Ο νέος διοικητής - αυτός που καρατομήθηκε το περασμένο Σάββατο προκαλώντας χάος στην τουρκική οικονομία - ήταν ο Νατσί Αγκμπάλ, ο οποίος επέλεξε μία τελείως διαφορετική πολιτική από του προκατόχου του: αύξησε τα επιτόκια της τουρκικής λίρας, φέρνοντας (έστω και προσωρινά) πίσω τα κεφάλαια που είχαν αρχίσει να παίρνουν τον δρόμο του εξωτερικού, όπως συμβαίνει συνήθως όταν οι επενδυτές «οσμίζονται» μία επερχόμενη μείζονα κρίση αλλά η επιμονή του για νέα αύξηση οδήγησε στην καρατόμησή του καθώς μπορεί να οδηγούσε σε οικονομική κρίση γενικής μορφής και μνημόνια.
Τα κεφάλαια επέστρεφαν, η λίρα σταθεροποιήθηκε - αλλά για τον Ερντογάν, ο οποίος είχε αντισταθεί σθεναρά στην αύξηση των τουρκικών επιτοκίων, αυτό δεν ήταν αρκετό - ειδικά από την στιγμή που οι δημοσκοπήσεις του τελευταίου διαστήματος δείχνουν μία συνεχή μείωση των ποσοστών του ΑΚP, του κόμματός του, όπως και των συμμάχων του.
Η αύξηση των επιτοκίων είναι μία «ακριβή λύση» - και ο νέος διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας ήθελε να τα ανεβάσει κι άλλο, προκειμένου να διασφαλίσει περισσότερο την σταθερότητα του νομίσματος αλλά μπορεί και να έφερνε ένα μνημόνιο ακόμα πιο κοντά.
Όλους τους προηγούμενους μήνες, μεγάλα ποσά είτε έφευγαν στο εξωτερικό είτε γίνονταν δολάρια, προκαλώντας πληθωριστικές πιέσεις - κάτι που σημαίνει πτώση του βιοτικού επιπέδου. To κατά κεφαλήν εισόδημα έπεσε από τα 12.000 δολάρια το 2013, στα 7.700 πέρυσι
Η καρατόμηση του διοικητή της κεντρικής τράπεζας και η τοποθέτηση ενός πλήρως ελεγχόμενου από τον ίδιον, πρώην βουλευτή του, σηματοδοτεί για τους μεγάλους ξένους Οίκους, όπως οι Moody's ότι δεν θα εξεταστούν πλέον περαιτέρω αυξήσεις των επιτοκίων. Άλλωστε, αυτός είναι ο διακαής πόθος του Ερντογάν - χαμηλά επιτόκια, που θα δώσουν ώθηση στην ανάπτυξη:οι τράπεζες θα συνεχίσουν να παρέχουν δάνεια για επενδύσεις, η ιδιωτική κατανάλωση θα στηριχθεί.
Και στο πίσω μέρος του μυαλού του Ερντογάν, οι δημοσκοπήσεις «θα φτιάξουν» - πράγμα που ενδεχομένως θα του επιτρέψει να πραγματοποιήσει το σχέδιό του, που περιλαμβάνει πρόωρες εκλογές, με απαγορευμένο το κουρδικό κόμμα HDP, που κατόρθωνε ως τώρα να «πιάνει» το 10% για την είσοδό του στη Βουλή.
Στην πραγματικότητα, ο Ερντογάν επιδίωξε με την καρατόμηση του Νατσί Αγκμπάλ να καταργήσει ένα «οιωνεί μνημόνιο» - την ανάγκη για μία «σφικτή» οικονομική πολιτική που θα σήμαινε βραχυπρόθεσμα μεγαλύτερη μείωση του βιοτικού επιπέδου των Τούρκων.
Για να δούμε την συνέχεια.
