“Στην παραβολή του Ασώτου, ο Χριστός αφήνει αναπάντητο ένα ερώτημα!

Τι έγινε τελικά ο μεγάλος αδελφός; Εισήλθε στη χαρά; Πήρε μέρος; Ο Χριστός τότε μίλησε στους φαρισαίους για να δείξει ποιά είναι η στάση τους απέναντι στους ανθρώπους. Σήμερα μιλάει σε όλους εμάς που θεωρούμε ότι είμαστε οικείοι.
Εν τούτοις πολλές φορές ακόμα παίρνουμε και τη θέση του πατέρα και αρνούμεθα να χαρούμε τη σωτηρία του ελάχιστου αδελφού!
Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή μας θέτει το ερώτημα και πρέπει να απαντήσουμε με ειλικρίνεια: Μήπως ανήκουμε στον μεγάλο αδελφό;
Θα πάρουμε τη σωστή απόφαση; Θα μετέχουμε στη χαρά με όλους τους αδελφούς μας μαζί, μετανοούντες; Αυτό ζητάει ο Χριστός από μας.”