συνταγματική ιστορία της “πολιτισμένης” ανθρωπότητας.
Το ίδιο το Σύνταγμα της Ελλάδος αντίκειται και αντιφάσκει προς εαυτό, εφ’ όσον με το άρθρο 86 “Περί (μη!) ευθύνης υπουργών” όρισε στην παράγραφο 1. ότι: Μόνον η Βουλή(!) έχει αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη κατά όσων διατελούν ή διετέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή υφυπουργοί για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Κατά συνέπεια, το άρθρο αυτό έρχεται σε ολομέτωπη κόντρα με το θεμελιώδες άρθρο 4 παρ.1 του Συντάγματος που ορίζει ότι: Όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
Οι λοιπές παράγραφοι του άρθρου 86 περί ειδικού δικαστηρίου και άλλα παρόμοια, είναι απλά για “ξεκάρφωμα”. Ποτέ δε στήθηκε ειδικό δικαστήριο μετά από την προσθήκη αυτού του άρθρου στο Σύνταγμα του 1975, ούτε πρόκειται να στηθεί μέχρι να αλλάξει πλήρως το Σύνταγμα μας.
Επειδή “κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει”, το να εναποτίθεται η ποινική δίωξη των κοράκων σε κόρακες είναι απλώς μια ωραία θεατρική παράσταση με τίτλο: “Η αμερόληπτη εξεταστική της Βουλής των Ελλήνων”. Θα μπορούσε να είναι μια ευχάριστη κωμωδία αν έμπαινε πραγματικά κανείς “στο πνεύμα της”, αλλά δυστυχώς είναι μια τραγωδία για την Ελλάδα που την έχει φέρει στα πρόθυρα του θανάτου μαζί με άλλους παράγοντες βέβαια.
Το άρθρο 86, στο σύνολο του, διέλυσε τις όποιες σταγόνες δημοκρατίας περιέχονταν στο πολιτικό σύστημα και την πολιτειακή δομή της Ελλάδος και η Πατρίδα μας κατέχεται έκτοτε από απόλυτη καθεστωτική τυραννία. Με το άρθρο αυτό το πολιτικό σύστημα της Ελλάδος (δηλαδή μια χούφτα ανθρώπων υπό τον εκάστοτε εκάστοτε πρωθυπουργό) κλέβει, αδικεί, φτωχοποιεί και καταπατά τα δίκια και τις ελευθερίες τού Έλληνα πολίτη, χωρίς ποτέ αυτός να μπορεί να αμυνθεί με κάποιο νόμιμο και φυσικά συνταγματικό τρόπο, ώστε η τυραννία να σταματήσει μόνιμα και ολοκληρωτικά.
Ωστόσο, ο αυτουργός (εισηγητής) του εγκλήματος αυτού, που όλοι γνωρίζουμε ποιος είναι, είχε την “πρόνοια” το αντισυνταγματικό αυτό νομικό καθεστώς να το περάσει μέσα στο Σύνταγμα και να το εκφράσει σε ένα άρθρο, το διαβόητο άρθρο 86.
Αυτοί που τώρα κυβερνούν είναι τελείως “μπακάληδες”. Ψήφισαν άρθρο νόμου που παρέχει νομικό “ακαταδίωκτο” σε όσους διετέλεσαν δήθεν σύμβουλοι της κυβέρνησης στην διαχείριση της γρίπης Covid-19. Χαρακτηρίζονται εδώ ως “δήθεν σύμβουλοι”, εφ’ όσον ήδη η εφημερίδα “Δημοκρατία” αποκάλυψε αυτό που όλοι υποψιαζόμασταν ότι η κυβέρνηση επέλεξε εκείνους τους ιατροσυμβούλους που ήταν πρόθυμοι αυτή να βαράει το ντέφι και οι μαϊμουδίτσες με τις άσπρες μπλούζες, -πιθανότατα- και με τις άσπρες “ποδίτσες”, να χορεύουν.
Ο νόμος αυτός αντίκειται στο βασικό άρθρο 4 παρ.1 του Συντάγματος άρα είναι πλήρως και εξώφθαλμα αντισυνταγματικός. Όπως, όμως, κάθε αντισυνταγματικός νόμος, είναι άκυρος. Κανένας γιατρός δεν νομιμοποιείται να τον επικαλεστεί και κανένας δικαστής να τον εφαρμόσει.
Τότε γιατί αυτή η ολέθρια κυβέρνηση ψήφισε έναν αντισυνταγματικό νόμο; Δεν το ξέρει ότι είναι άκυρος; Ασφαλώς, τουλάχιστον αυτό, το γνωρίζει. Αλλά τον ψήφισε επειδή ήταν βέβαιη ότι ελάχιστοι θα ερευνήσουν αν ο νόμος αυτός είναι σύμφωνος με το Σύνταγμα και ακόμα πιο ελάχιστοι θα αντιδράσουν για την εκτροπή από το Σύνταγμα, που συνιστά πράξη κατάλυσης του πολιτεύματος.
Ο τυπικός (όπως λέμε τυπικό δείγμα) Έλληνας, πλήρως υποταγμένος και idiot (ιδιωτεύων), ήτοι εξηλιθιωμένος από την ολοήμερη προπαγάνδα των συστημικών μμε, ώστε να περιχαρακωθεί περί εαυτόν και να αφήσει τις τύχες του στα χέρια εχθρών του, θα καταπιεί αμάσητο το σανό των μέσων αυτών, που θα του πουν με στόμφο: “το θέμα θεωρείται λήξαν, κανένας δεν μπορεί να στραφεί εναντίον των συμβούλων της κυβέρνησης στη διαχείρηση της Covid-19”!
Βλέπετε δεν είναι δυνατόν “εν μιά νυκτί” να αλλάξουν το Σύνταγμα, ώστε το άρθρο για την ασυλία των υπουργών/υφυπουργών να συμπεριλάβει και τους ιατροσυμβουλάτορες! Αν μπορούσαν θα το έκαναν. Ή, αν γνώριζαν το 2001 ότι τα αφεντικά τους θα έσπερναν το 2019 τον sars-cov-2 (κ/ιό) στην ανθρωπότητα, θα είχαν εντάξει τα περί της ποινικής ασυλίας (γιατί περί αυτού ακριβώς πρόκειται) των ιατροσυμβούλων τους από τότε στο Σύνταγμα, ώστε ο αντισυνταγματικός νόμος να μεταμφιεστεί σε συνταγματικό! Αυτά βέβαια μόνον στην Ελλάδα μπορούν να συμβαίνουν.
Κι προσέξτε πόσο πονηρά είναι διατυπωμένο το άρθρο: …οι επιτροπές τάδε και τάδε (αναφέρει ποιες) δεν ευθύνονται, δεν διώκονται και δεν εξετάζονται για γνώμη που διατύπωσαν ή ψήφο που έδωσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους στο πλαίσιο της λειτουργίας των ως άνω επιτροπών. Γνωρίζουν ότι η γνώμη δεν είναι δυνατόν να ποινικοποιηθεί και προσπάθησαν με αυτήν περικάλυμμα να επιβάλουν στην κοινή γνώμη ως έγκυρο αυτό το αντισυνταγματικό άρθρο.
Όμως οι επιστήμονες δεν διατυπώνουν γνώμη. Γνώμη μπορεί να διατυπώνει ο μπακάλης της γειτονιάς. Οι επιστήμονες και μάλιστα όταν το πρόβλημα αφορά τη “μοίρα” ζωής ή θανάτου, (οικονομικού, πνευματικού, ψυχικού και βιολογικού) ενός ολόκληρου λαού για τα επόμενα 20-30 χρόνια, δεν διατυπώνουν γνώμη, αλλά διάγνωση. Έχει τεράστια διαφορά το ένα με το άλλο.
Ως επιστήμονες οφείλουν να διατυπώνουν διάγνωση βασισμένη σε έγκυρες επιστημονικές μελέτες τις οποίες, σε μια τόσο σοβαρή κατάσταση, είναι υποχρεωμένοι να τις αναφέρουν και να τις επικαλούνται δημόσια. Ώστε ο πολίτης να πείθεται και να μην εξαναγκάζεται. Δύο καταστάσεις , η πειθώ και ο τυφλός εξαναγκασμός, που έχουν μεγάλη διαφορά μεταξύ τους. Εκτός αν ο στόχος ήταν ο τυφλός εξαναγκασμός για πολιτικούς λόγους που δεν είναι δυνατόν αναλυθούν εδώ. Και όλα δείχνουν ότι αυτός ήταν!
Και όπου δεν υπάρχουν τέτοιες μελέτες, ως αληθινοί θεράποντες της ιατρικής επιστήμης (αν θα ήσαν τέτοιοι –τρομάρα τους!) οφείλουν να προβαίνουν σε δημόσιο διάλογο με διεθνούς φήμης και ακτινοβολίας συναδέλφους τους, όπως ο Γάλλος νομπελίστας Luc Montagnier, όπως ο κορυφαίος ιολόγος της Γερμανίας Sugarit Bagdhi, όπως ο κορυφαίος σήμερα επιδημιολόγος Γιάννης Ιωαννίδης και τόσοι και τόσοι άλλοι, (και δεν είναι δυνατόν να τουςγνωρίζω όλους, ως μη ιατρός), που διατυπώνουν τεκμηριωμένες επιστημονικές θέσεις ακραία αντίθετες προς τις δικές τους. Έπραξαν αυτά τα στοιχειώδη οι επιτροπές του σχετικού νόμου; Ουδέν! Ούτε για δείγμα, ούτε για τα προσχήματα.
Όταν, λοιπόν, προβαίνεις σε ιατρικές διαγνώσεις λίαν ανεπαρκείς και εγωπαθείς, ως να είναι η “γνώμη” σου μοναδική και άνευ επιστημονικού αντιλόγου, ενώ αυτός υπάρχει και έχει εκφραστεί και οι οποίες διαγνώσεις καταργούν αναφαίρετα ατομικά δικαιώματα, τουτέστιν συνταγματικές ελευθερίες προσωπικές και συλλογικές^. όταν στη συνέχεια δίνεις και αντισυνταγματική ψήφο ώστε να καταργούνται συνταγματικά και υπερσυνταγματικά (τα βάσει διεθνών συμβάσεων) δικαιώματα του πολίτη, πράξεις που συνιστούν εσχάτη προδοσία διότι καταπατούν το Σύνταγμα της Ελλάδος^. ε… τότε, κάποια ευθύνη πρέπει να έχεις που να πάρει η ευχή! Και ο ελληνικός λαός πρέπει να την εντοπίσει και να την αποδώσει.
Συμπέρασμα: όπως οι πολιτικοί, με τη στήριξη των “συνοδοιπόρων” τους, βαδίζουν ακάθεκτα εναντίον Αξιών, Αρετών, Πίστεως, Ισότητας και Ελευθερίας του γένους μας, έτσι κι εμείς οι γνήσιοι Έλληνες ακάθεκτα πρέπει να τους αφαιρέσουμε το “καλάμι” της εξουσίας, μέσω του οποίου έχουν “καβαλήσει” και συμπιέσει, ως άλλοι (ψευτο)θεοί, έναν ολόκληρο λαό, τον ελληνικό λαό!
